Το 3-0 στη σειρά των Lakers με τους Denver Nuggets θα μπορούσε κάλλιστα να έγκειται στο 2-1, 1-2 ακόμα και 0-3 υπό, ακραίες ή μη, συνθήκες αν οι πρώτοι παρουσιάζονταν πιο πειστικοί και αποτελεσματικοί στην περίφημη crunch time -κάτι που ωστόσο σε καμία περίπτωση δε στερεί τίποτα απολύτως από την αρμάδα του Colorado αλλά σίγουρα αναγκάζει το ΛΑ να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο για μερικές συγκεκριμένες στιγμές στα τρία ντέρμπι, όπου αν είχε κάνει ορισμένα πράγματα διαφορετικά ενδεχομένως να είχε περισσότερες ελπίδες πρόκρισης.
Το παρελθόν, όσο πρόσφατο και αν είναι, δεν πρέπει να απασχολεί όμως τους Λιμνανθρωπους, οι οποίοι μπορούν ακόμα να βάλουν… φωτιά στη σειρά.
Τι πρέπει όμως, να κάνουν για να μην πεθάνουν πρόωρα;
Η κύρια διαφορά μέχρι στιγμής στη σειρά είναι η ποιότητα/αποτελεσματικότητα των “δεύτερων” των δύο ομάδων -με τους μη σταρ των Nuggets να προσφέρουν τρομερή συγκομιδή λύσεων κυρίως στην επίθεση αλλά και στην άμυνα τιμωρωντας τον αντίπαλο και την έντονη προσοχή του στον Nikola Jokic. Από την άλλη μεριά όμως, εκείνοι των Lakers, με εξαίρεση τους Austin Reaves – Roi Hachimura, δεν έχουν καταφέρει σε τρία παιχνίδια όχι μόνο να κάνουν αισθητή την παρουσία τους αλλα την ίδια στιγμή γίνονται έρμαιο και στα μετόπισθεν κόντρα σε ένα σύνολο που αν μη τι άλλο έχει πλάνο και στρατηγική για κάθε σενάριο.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο Malik Beasley, που έχει “καεί” ελέω μέτριας αμυντικής υπόστασης στα φετινά Playoffs, οφείλει να πάρει αρκετά λεπτά συμμετοχής δίπλα στους LeBron James, Anthony Davis και Reaves -με τους Λιμνάνθρωπους να πρέπει να προσπαθήσουν πια να κερδίσουν πόντους μέσω της επίθεσης και όχι της άμυνας, που υπο πασα συνθήκη δεν θα παίρνει θετικό πρόσημο…
Η ομάδα του coach Mike Malone, όπως έχουμε τονίσει σε πολλά διαφορετικά σημεία της σεζόν, είναι σπουδαία συνδυάζοντας το σύγχρονο με το σκεπτόμενο μπάσκετ -με την αυτοπεποίθησή της να είναι αυτή που της χαρίζει πάρα πολλές λύσεις σε κρίσιμα σημεία ακόμα και από μονάδες που, θέλοντας και μη, δε γίνεται να λαμβάνουν ιδιαίτερη προσοχή.
Ενδεχομένως η λύση να είναι στο μαρκάρισμα του Joker, ο οποίος σε κάθε του επαφή στην ρακέτα αντικρίζει γωνίες και ζωγραφιστό να κλείνουν έστω και από απόσταση γύρω του.
Αν οι Lakers επέστρεψαν στην παραδοσιακή νόρμα του Man To Man, το Denver θα δυσκολευοταν πολύ περισσότερο να φτιάξει το ψωμί του.
Οι Celtics είναι βαθιά άρρωστοι
Καμία ομάδα δεν έχει επιστρέψει ποτέ από το 0-3 σε μια σειρά Playoffs από καταβολάς ΝΒΑ. Ακόμα και αν όμως καταφέρουν να γίνουν η πρώτη διαχρονικά, τα προβλήματα (και) των φετινών Boston Celtics είναι πολλά περισσότερα. Τόσα που ακόμα και ένα δαχτυλίδι δύσκολα θα εξισορροπούσε.
Μέσα σε μερικές μόνο γραμμές, δε θα μπορούσε να εξηγήσει ποτέ κανείς πως μια ομάδα με την ικανότητα, το potential και την εμπειρία των Κελτών της εποχής των Js (Jayson Tatum, Jaylen Brown) μοιάζει με μια άπειρη στο παρκέ στα φινάλε των περισσότερων ντέρμπι της. Είτε με τον Brad Steven’s (νυν General Manager) είτε με τον Ime Udoka είτε με τον Joe Mazzula στην άκρη του πάγκου τους, οι Κέλτες καλλιεργούν την εντύπωση ειδικότερα αν διαθέτουν ένα σημαντικό προβάδισμα μέχρι και εκείνη τη στιγμή πως επιθυμούν να κάνουν το χρόνο να περάσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Σπάνε τον ρυθμό τους, χάνουν το μομεντουμ τους, αγνοούν τη ψυχολογία τους. Και φυσικά έτσι πολύ σπάνια θα βρουν τη νίκη, όπως είχε συμβεί στο περσινό Game 7 των Τελικών Ανατολής κόντρα σε ένα ανύπαρκτο μέχρι και το τελευταίο περίπου τρίλεπτο Miami.
Tα κύρια ερωτήματα που την απασχολούν είναι δύο και φυσικά γεννούν ακόμα περισσότερα μικρότερης φύσης.
Σε μια εποχή γεμάτη έμπειρους και επιτυχημένους προπονητες δίχως ομάδα αυτή τη στιγμή, ο άπειρος και σχετικά χωρίς καμία επιρροή στο παιχνίδι του συλλόγου του coach Mazzula είναι ο άνθρωπος που θα φέρει στην πόλη των πρωταθλητών ακόμα μεγαλύτερες διακρίσεις; Και αν ναι, το επίσης άπειρο τεχνικό επιτελείο του είναι ο σωστός δρόμος γι’ αυτό;
Σε ένα ΝΒΑ που οι σταρ έχουν όλο και μικρότερη χρηματιστηριακη αξία, εκείνη του Brown ποια είναι αναφορικά τόσο με μια ενδεχόμενη ανταλλαγή του και αφετέρου με ένα μαξ συμβόλαιο;
Τι κάνει τη φετινή φουρνιά τους χειρότερη από την περσινή αν και πιο ποιοτική;
Οι Celtics του Rookie Mazzula δε μοιάζουν ικανοί να δείξουν το παραμικρό συναίσθημα στο παρκέ παρασέρνοντας σε ακόμα μεγαλύτερο ύπνο και το μεγάλο διαχρονικά όπλο του οργανισμού, το Garden, που έχει χάσει την αίγλη του δοξασμένου παρελθόντος.
Αλλά για μια ομάδα που δε φωνάζει, ποιος θα φωνάξει;