Όσο παράλογο και αν φαντάζει πλέον, ο Stephen Curry δεν ήταν πάντοτε ο Stephen Curry που γνωρίζουμε, αντικρίζουμε και απολαμβάνουμε εδώ και μερικά χρόνια στα παρκέ του ΝΒΑ.
Μπορεί να επιλέχθηκε στο νούμερο 7 του Draft του 2009 -ενός εκ των καλύτερων της σύγχρονης ιστορίας της λίγκας- αλλά οι scouters ποτέ δεν πίστεψαν σε αυτόν, στις ικανότητες, στο σώμα και το potential του.
Μπορεί να έγραφε συμπαθητικά νούμερα από την αρχή της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, αλλά οι Golden State Warriors μετρούσαν μόλις 62 νίκες στα 2 πρώτα χρόνια τους με τον απόφοιτο του Davidson.
Μπορεί να βίωνε εκκωφαντικά μεγάλη πίστη από τον οργανισμό της Καλιφόρνια, αλλά η συνύπαρξή του με τον έτερο shot maker σταρ της ομάδας, τον Monta Ellis, λίγο έλειψε να τον φέρει εκτός ομάδας.
Ωστόσο, όλες οι αμφιβολίες χάθηκαν μαγικά μια κρύα νύχτα του Φεβρουαρίου στη Νέα Υόρκη.
Στις 27 Φεβρουαρίου λοιπόν, του 2013, ο άσος των «Πολεμιστών» έδωσε μια ηχηρή παράσταση στο θέατρο του Maddison Square Garden και ανάγκασε ακόμα και το κατά τ’ άλλα εχθρικό κοινό της πόλης να υποκλιθεί στο μεγαλείο του.
Εκείνη την ημέρα, ο Curry βιώνει την πρώτη πραγματικά μεγάλη στιγμή του, βομβαρδίζοντας με 54 ολόκληρους πόντους τους τοπικούς Knicks -που ακόμα δε μπορούν να επινοήσουν κάποιον πιθανό τρόπο αντιμετώπισής του!
Το ακόμα πιο… τρελό περιστατικό;
Δεν αποχώρησε ούτε για ένα δευτερόλεπτο από τον αγωνιστικό χώρο, κάτι που δεν τον πτόησε ιδιαίτερα από το να μετρήσει 18-28 σουτ εντός πεδιάς (64% ευστοχία) αλλά και 11-13 τρίποντα (85%), μια από τις κορυφαίες επιδόσεις όλων των εποχών!
Η εμφάνισή του ήταν τόσο μεγαλειώδης που ακόμα και μετά το φινάλε του ματς κανείς δε θυμόταν πως οι Knicks είχαν κερδίσει (109-104) χάρις σε 61 κοινούς πόντους των Carmelo Anthony και JR Smith, που μετά βίας ξεπέρασαν τον σταρ των αντιπάλων τους.
15 Δεκεμβρίου 2021.
Σχεδόν 9 χρόνια αργότερα.
Τα 11 τρίποντα εκείνης της ημέρας έχουν γίνει πλέον 2.977, με τον Curry να προσπερνάει ένα ρεκόρ που κάποτε φάνταζε απροσπέραστο και να ρίχνει τον σπουδαίο Ray Allen από την κορυφή της εν λόγω λίστας μετά από ολόκληρες 3.960 ημέρες.
Στο ίδιο γήπεδο.
Με τον ίδιο αέρα.
Με το ίδιο βρωμόχερο.
Με την ίδια εμφάνιση -εκείνη τη γεμάτη απέραντο μπλε και μερικά κλωνάρια κίτρινου που φορούσε και τότε.
Με το ίδιο χαμόγελο.
Με τον ίδιο στόχο.
Το αύριο.
Και όπως τότε, έτσι και τώρα κανείς δε μπορεί να θυμηθεί το τελικό σκορ όσο και αν προσπαθήσει…
Ο Stephen Curry, ο άνθρωπος που ανάγκασε το μπάσκετ να αλλάξει και να προσαρμοστεί στα γούστα του, είναι εδώ και μερικές ώρες ο κορυφαίος -και μαθηματικά πλέον- σουτέρ στον κόσμο.