Οι Golden State Warriors έκαναν ένα εξαιρετικό 2ο ημίχρονο και στις δύο μεριές του παρκέ και κατάφεραν να επιστρέψουν απ’ το -19 (126-117) και να κάνουν το 2-0 στη σειρά με τους Dallas Mavericks. Για να συμβεί αυτό όμως επιβαλλόταν ν’ αλλάξουν κάποιοι τομείς που διαμορφώθηκαν στο 1ο ημίχρονο, κάτι που εν τέλει έγινε.

 

H «ΠΟΡΤΑ»

Οι Dallas Mavericks ήταν εξαιρετικοί στο 1ο ημίχρονο και έκαναν ό,τι ήθελαν την άμυνα των Warriors. Κύριο χαρακτηριστικό ήταν η ευστοχία τους σε αυτό το πρώτο μισό του αγώνα, όπου και μέτρησαν 15/27 τρίποντα (55.6%), σκοράροντας 72 πόντους και με τους Bullock, Finney-Smith, Brunson και Doncic να μετρούν αθροιστικά 14/19 σουτ απ’ την περίμετρο! Το άλλο ένα τρίποντο για το Dallas το έβαλε ο Bertans, ο οποίος σίγουρα αποτέλεσε τον «X-Factor» του ημιχρόνου, αφού με δικούς του πόντους (και ένα τρίποντο του Finney-Smith) η διαφορά έφτασε στους 19.

Βέβαια, κανείς δε μπορεί να πει ότι σε αυτά τα 24′ λεπτά του αγώνα υστέρησαν κάπου οι «Πολεμιστές», αφού πάνω-κάτω είχαν ίδια στατιστικά με τους Mavericks. Τη διαφορά αδιαμφισβήτητα την έκαναν τα τρίποντα, όπου, ναι μεν και οι γηπεδούχοι είχαν πάνω από 50% ευστοχία εκεί (8/15), αλλά σούταραν πολύ λιγότερα. Αυτή η εμφάνιση του Ντάλας ήταν και αυτό (κυρίως) που έπρεπε να σταματήσει το συγκρότημα του Steve Kerr.

Η «ΚΛΕΙΔΑΡΙΑ»

Με τέτοιο 1ο ημίχρονο φυσικά οι Warriors έπρεπε ν’ αλλάξουν πολλά σχετικά με το παιχνίδι τους αν ήθελαν να εκμεταλλευτούν την έδρα τους. Πρώτα απ’ όλα θα έπρεπε να σταματήσουν αυτήν την τρελή ευστοχία των Mavericks, στη συνέχεια θα έπρεπε να επιλέξουν από τι θα προτιμούσαν να χάσουν (από Doncic ή απ’ τους υπόλοιπους) και τέλος να βάλουν στην εξίσωση όποιον παίκτη απ’ τον πάγκο ήταν έτοιμος για να βοηθήσει σε αυτά. Και πράγματι, με μια φοβερή αμυντικά 3η περίοδο (25-13 επί μέρους), στην οποία όχι μόνο σταμάτησαν την ευστοχία του Ντάλας (2/13 τρίποντα, 7/32 σουτ), αλλά «εγκλώβισαν» τον Doncic (4 πόντοι, 2/7 σουτ) και τον Bullock (0/3 τρίποντα, άποντος) με «τρομακτικά» καλή περιφερειακή άμυνα, έφεραν το παιχνίδι εκεί ακριβώς που το ήθελαν για να «καθαρίσουν τη μπουγάδα».

ΤΟ «ΚΛΕΙΔΙ»

Φυσικά, για να ξεκλειδώσει η κλειδαριά πάντα χρειάζεται και ένα κλειδί. Και οι Warriors δεν είχαν βρει μόνο ένα. Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι βρήκαν «κλειδιά» και απ’ τον πάγκο τους. Ναι μεν ο Curry ήταν αυτός που έβαλε -ξανά- τους περισσότερους πόντους (32, 8 ριμπάουντ και 5 ασίστ) και, μάλιστα, με 6/10 τρίποντα, αλλά δεν ήταν μόνος του. Ακολούθησαν παίκτες που στα προηγούμενα ματς δεν εντυπωσίασαν με τις εμφανίσεις τους, όπως για παράδειγμα ο Porter ή ο Moody στην 4η περίοδο.

Ο παίκτης «κλειδί» όμως σήμερα (αν πρέπει να βρούμε μόνο έναν ως τέτοιο) ήταν αδιαμφισβήτητα ο Kevon Looney. Ο 26χρονος σέντερ έκανε ίσως την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του στο ίσως πιο κρίσιμο παιχνίδι της φετινής σεζόν για τους «Πολεμιστές». Career high 21 πόντων (10/14 σουτ), μαζί με 12 ριμπάουντ, 2 ασίστ, μόλις 1 φάουλ και τρομερή δουλειά αμυντικά που δε φαίνεται στη στατιστική. Πρόκειται για έναν παίκτη που τα… άκουσε ουκ ολίγες φορές τη φετινή σεζόν, ωστόσο στην postseason η θέληση και το πάθος του για να βοηθήσει την ομάδα είναι αυτό που «οδήγησε» τους Warriors στο 2-0.

Το Νο.30 του 2015 NBA Draft εκμεταλλεύτηκε κάθε κατάσταση που δημιούργησαν οι συμπαίκτες του στο «ζωγραφιστό» του Ντάλας, διάβασε καλά τις αμυντικές επιλογές που έδιναν -άθελά τους- οι Mavericks, βοήθησε πολύ στο spacing, αφού παίρνοντας τη μπάλα ορισμένες φορές ψηλά και παίζοντας hand-off με Poole, Curry ήταν πιο εύκολο να δημιουργηθεί κάποιο κενό στην αντίπαλη άμυνα, ενώ στα αμυντικά του καθήκοντα ήταν αρκετά καλός στο μαρκάρισμα του Doncic ψηλά, «έκλεισε» τη ρακέτα με αποτέλεσμα να μη μπορούν να κάνουν εύκολα drive οι παίκτες του Jason Kidd, έκανε εξαιρετικά block-out στα ριμπάουντ και γενικότερα έκανε ένα ολοκληρωτικό παιχνίδι, όντας σίγουρα ο παίκτης που στα 32′ συμμετοχής του έκανε την περισσότερη δουλειά απ’ την ομάδα του Golden State.

Και όλο αυτό φυσικά οφείλεται στην τεράστια προπονητική κλάση του Steve Kerr, που όσο κι αν τον κριτίκαραν όλη τη σεζόν για την… εμμονή του στη μεγάλη χρησιμοποίηση του Looney, δείχνει ότι δεν το έκανε τυχαία. Και ο ένας και -ειδικά- ο άλλος απέδειξαν πολλά σήμερα. 

TA ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ: Warriors 43 (35-8), Mavericks 30 (26-4) 

ΑΣΙΣΤ: Warriors 33, Mavericks 22

ΠΟΝΤΟΙ ΣΤΗ ΡΑΚΕΤΑ: Warriors 62, Mavericks 30 (!!!)

 

Μπορεί η σειρά να είναι απλά στο 2-0. Μπορεί απλά οι Warriors να έκαναν το 2/2 στην έδρα τους. Αλλά αν σκεφτεί κανείς πως οι Mavericks βρισκόντουσαν στο +19 και δεν κατάφεραν να κάνουν ένα τεράστιας σημασίας break απέναντι στους «Πολεμιστές» του κακού Thompson, του μετριότατου Green και του Looney ως -αθόρυβο- MVP, τότε πραγματικά υπάρχει τεράστια απορία σχετικά με το κατά πόσο οι Mavericks μπορούν να κερδίσουν τα 4 απ’ τα επόμενα -το πολύ- 5 παιχνίδια και κυριότερα να κερδίσουν τουλάχιστον 1 φορά στο Σαν Φρανσίσκο (με την προϋπόθεση να πάρουν όλα τα εντός έδρας).

 

Σίγουρα πάντως τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η σειρά έχει «ψωμί» ακόμα και το Game 3 είναι το κομβικότερο για τους Mavericks. Και όσο έχουν αυτόν τον Doncic (42 πόντους, 5 ριμπάουντ, 8 ασίστ, 3 κλεψίματα και μόλις 2 λάθη στο Game 2) είναι για όλα ικανοί.

Μένει να δούμε το κατά πόσο ο πάγκος των Warriors θα βοηθήσει και στο Game 3. Γιατί αυτό παίζει τεράστιο ρόλο στην όλη φετινή πορεία των «Πολεμιστών». Άλλωστε, την 3η θέση στη Δύση την πήρε επί της ουσίας ο πάγκος. Μόνο 11 λεπτά έπαιξε μαζί στη Regular η «Αγία τριάδα» της ομάδας του Steve Kerr.