Ο Steve Kerr είναι ένας από τους πλέον καταξιωμένους προπονητές της γενιάς του, με τις αναρίθμητες ατομικές και ομαδικές του επιτυχίες με τους Golden State Warriors από τη στιγμή που τους ανέλαβε το 2014 να λειτουργούν αφοπλιστικά έναντι κάθε αντίθετης άποψης -με τον πάλαι ποτέ sharpshooter των Chicago Bulls να έχει μετατρέψει χωρίς τρομερές αλλαγές μια ομάδα που δεν έμπαινε εύκολα στα Playoffs της Δύσης στη μεγαλύτερη δυναστεία της περασμένης δεκαετίας.
Ωστόσο, όπως και όλοι μας ανεξαρτήτως επαγγέλματος και brandname, έχει τα δικά του κολλήματα, τα οποία οδήγησαν, οδηγούν και θα οδηγούν σε λάθη, πολλές φορές μη αναστρέψιμα.

Ουσιαστικά, οι πρώτες ουσιαστικά αδυναμίες του coach Kerr εμφανίστηκαν την περασμένη σεζόν (2020-2021), όταν μετά από τόσα χρόνια επιτυχιών -και ενός rebuilding- κλήθηκε για πρώτη φορά να οδηγήσει στα Playoffs ένα μέτριο σε βάθος και spacing σύνολο, που στηριζόταν εν πολλοίς σε νεαρούς και άπειρους αθλητές.

Η μεγαλύτερη αδυναμία που αποδόθηκε στο φως της πραγματικότητας δεν ήταν άλλη από τη μετριότητά του στις in game καταστάσεις, αφού πολλάκις έμοιαζε με ένα συντηρητή του rotation και όχι ως έναν ανά πάσα στιγμή μαέστρο, αφού οι λεγόμενες «αλλαγές handball» έδωσαν τη θέση τους στο αυστηρό rotation και timeline.
Φυσικά, αυτό έπαιξε τον δικό του ρόλο στην αποτυχία των «Πολεμιστών» να μπουν τελικά στην postseason, παρά το γεγονός πως είχαν διπλή ευκαιρία (με Lakers και Grizzlies), με τα 7 περίπου λεπτά που άφηνε εκτός της 4ης περιόδου στο μεγαλύτερο διάστημα της κανονικής διάρκειας τον απόλυτο σταρ του και σχεδόν MVP Stephen Curry ήταν εν πολλοίς καταδικαστικό.

Φέτος όμως, έχει ξανά στα χέρια του ένα γεμάτο και όπως το θέλει ρόστερ, γεμάτο σουτέρ και playmakers κάθε θέσης αλλά και έμπειρους παίκτες που αναγκάζουν και τους πιο νεαρούς να ωριμάσουν.
Μπορεί να υπάρχουν μερικά σημαντικά κενά, όπως η έλλειψη αθλητικού center και η απουσία ενός PG shot creator από τον πάγκο -κάτι που αναγκάζει τον Curry να αφήνει το αγαπημένο του off ball παιχνίδι όταν απουσιάζει ο Draymond Green-, αλλά εν γένει το σύνολο των Warriors φαντάζει και είναι από τα καλύτερα στη λίγκα.

Αυτή τη στιγμή, σε 38 ματς χωρίς τον Klay Thompson, η αρμάδα του San Francisco μετράει 29 νίκες και είναι μια από τις κορυφαίες ομάδες της περιφέρειας μαζί με τους Phoenix Suns και τους Memphis Grizzlies, με το μεγαλύτερο στοίχημα να είναι πλέον η ομαλή ένταξη του έτερου Splash Brother, ο οποίος έχει να αγωνιστεί από το 2019 (941 ημέρες απουσίας).

Χθες (12/1), στο ντέρμπι με τις «Αρκούδες» του Τενεσί, οι χωρίς Green Warriors δεν κατάφεραν να πετύχουν ένα σπουδαίο διπλό στο δεύτερο ματς του αποφοίτου του Washington State μετά από τόσο καιρό, λυγίζοντας πιο δύσκολα από αυτό που δείχνει το τελικό 116-108 από το «καυτό» συγκρότημα του coach Jenkins -ήττα που επέφερε και ανεπανάληπτο κράξιμο προς το πρόσωπο του Steve Kerr.

 

 

Ποιος είναι ο πυρήνας των αρνητικών σχολίων;
Η χρησιμοποίηση που Thompson, που εμφανίστηκε για μόλις 19 λεπτά.

Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;

Αρχικά, εκκινώντας κρατώντας αγκαλιά την προϋπόθεση πως ο σταρ της ομάδας από την Καλιφόρνια πρέπει να παίζει μάξιμουμ για 20 λεπτά αυτό το διάστημα, πρέπει να γίνεται καλύτερος καταμερισμός του playing time του.
Χθες, αγωνίστηκε μόλις για 9 λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο, όπου ήταν ένα πραγματικό ντέρμπι μέχρι τέλους (57-57 επί μέρους σκορ).

Πόσοι καλύτεροι ήταν οι Warriors με τον Thompson στο παρκέ;
Κατά 8 πόντους, με τον ίδιο να είναι παρών τόσο στο μεγάλο σερί της ομάδας του στην 3η περίοδο όσο και στο μεγάλο σερί των αντιπάλων στο φινάλε του αγώνα.

Στο πρώτο μέρος, εμφανίστηκε για 10 λεπτά (+9 στο +/-).
Μπορεί θεωρητικά να μην είναι τόσο μεγάλη η απόσταση από το 9 στο 10, αλλά η ποιότητα, ο ρυθμός και η ικανότητά του σε κάθε μήκος και πλάτος του παρκέ είναι αναμφισβήτητη παρά τους περιορισμούς στο χρόνο συμμετοχής του.

 

 

 

Το ζήτημα όμως, είναι άλλο με την περίπτωση του Klay, και εκεί θα αποτυπωθεί πραγματικά η δυναμική του SK ως head coach.
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο χρόνος των φτερών της ομάδας κυμάνθηκε ως εξής:

Thompson: 9 λεπτά (+8)

Wiggins: 17 λεπτά (+2)
Porter: 16 λεπτά (-7)
Iguodala: 11 λεπτά (-5)
Poole: 10 λεπτά (-5)
Lee: 9 λεπτά (0)
Moody: 1 λεπτό (0)

Όπως γίνεται αντιληπτό, κανείς τους δε βρέθηκε σε καλή ημέρα σε ομαδικό πλαίσιο μετά την ανάπαυλα, με το γεγονός πως αθροιστικά εκτελούσαν με 6-19 εντός πεδιάς και με 5-12 από το τρίποντο να αποδεικνύει πως δεν ήταν σημαντικοί ούτε στα ατομικά τους επιθετικά καθήκοντα.

Τα φτερά είναι το κύριο γρανάζι των «Πολεμιστών», ειδικά από τη στιγμή που στρέφονται πολλάκις στο small ball με τον Green ως center.
O KT προφανώς εκτινάσσει την ποιότητά τους ακόμα και σε ένα άσχημο βράδυ για τον ίδιο, αφού τόσο το range του όσο και η ικανότητά του στην άμυνα είναι στοιχεία που αναζητάει κάθε σύνολο.

Αλλά τι θα γίνει με τους υπόλοιπους;
Είναι πρόθυμοι να παίζουν 5 και 10 λεπτά λιγότερο από το σύνηθες όταν εξαφανιστούν οι περιορισμοί του; Είναι πρόθυμοι ο Poole και ο Lee να λειτουργούν μονάχα ως floor spacers; Είναι πρόθυμος ο Τhompson να διατηρήσει τις ελευθερίες των συμπαικτών του;

Ο Kerr δεν πρέπει να κριθεί αυστηρά για χθες.
Αλλά σε μερικές εβδομάδες, οι Warriors θα δώσουν το πρώτο πραγματικά μεγάλο τους τεστ, όταν ο Thompson θα ειναι επιτέλους στο 100% και ο περίγυρος θα δει όσα ήξερε να γκρεμίζονται.

Γιατί μπορεί η εύκολη απάντηση να είναι Thompson > όλοι οι άλλοι, αλλά χωρίς τους άλλους ένα ρόστερ χαμηλών σχημάτων δε λειτουργεί.
Και αν το πετύχει αυτό ο Kerr, τότε είναι πολύ πιθανό το Golden State να παίζει μέχρι και την τελευταία ημέρα της σεζόν.