Ιστορικά, καμία ομάδα δεν έχει επιστρέψει ποτέ από το 0-3 σε μια σειρά Playoffs αλλά έχει καταφέρει να τουμπάρει το 0-2 πολλάκις. Τόσο σημαντικό ήταν το παιχνίδι για τους Golden State Warriors χθες, τόσο καίρια είναι και η νίκη τους, που τους φέρνει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου για πρώτη φορά σε Τελικούς από το 2019.
Και για να φτάσουν σε αυτό το αποτέλεσμα, η άμυνα τους έπρεπε να ήταν αψεγάδιαστη. Και ήταν!
Το Golden State, όπως και στη μεγαλύτερη διάρκεια των πρώτων δύο ματς, προσπάθησε να γίνει αρκετά physical στον Luka Doncic τόσο με τον κύριο αντίπαλό του, τον Andrew Wiggins, όσο και σε περιπτώσεις τοίχους ή τελευταίου που σχηματίζονταν σε μια δεύτερη μορφή άμυνας πάνω του. Αυτό έχει δύο στόχους. Να δυσκολέψει όσο το δυνατόν περισσότερο τον δρόμο του Σλοβένου προς το σκοράρισμα -κάτι που ανεξαρτήτως συνθηκών φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο- και να βάλει στο χορό τους συμπαίκτες του.
Αυτή η τακτική φυσικά, ειδικότερα από τη στιγμή που ο βαρύς Κevon Looney περνάει πολύ περισσότερο χρόνο στο παρκέ, έχει τα δικά της ρίσκα, με τον περίγυρο του Doncic να είναι αυτός ουσιαστικά που μπορεί δυνητικά να κρίνει ένα ματς ή μια σειρά -όπως φάνηκε κυρίως στη σειρά τόσο με την Utah όσο και με το Phoenix.
Σε αυτήν όμως, με τους “Πολεμιστές“, οι συμπαίκτες του δεν είναι καθόλου εύστοχοι, αφού με εξαίρεση το “καυτό” τους πρώτο ημίχρονο στο Game 2 -όταν οι Warriors διένυσαν τη χειρότερη βραδιά τους αμυντικά στη σειρά- εκτελούν με 38% εντός πεδιάς αλλά και με 26% από την περίμετρο…
- Game 1: 19-52/9-36
- Game 2: 25-55 (16-32)/16-35 (12-22)
- Game 3: 25-68/8-38
*σε παρένθεση το 1ο μέρος
Χθες λοιπόν, γίναμε κοινωνοί μιας παρόμοιας κατάστασης που δεν είχε γυρισμό από ένα σημείο και έπειτα για τους Τεξανούς, με την τρανή τους δυστοκία επιθετικά να δίνει ταυτόχρονα και ακόμα περισσότερες μη πιεστικές επιλογές στους Warriors των πολλών πηγών σκορ…
Μάλιστα, ακόμα και αν χάθηκαν πολλά ελεύθερα σουτ, οι φιλοξενούμενοι δυσκόλεψαν τα 55 από τα 75 σουτ των Mavs αλλά και τα 31 από τα 45 τρίποντά τους, σε μια αναλογία που έφερε σε πολύ άσχημη θέση το συγκρότημα του Jason Kidd -καθώς παρόλα τα αρκετά… τρελά του καλάθια από ένα σημείο και έπειτα παραδόθηκε στον αμυντικό πλουραλισμό του “εχθρού”…
Ο πολύτιμος κύριος Wiggins
Το σημαντικότερο γρανάζι ακόμα μιας επεκτατικής φουρνιάς των Warriors δεν είναι άλλο από την πληρότητα των “δεύτερων”. Σαφώς και η αποτελεσματικότητα των Stephen Curry, Klay Thompson και Draymond Green είναι το Α και το Ω για το σύνολο του coach Kerr, ωστόσο η παρουσία παικτών όπως οι Jordan Poole, Otto Porter Jr, Andre Iguodala, Kevon Looney και Andrew Wiggins στο πλευρό τους τη ξεκλειδώνει ακόμα πιο πολύ.
Οι δύο τελευταίοι μάλιστα, είναι οι κρυφοί πρωταγωνιστές της σειράς με τους Dallas Mavericks κάνοντας εν ολίγοις τα πάντα στο παρκέ. Και αν η συμπάθειά μου στον Looney είναι γνωστή, ήρθε και η σειρά του Wiggins να εκλάβει την αγάπη που αξίζει.
Μπορεί ο κύριος σκοπός του μπάσκετ να είναι το καλάθι, αλλά -πάρα την ικανότητά του και στο εν λόγω κομμάτι- δε θα σταθώ ιδιαίτερα σε αυτό, αλλά με όλες τις υπόλοιπες πτυχές του αθλήματος.
Στις δύο τελευταίες σειρές, ο Wiggins έχει πάντοτε την αποστολή να περιορίσει και να κουράσει με το μεγάλο σώμα του τους απόλυτους πρωταγωνιστές/ball handlers του “εχθρού” -τους Ja Morant και Luka Doncic– αλλά και να τους οδηγήσει στην παγίδα του drive, η οποία με τη σειρά της είτε θα τους αναγκάσει να εκτελέσουν μπροστά από ένα τοίχος 2-3 παικτών ή να βάλουν στην εξίσωση τον περίγυρό τους. Τα επί μέρους νούμερά του κόντρα σε αυτούς δεν τρομάζουν (18-38 σουτ, 8-20 τρίποντα) αλλά η δουλειά δεν είναι να τους εμποδίσει. Εξάλλου ποιος μπορεί να το κάνει;
Η δουλειά του είναι να τους φθείρει, με τη δυναμική του σε 200+ κατοχές απέναντί τους να αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Επιθετικά, δεν έχει δύσκολα καλάθια όπως και κανείς άλλος εκ των “δεύτερων” του Kerr, αφού εκμεταλλευόμενος τόσο το motion playstyle των Warriors και την αδυναμία του Doncic αμυντικά βρίσκει αρκετά αμαρκάριστα cuts/τρίποντα ή εύκολους πόντους στο post. Η απόλυτη λειτουργικότητά του όπως είναι τα ριμπάουντ.
Στη σειρά με τους Grizzlies, μάζεψε συνολικά 20 επιθετικά ριμπάουντ.
Σε αυτήν με τους Mavs, έχει μαζέψει ήδη 9 σε 3 ματς.
Εκμεταλλεύεται την απουσία box outs στη σύγχρονη εποχή αλλά και την αθλητικότητά του χαρίζοντας στους Warriors πάρα πολλές δεύτερες ευκαιρίες γραπώνοντας τα 3 από τα 4.5 διαθέσιμα τέτοια ριμπάουντ ανά βραδιά!