Το απόλυτο προσόν των Golden State Warriors κόντρα στους Boston Celtics -αλλά και απέναντι σε όλους τους αντιπάλους που βρήκαν στο δρόμο τους μέχρι στιγμής (Denver Nuggets, Memphis Grizzlies, Dallas Mavericks)- είναι φυσικά η τεράστια διαφορά εμπειρίας και τεχνογνωσίας, με τη φουρνιά των Stephen Curry, Klay Thompson και Draymond Green και των εκάστοτε περιγύρων στο στυλ που τους ταιριάζει να έχει το know how για να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο.

Στο πρώτο ημίχρονο, οι Κέλτες ήταν φαινομενικά η καλύτερη ομάδα του, με την δυστοκία του Thompson, την… παράλογη ευστοχία του Jayson Tatum και τον ρυθμό που είχαν γενικότερα σε κυκλοφορία και ανοιχτό γήπεδο να τους φέρνει σχεδόν πάντα μπροστά στο σκορ κόντρα σε μια πιο γεμάτη όμως ομάδα.
Όπως και στη σειρά με τους Miami Heat όμως, η Βοστόνη δεν κατάφερε να μετατρέψει ποτέ την άτυπη αυτή της κυριαρχία σε μεγάλα προβαδίσματα γιατί τα λάθη στα οποία υπέπεσε ήταν πολλά και ζοφερά -καθώς από τα 11 που έκαναν τα 7 γέννησαν άμεσο Transition για τους γηπεδούχους, οι οποίοι με τη σειρά τους βρήκαν τους 24 από τους 52 πόντους του πρώτου μέρους (σχεδόν τους μίσους δηλαδή) στο ανοιχτό γήπεδο και τους 26 από τους 52 (τους μίσους δηλαδή) σε ανοιχτό γήπεδο και μετά από επιθετικό ριμπάουντ.

Προφανώς οι “Πολεμιστές” έδωσαν μάχη για τις κλοπές αυτές με ενεργά χέρια στην περιφέρεια αλλά αυτό δε σημαίνει πως η Βοστόνη δεν έβγαλε τα… μάτια της.

Αυτή η συγκυρία κράτησε αφενός πάντα τους Warriors στο ματς και αφετέρου τους έδωσε την απαραίτητη ψυχολογία στο δεύτερο ημίχρονο, όπου χάρισαν μια μοναδική παράσταση σε κάθε μήκος και πλάτος του παρκέ.

Από τη μια μεριά -αν και εκκίνησαν την 3η περίοδο με 1-7 σουτ-, κατάφεραν εκμεταλλευόμενοι τόσο την πάγια κυκλοφορία τους που γεννούσε συνέχεια ελεύθερα σουτ όσο και το softness του “εχθρού” στη μάχη των screens να κλείσουν το 12λεπτο με 10-16 σουτ και να “καθαρίσουν” το ματς με σωρεία Iso τριπόντων από Curry και Jordan Poole.
Από την άλλη, αλλάζοντας αμυντική τακτική αφού προσπάθησαν να περιορίσουν κάθε ελεύθερο αντίπαλο σουτ, έγιναν πολύ πιο physical και ενεργοί στα μετόπισθεν -κάτι που γέννησε 15 πόντους στο ανοιχτό γήπεδο, δηλαδή το 43% των συνολικών τους πόντων, είτε από τη δυστοκία είτε από τα επικίνδυνα λάθη των Celtics (τα 2 από τα 4 λάθη τους γέννησαν Transition).

 

 

 

Η καταστροφική για τη Βοστόνη 3η περίοδος

Κατά τη διάρκεια της σεζόν, η χειρότερη περίοδος των Celtics δεν είναι άλλη από την 3η, με τους Κέλτες να μην καταφέρνουν πολλάκις να μεταφέρουν στο δεύτερο ημίχρονο το μομέντουμ που είχαν χτίσει στο πρώτο -κάτι που κόντρα στους Warriors δύσκολα βγει σε καλό.

Οι “Πολεμιστές” -μετά από πολλά παιχνίδια- αποφάσισαν να αλλάξουν την αμυντική τακτική τους και να προσπαθήσουν να μαρκάρουν κάθε παίκτη του παρκέ καλύπτοντας έτσι τις πιθανές πάσες των Drives. Μάλιστα, ακόμα και όταν υπήρχε ξεκάθαρο miss match στην ρακέτα με τον Al Horford, η βοήθεια ερχόταν μόνο όταν ήταν πλέον σίγουρο ότι ο “ψηλός” θα έπαιρνε πάνω του την επίθεση αφού μέχρι τότε δεν είχε καμία ελεύθερη όψη.

Παρ’ όλα αυτά, στο πρώτο 8λεπτο περίπου της καταστροφικής περιόδου, οι Κέλτες πάρα τα φύσει προβλήματά τους αλλά και όσα γεννούσε η σκληρή άμυνα των γηπεδούχων είχαν μερικές πραγματικά καλές όψεις τόσο από την περίμετρο όσο και κοντά στο καλάθι -εκεί όπου έφταναν συχνά πυκνά με συνεχές Transition από την αρχική δυστοκία του Golden State ή από τα miss matches που προέκυπταν με τον Horford.

Αναλυτικά:

  • Ελεύθερα τρίποντα: 2-5
  • Μαρκαρισμένα τρίποντα: 0-2
  • Drives: 1-3
  • Transition: 1-4
  • Post: 0-3

Όταν όμως, δε “σκοτώνεις” έναν αντίπαλο που αργά ή γρήγορα θα έβρισκε το χέρι του επιθετικά σπαταλώντας εύκολα σουτ (4 Transition, 5 ελεύθερα τρίποντα στην περίοδο), τότε εκείνος θα “σκοτώσει” εσένα -κάτι που έγινε σε δύο δόσεις. Μια στο ξεκίνημα όταν η διαφορά έφτασε στους 11 από την ισοπαλία και μια στο 32′ όταν με 11 αναπάντητους πόντους και τρία τρίποντα “καθάρισαν” κάθε ελπίδα επανάστασης.

Τέλος, ένα από τα καίρια προβλήματα των Κελτών όλη τη χρονιά είναι η στασιμότητα όταν η μπάλα δεν είναι στα χέρια του Tatum -αφού τόσο η έλλειψη σουτέρ όσο και η απουσία cuts διευκολύνουν κάθε άμυνα να μειώσει το spacing.
Συνολικά, τα 7 από τα 16 σουτ τους στην 3η περίοδο έλαβαν χώρα με 10 ή λιγότερα δευτερόλεπτα στο ρολόι…
Αν μιλήσουμε όμως μόνο για σετ παιχνίδι, τότε οι 7 από τις 12 έγιναν μετά το πέρας των 10 δευτερολέπτων…

Αναλυτικά:

  • 10″+: 3-9 σουτ
  • 10″-: 1-7 σουτ
  • 5″-: 0-2 σουτ

Το σημαντικότερο για τους Celtics;
Στην κακή τους ημέρα έδειξαν πως απέχουν 2-3 σουτ από τα να κοντράρουν την καλύτερη ομάδα του πλανήτη…