Μπορεί τις τελευταίες δεκαετίες, οι Michael Jordan και LeBron James να είναι οι κύριοι εκπρόσωποι του ΝΒΑ στο σινεμά με τα Space Jams τους, αλλά κανείς τους δεν έχει τον αέρα του Wilt Chamberlain, που ζούσε σαν σταρ του Χόλιγουντ χωρίς να είναι σταρ του Χόλιγουντ!
Δεν είναι τόσο η κινηματογραφική του περιπέτεια στο πλευρό του Arnold Schwarzenegger στο “Conan The Destroyer” (1984) και μερικά ακόμα περάσματα από τηλεόραση και αίθουσες, αλλά το vibe που φρόντισε να καλλιεργήσει από την πρώτη στιγμή που πάτησε σταθερά στο ΝΒΑ.
Γιατί μπορεί να γεννήθηκε στην Pennsylvania, αλλά μέσα του πάντα είχε μια Καλιφορνέζικη ψυχή!
Σε μια εποχή όπου τα ναρκωτικά και το αλκοόλ όχι μόνο έρρεαν άφθονα αλλά ήταν ακόμα προτερήματα της πιο υψηλής κοινωνίας εξαιτίας της οικονομικής τους αξίας, ο Wilt ένιωσε από την αρχή άνετα σε μια πόλη, το Los Angeles, που δεν κοιμόταν ποτέ.
Ενόσω λοιπόν, η Νέα Υόρκη έμοιαζε ακόμα περισσότερο με παραγκούπολη και έρμαιο των Γιων του Σαμ, το Los Angeles βίωνε την ίσως πιο θεάρεστη εποχή του τη δεκαετία των 70ς.
Ταινίες;
Η ίσως καλύτερη φουρνιά τους και κατ’ εμέ η γενιά που έδειξε σε όλους πως το σινεμά αντιμετωπίζεται με νοιάξη και όχι με γυμναστήρια.
Μουσική;
Ένα υπέροχο πολυπολιτισμικό μιξ της hip hop με τη ροκ και φυσικά τη νεογέννητη πανκ, που ξεκινούσε δυναμικά το ρυθμό της στα σοκάκια της πόλης.
Διαβίωση;
Τα χαμηλότερα νοίκια για τα πιο ακριβά σπίτια, αφού με 126 δολ. μπορούσαν να ενορχηστρωθούν “βίλες των φτωχών“.
Ατελείωτο vibe.
Ατελείωτο σινεμά.
Ατελείωτη μουσική.
Όλα στο LA σε καλούσαν να το επισκεφθείς.
Και αν το έκανες, τότε δε θα ξεκολλούσες ποτέ.
To 1968 λοιπόν, ο Wilt Chamberlain έπειτα από 6.5 χρόνια στη γενέτειρά του, τη Philadelphia, μεταβαίνει για να ζήσει για πρώτη φορά στην πόλη των Αγγέλων.
Και όντας τέκνο αυτής της αδελφικής αγάπης, δεν έπαψε λεπτό να αγαπάει το νέο του σπίτι.
Στο LA άλλαξε.
Το φιλήσυχο παιδί, που δεν είχε συνάψει ούτε μια ερωτική σχέση μέχρι και τα 18 του χρόνια, περνούσε πλέον τα βράδια του αγκαλιά με τα λαγουδάκια στη δημοφιλή για τα πάρτι της Βίλα του Playboy τσουγκρίζοντας με τον Hugh Hefner, την ίδια στιγμή που διαλαλούσε πως έχει κοιμηθεί με 20.000 γυναίκες.
Μπορεί να είναι μια ξεκάθαρα υπερβολική δήλωση, αλλά ο Wilt The Stilt απολάμβανε την California, κάθε νότα της, κάθε απόχρωσή της.
Και φρόντιζε να μην το κρύβει καθόλου.
Τόσο όταν προκάλεσε τον Muhammad Ali να παλέψουν στο ρινγκ όσο και με τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, ο ίσως πιο σπουδαίος center στην ιστορία του ΝΒΑ απέδειξε πως ζούσε και ανέπνεε για αυτό που ζει και αναπνέει το Χόλιγουντ.
Για προβολή, για προκλήσεις, για σημάδια.
Ζούσε για αυτά.
Και εν τέλει πέθανε για αυτά.
Η επί σειρών ετών περιπετειώδης καθημερινότητά του πάντοτε έφερνε στην επιφάνεια διάφορα καρδιακά προβλήματα, τα οποία όμως πάντα φρόντιζε να κατανικάει.
Εκτός από εκείνη την αποφράδα ημέρα του Οκτωβρίου του 1999, όταν σε ηλικία 63 ετών υπέκυψε στην αδυναμία της καρδιάς του.
Η τελευταία του πνοή τον βρήκε στο χλιδάτο κρεβάτι του, δίπλα ακριβώς από το προσωπικό του μπάνιο, στο οποίο υπήρχε μια ντουζιέρα σαν 3 πλυντήρια αυτοκινήτων, όπως αναφέρει ο πάλαι ποτέ φωτογράφος των Lakers και των Sacramneto Kings, Wen Roberts.
“Βρωμούσε” California μέχρι και στην ύστατη στιγμή του…
Ένας άνθρωπος γεννημένος στην πόλη της αδελφικής αγάπης που έζησε, πέτυχε και απόλαυσε κάθε οσμή του LA μέχρι και την τελευταία διαθέσιμη στιγμή.
Αυτό ήταν ο The Big Dipper.
Κάποιος που γεννήθηκε για να πεθάνει γεμάτος στους δρόμους που τόσοι και τόσοι σκηνοθέτες απέδειξαν ότι εκεί που τελειώνουν τα όνειρα αρχίζει ο κινηματογράφος.
Μπορεί κάποτε μεταξύ σοβαρού και αστείου ο Jerry West, το ζωντανό logo του ΝΒΑ, να είπε για αυτόν -ενόσω όντας παίκτης των Warriors θρυμμάτιζε τους Lakers– πως “κανείς δε ζητωκραυγάζει για τον Γολιάθ“, αλλά η προσωπικότητα του Wilt ήταν ακόμα πιο τρανή από το πελώριο σώμα του.
Και αυτό είναι κάτι που πάντα θα μνημονεύεται στις επαύλεις του Los Angeles, στις γωνιές του και τα κρεβάτια του.
Σαν σήμερα το 1936, έρχεται στον κόσμο το λαμπρό αστέρι του Wilt Chamberlain!