Με 11 καλάθια στην ρακέτα κόντρα σε ψηλά, δυνατά και αθλητικά κορμιά όπως αυτά των Detroit Pistons σε 16 απόπειρες και με έξι κερδισμένα φάουλ για βολές μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως ο Zion Williamson είναι ήδη στο καλύτερο και πιο αποτελεσματικό στάδιο της μέχρι τώρα πορείας του στον κόσμο του ΝΒΑ. Ωστόσο, όσο ο εχθρός του καλού παραμένει πάντα το καλύτερο, με τους New Orleans Pelicans φυσικά και να μην έχουν κυκλώσει τον πρωταθλητισμό τυχαία μέσα στην επόμενη τριετία, τόσο ο απόφοιτος του Duke θα μπορεί και θα πρέπει να αποδίδει ακόμα καλύτερα.
Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να μάθει, να συνηθίσει και να παίζει ως center -σε μια κίνηση που αφενός θα βελτιώσει την απόδοση του ίδιου καθότι πλέον θα έχει ακόμα περισσότερους χώρους και διαδρόμους προς το καλάθι και αφετέρου και τον οργανισμό της Λουιζιάνα, ο οποίος βλέπει αυτή τη στιγμή στα φτερά τους τις περισσότερες και καλύτερες επιλογές του.

Σε καμία περίπτωση ο Jonas Valanciunas δεν είναι κακός ή έστω μέτριος στο ρολο του. Σε καμία περίπτωση, επίσης, δεν έχει πολλά προβλήματα επιθετικά το πάντρεμά του με τον Zion, με τον Λιθουανό γίγαντα να μένει πολλάκις στην περίμετρο προκειμένου να μη μπλέξει τόσο με το δικό του κορμί όσο και με του προσωπικού του αντιπάλου τον συμπαίκτη του στο ζωγραφιστό. Ωστόσο, ακόμα και αν πολλές φορές ο Marvin Bagley III αδικαιολόγητα κόλλησε πάνω του ενόσω ανοιγοταν στο τρίποντο, ο πρώην παίκτης των Toronto Raptors και των Memphis Grizzlies δεν θα αποτελέσει ποτέ ουσιαστικά ένα τόσο μεγάλο ρίσκο για να μην μαρκάρει με δύο παίκτες ταυτόχρονα κάθε άμυνα τον Williamson…

Συνολικά φέτος, οι πενταδες (5′ μίνιμουμ) με τον Zion μόνο του στην ρακέτα έκαναν τους Pelicans καλύτερους κατά 9 πόντους ανά 100 κατοχές, ενώ χθες κόντρα στους Pistons τους έκαναν καλύτερους κατά 11 πόντους -κατά 2 μόλις δηλαδή χειρότερους από την κοινή σύμπλευσή του με τον Valanciunas. Την ίδια στιγμή, όσο ο Λιθουανός βρισκόταν μόνος του στη Frontline της Νέας Ορλεάνης, η ομάδα του ήταν καλύτερη κατά 52 πόντους ανά 100 κατοχές -με την “αδιαφορία” του Williamson ως PF στο άυλο μαρκάρισμα να στερεί πολλά από τους Pelicans στα μετόπισθεν (7-13 σουτ, 4-8 τρίποντα απέναντί του χθες).

Η… θυσία του LaVine

Προκειμένου να χτίσουν άμεσα έναν καλύτερο περίγυρο, στην αρχή το front office των Chicago Bulls έφερε δίπλα του τον Nikola Vucevic, ενώ στη συνέχεια με την απόκτηση των DeMar DeRozan και Lonzo Ball στην περσινή Free Agency οι κατοχές όπως τις επιθυμούσε είχαν πλέον περάσει στο παρελθόν για τον Zach LaVine, έναν από τους καλύτερους και πιο υποτιμημένους την ίδια στιγμή σκόρερ της γενιάς του. Ωστόσο, ο απόφοιτος του UCLA εξακολουθεί να αποτελεί το ίσως πιο σημαντικό γρανάζι μαζί με τον Vucevic για έναν οργανισμό που ίσως και να μην τον σεβάστηκε ποτέ όσο θα έπρεπε.

Αυτό που διαφοροποιεί τον LaVine τόσο από τον DeRozan όσο και από τους περισσότερους 20+ σκόρερ της λίγκας δεν είναι άλλο από τον τρόπο με τον οποίο αναλαμβάνει τις επιθέσεις, καθότι είναι ένας από τους μοναδικούς άριστους επιθετικά παίκτες που βιοπορίζονται off ball -προκειμένου να δώσει τον απαραίτητο χώρο στον DeRozan για να λάμψει. Όπως έχουμε αναφέρει άλλωστε πολλάκις, οι δύο τους δεν ταιριάζουν σχεδόν καθόλου με τις παραδοσιακές τους τάσεις, με την απόφαση του νεαρού SG να θυσιαστεί για το καλό και το μέλλον της ομάδας αφενός να εκτοξεύει το ταβάνι των “Ταύρων” σε μεγαλύτερα επίπεδα από την απλή ένταξη στα Playoffs και αφετέρου αναβαθμίζει και το βιογραφικό του ίδιου για μελλοντική χρήση…

Μόνο χθες, την ίδια στιγμή που ο DeRozan -με τον οποίο κάνουν τους Bulls χειρότερους κατά 4.5 πόντους ανά 100 κατοχές- ανέλαβε μέσω απομόνωσης το 89% των συνολικών του σουτ, ο ‘Young Hollywood‘ εκτέλεσε 11 φορές έπειτα από πάσα συμπαίκτη του δίνοντας πολλές λύσεις είτε στις weak side ή επειτα απο διάφορες προσαρμογές της αντίπαλης άμυνας στον co-star του στο συγκρότημα του coach Billy Donovan. Σαφώς και παραμένει ακόμα ένας ορκισμένος λάτρης του iso και ο ίδιος -άλλωστε το απέδειξε για ακόμα μια φορά στην crunch κόντρα στην Washington όταν γεννώντας πολλαπλά δύσκολα σουτ έσπρωξε το Chicago στη νίκη. Αυτή η… αυτοθυσία λοιπόν σε έναν περίγυρο με έντονα ζητήματα στο μακρινό σουτ αλλά και το αυτοβουλο σκοράρισμα είναι ιδιαίτερα σημαντική και θα βοηθήσει όσο τίποτα άλλο το συγκρότημα του Illinois να προχωρήσει.