Πολλές φορές στον αθλητισμό λένε ότι χρειάζεται μία φάση για να αλλάξει άρδην την καριέρα ενός παίκτη. Και δεν έχουν άδικο όσοι το υποστηρίζουν αφού ένα σουτ (εύστοχο ή άστοχο) μπορεί να σε μετατρέψει από… ήρωα σε… μοιραίο παίκτη. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει ο Ντάριους Ουάσινγκτον, ο οποίος είχε στα χέρια του την ευκαιρία να γίνει εν μία νυκτί ο απόλυτος πρωταγωνιστής στο NCAA.
Την έχασε, όμως. Ή μάλλον… τις έχασε αφού αστόχησε σε δύο ελεύθερες βολές (σε νεκρό χρόνο) με αποτέλεσμα ο τίτλος του κολεγιακού πρωταθλήματος του 2005 να καταλήξει στο Louisville, και όχι στο Memphis, τη φανέλα του οποίου φορούσε εκείνη τη σεζόν.
Ο πρώην παίκτης των ΠΑΟΚ (2006) και Άρη (2007-’08) “λύγισε” από το βάρος της επιτυχίας και όντας πρωτοετής στο Memphis έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία για διάκριση που έχει παρουσιαστεί στην καριέρα του μέχρι και σήμερα.
Οκτώ χρόνια μετά, ο 27χρονος, πλέον, πόιντ γκαρντ μίλησε στο ESPN για τις θύμησες εκείνης της βραδιάς, αλλά και το πώς αυτές οι δύο άστοχες βολές καθόρισαν το μέλλον του και τον χαρακτήρα του τόσο εντός όσο και εκτός παρκέ.
Η αντίδρασή του πριν την εκτέλεση των τριών ελεύθερων βολών που ανέλαβε να εκτελέσει, αλλά και μετά, είναι ίσως το μεγαλύτερο κοντράστ συναισθημάτων και ψυχολογικής μετάπτωσης ενός μόνο παίκτη στην ιστορία των τελικών του NCAA. Και όχι άδικα…