Η ηθοποιός και τραγουδίστρια, Τζένιφερ Χάντσον, δήλωσε κάποτε πως «είμαι πιο περήφανη που έχασα κιλά, παρά για το Όσκαρ που κέρδισα!». Ο Κρις Τζένκινς μάλλον θα δεν δήλωνε ποτέ ότι κομπάζει περισσότερο που η ζυγαριά τον δείχνει ελαφρύτερο από όσο προ 3 ετών, αντί για το «στέμμα» του πρωταθλητή NCAA που φόρεσε τα ξημερώματα της Τρίτης (5/4) στον τελικό του φάιναλ-φορ του Χιούστον. Ο «ήρωας» του Βιλανόβα, ωστόσο, με το νικητήριο τρίποντο στην εκπνοή επί του Νορθ Καρολάινα, κατάφερε να γίνει το πρόσωπο της χρονιάς στο κολεγιακό πρωτάθλημα (και) γιατί αποφάσισε να… αδυνατίσει. Ούτως ή άλλως, βεβαίως, η πορεία του καθορίστηκε και από την απόφαση της οικογένειας Μπριτ να τον υιοθετήσει το 2007, όταν η (χωρισμένη) μητέρα του, Φελίσια, προπονήτρια μπάσκετμπολ, δεν μπορούσε να τον μεγαλώσει λόγω των συνεχόμενων ταξιδιών της. Και ο τότε 13χρονος Κρις, που νωρίτερα βίωσε και τον θάνατο της 11 μηνών αδερφής του, Κόντι, από μία σπάνια ασθένεια, άλλαξε αρχικά τρόπο ζωής…
Στη συνέχεια, κι ενώ η ιστορία του δεσίματος με τον νέο αδερφό του, Νέιτ Μπριν τζούνιορ, τον οποίο αντιμετώπισε στον τελικό(!), συγκίνησε την Αμερική, ο ύψους 1,98μ. Τζένκινς χρειάστηκε να αλλάξει και διατροφικές συνήθειες. Όταν έφτασε στο καμπ του Βιλανόβα, το 2013, ζύγιζε 127 κιλά. Και η δεύτερη πια μητέρα του, Μέλοντι Μπριτ (που για χάρη και των δύο παιδιών της έφτιαξε ένα μπλουζάκι με τα ονόματα και τον αριθμό φανέλας και του Νέιτ και του Κρις-φωτό, κάτω στο Gallery), τόνισε σε παλιότερη συνέντευξή της στο CBS Sports ότι «έτρωγε ό,τι του έβαζες στο τραπέζι! Αυτό αρχικά δεν επηρέαζε το παιχνίδι του, γιατί ήταν και είναι ένας εκπληκτικός σουτέρ, όμως οι προπονητές και οι γυμναστές του έλεγαν πως αργά ή γρήγορα θα τον επηρεάσει, αν θέλει να φτάσει στο επόμενο επίπεδο». Ο νεαρός και νέος σταρ του NCAA πήρε την σωστή απόφαση.
Η Μέλοντι Μπριτ εξήγησε ότι «από τη στιγμή που πήρε στα σοβαρά το θέμα των κιλών του, ήταν “βράχος” και αποφάσισε και να προσέχει τι τρώει και να πίνει περισσότερο νερό». Κάπως έτσι, σε συνδυασμό με την σκληρή προπόνηση στο γήπεδο, ο Τζένκινς έφτασε στην αρχή της φετινής να ζυγίζει 112 κιλά, έχοντας χάσει 15 και κερδίζοντας και σε αντοχή και σε ταχύτητα! Ο κόουτς Τζέι Ράιτ, που λάμβανε μηνύματα στο κινητό από την βιολογική μητέρα του Κρις, που του ζητούσαν «να τον πατάς στον λαιμό αν δεν ακούει!», τον χρησιμοποιεί στην άμυνα στο μαρκάρισμα 4 θέσεων(!) και περιμένει το καλό σουτ του. Άλλωστε ο Τζένκινς ολοκλήρωσε τελικό τουρνουά με 15,8π. μ.ό. και 48,5% στα τρίποντα (17/35) και ο ασίσταντ κόουτς, Μπέικερ Ντανλίβι τονίζει πως «είναι πολύ έξυπνος στο παρκέ και λαμβάνει τις καλύτερες αποφάσεις!».
Ο «ενορχηστρωτής» του Βιλανόβα είναι ο Most Outstanding Player του τελικού τουρνουά, Ράιαν Αρτσιντιάκονο, με το καλό σουτ και την πάσα του. Ο Τζος Χαρτ είναι ο καλύτερος σκόρερ των Wildcats, όμως σύμφωνα με τον βοηθό Άσλει Χάουαρντ, ο Τζένκινς «είναι δουλευταράς και κάνει πράγματα στο γήπεδο που “ξεφέυγουν” από την στατιστική. Είναι πολύ δυνατός κάτω από τη μέση, ίσως ο δυνατότερος στην ομάδα και μπορεί να σηκώσει 125 κιλά στον πάγκο και 205 στο squat!». Κάπως έτσι, μαζί με… τόνους από χυμούς και «βόλτα» στην ζυγαριά σε καθημερινή βάση, ώστε να ελέγχει το βάρος του, ο Τζένκινς κατόρθωσε από τους μ.ό. 4,1π. σε 11,7΄ στην πρώτη σεζόν του, να φτάσει πέρσι στους 6,3π. σε 18,6΄ και φέτος να «εκτοξευθεί» στους 13,6 σε 28,4΄! Στόχος του γυμναστή Τζον Σάκλτον είναι να τον «ρίξει» τη νέα σεζόν στα 105 κιλά και να μειώσει το ποσοστό λίπους στο κορμί του στο 10%. Λέγοντας χαρακτηριστικά πως «θα είναι κάτι εκπληκτικό αν αναλογιστεί κανείς ότι το 2013, σαν πρωτοετής, είχε ποσοστό 24%! Πιστεύω ότι το πού έχει φτάσει είναι αποτέλεσμα της θυσίας που έκανε όταν ήταν 19 ετών».
Βάσει του ταλέντου του Τζένκινς και της τακτικής του κόουτς Ράιτ, η πορεία του πρώτου μόνο τυχαία δεν είναι. Μονάχα που το νικητήριο τρίποντο στον τελικό με το Νορθ Καρολάινα θα μπορούσε να θεωρηθεί τύχη, αφού ο 23χρονος φόργουορντ βρέθηκε… κατά τύχη στο Βιλανόβα. Ο προπονητής του αποκάλυψε την παραμονή του τελικού ότι «στην πρώτη συνάντηση που κάναμε με την οικογένεια Μπριτ, σκοπός μας ήταν να “στρατολογήσουμε” τον Νέιτ και να τον φέρουμε στο πανεπιστήμιό μας. Γιατί γνωρίζαμε για το ταλέντο του Κρις, όμως μας ανησυχούσε το περιττό βάρος του και δεν πιστεύαμε πως θα κάνει ό,τι του ζητήσει το τεχνικό τιμ μας εντός κι εκτός γηπέδου. Όμως όταν συναντήσαμε τον Νέιτ, στο σπίτι ήταν και ο Κρις και βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και μαζί του». Ο Τζένκινς, που αποχωρίστηκε το 2007 από την μητέρα του για να μείνει με τους Μπριτς στην ευρύτερη περιοχή της Ουάσινγκτον, περίμενε μία υποτροφία από πανεπιστήμια της πόλης. Το Μέριλαντ δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ και μετά την τυχερή γνωριμία με τον Τζέι Ράιτ, πείστηκε να μετακομίσει και να δεχθεί την υποτροφία του Βιλανόβα! Αλλά και τις πρόωρες συμβουλές του προπονητή του, που εξήγησε ότι «του είπαμε εξαρχής ότι θα πρέπει να δουλέψει σκληρά, να κάνει συνεχώς έλεγχο βάρους. Και όταν καταλάβαμε πόσο αγάπησε το πρόγραμμά μας, του δώσαμε την ευκαιρία». Για μία διπλή δικαίωση -του Τζένκινς και του Ράιτ– τρία χρόνια αργότερα στην «μεγάλη σκηνή» της March Madness!