Πολλά έχουν λεχθεί και γραφτεί για την τελευταία άμυνα του Ολυμπιακού και την απόφαση να μην στείλει τον Micic σε βολές (ώστε να έχει ο ίδιος την τελευταία επίθεση), με συνέπεια να δεχτεί το τρίποντο στην εκπνοή και να δει την Anadolu Efes να πανηγυρίζει την πρόκριση στον τελικό του Final Four. Εκ του αποτελέσματος ο Ολυμπιακός το πλήρωσε. Επί της ουσίας, όμως, έπραξε αυτό που “έπρεπε” να κάνει.
Να με συμπαθούν όσοι έχουν αντίθετη άποψη, αλλά με τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί στο συγκεκριμένο παιχνίδι, μόνο κάποιος με… αυτοκτονικές τάσεις θα έκανε εσκεμμένα φάουλ στον Micic. Το να στείλεις την αντίπαλη ομάδα στις βολές, με το σκορ ισόπαλο (74-74) και σε ένα ματς στο οποίο το επιμέρους σκορ στο 4ο δεκάλεπτο μέχρι εκείνο το σημείο ήταν 11-8, δεν συνάδει με τις συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί.
Μέχρι το καλάθι του Martin, που έκανε το σκορ 74-74, οι δύο ομάδες είχαν διανύσει 6,5 λεπτά ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΑΘΙ. Μετά το δίποντο που πέτυχε ο McKissic 6’47’’ πριν από τη λήξη και έκανε το σκορ 69-70, ο Ολυμπιακός και η Anadolu Efes σκόραραν αποκλειστικά από τη γραμμή των βολών (3/4 είχε ο Ολυμπιακός και 4/8 η Efes), μέχρι το λέι-απ της ισοφάρισης από τον Martin στα 19,5 δευτερόλεπτα.
Το γράφημα των σουτ στην τελευταία περίοδο:
Σε διάστημα 6,5 λεπτών οι δύο ομάδες έχασαν μαζί 15 συνεχόμενες επιθέσεις, οκτώ ο Ολυμπιακός και επτά η Efes. Ο Ολυμπιακός είχε 0/3 δίποντα, 0/3 τρίποντα, 2 λάθη και οι Τούρκοι 0/1 δίποντο, 0/4 τρίποντα και 2 λάθη.
Το θέλετε και ακόμα πιο αναλυτικά; Αντιγράφω από το play by play της EuroLeague, τι συνέβη στα τελευταία 6,5 λεπτά, μέχρι το καλάθι του Martin και χωρίς να συμπεριλάβω τις ελεύθερες βολές:
- Λάθος Pleiss
- Λάθος Ντόρσεϊ
- Λάθος Σλούκας
- Άστοχο τρίποντο Micic
- Άστοχο δίποντο Micic
- Άστοχο τρίποντο Larkin
- Άστοχο τρίποντο Vezenkov
- Άστοχο δίποντο Σλούκας
- Λάθος Larkin
- Άστοχο δίποντο Σλούκας
- Άστοχο τρίποντο Vezenkov
- Άστοχο τρίποντο Ντόρσεϊ
- Άστοχο τρίποντο Micic
- Άστοχο δίποντο McKissic
- Άστοχο τρίποντο Moerman
Έπειτα από 15 συνεχόμενες επιθέσεις, λοιπόν, δεν υπάρχει κανένα απολύτως δίλημμα. Απλά, ΔΕΝ κάνεις φάουλ.
Όλη αυτή η ανέξοδη παραφιλολογία που αναπτύχθηκε γύρω από το αν “έπρεπε” να γίνει φάουλ ή όχι, περισσότερο μας αποπροσανατολίζει από το πραγματικό δίλημμα της τελευταίας φάσης. Ποιο είναι αυτό; Αν αλλάζεις στο σκριν ή όχι… Διότι αυτό “πλήρωσε” στην πραγματικότητα ο Ολυμπιακός. Πολύ απλά διότι “έδωσε” στην Efes -και δη στον Micic- αυτό ακριβώς που ήθελε (και έψαχνε επίμονα) στην τελευταία κατοχή της αναμέτρησης, δίχως να υπάρχει λόγος.
Cool calm and composed…
Vasilije Micic was born with ice in his veins!#F4GLORY pic.twitter.com/DdjI55VwIO
— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) May 19, 2022
Ο Walkup δεν “κόλλησε” στο δεύτερο σκριν του Moerman, το οποίο σκόπευε να απελευθερώσει τον Micic. Αντιθέτως, δεν παρέκκλινε ιδιαίτερα από την πορεία του, καταφέρνοντας να παραμείνει στο κατόπι του Σέρβου. Μόνο που ο Vezenkov επέλεξε στιγμιαία να αλλάξει παίκτη, αναγκάζοντας τον Walkup να κάνει κι αυτός το ίδιο. Ο Σέρβος είχε λοιπόν το matchup που έψαχνε. Και λειτούργησε άμεσα και με χειρουργική ακρίβεια.
Όπως κάνουν δηλαδή οι μεγάλοι παίκτες, κι ας έχουν μέχρι εκείνο το σημείο 0/2 δίποντα, 0/3 τρίποντα και 0/2 βολές στην 4η περίοδο…