Ο Παναθηναϊκός υποδέχτηκε την Αρμάνι Μιλάνου σε ένα παιχνίδι που η νίκη, με συνδυασμό αποτελεσμάτων, κλείδωνε την παρουσία στα play offs, ενώ παράλληλα η απρόσμενη ήττα της Φενέρ ανοίγει παράθυρο για την τετράδα. Η νίκη της Βασκόνια επετεύχθη και η Ζαλγκίρις έχασε από την Εφές. Η Νταρουσάφακα παίζει σήμερα με την ΤΣΣΚΑ και η ήττα φαντάζει το λογικό αποτέλεσμα. Ο αγώνος με την Αρμάνι ήταν απ’ αυτά που όλοι αποκαλούμε παιχνίδι που κρύβει παγίδες. Οι “πράσινοι”, όμως δεν την πάτησαν όπως ο Ολυμπιακός.
Η προϊστορία
Οι 2 ομάδες είχαν συναντηθεί 12 φορές από το 2000 στην EuroLeague με το τριφύλλι να προηγείται σε νίκες 8-3. Η τελευταία νίκη ήταν στον α’ γύρο στο Μιλάνο με 72-86 με 19 π. και 7 ριμπάουντς από τον Μάικ Τζέιμς. Το ρεκόρ των ομάδων από το 2011-12 είναι 4-3 και πάλι υπέρ των “πρασίνων”.
Τι προστίθεται σταδιακά στα δομικά στοιχεία του τριφυλιού
Τα δύο σημαντικότερα προβλήματα του φετινού Παναθηναϊκού είναι η διαφορετική φυσιογνωμία των δύο βασικών του point guard και η έλλειψη 3ου πενταριού με έφεση στο pick ‘n’ roll και γρήγορα πόδια. Το πρώτο το δημιούργησε ο σχεδιασμός του καλοκαιριού, το δεύτερο ο τραυματισμός του Γκιστ.
Ο Πασκουάλ όταν αλλάζει τον κουμανταδόρο του είναι αναγκασμένος να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που επιτίθεται η ομάδα του συνολικά. Παράλληλα αλλάζουν και οι χρησιμοποιούμενες πεντάδες. Ο Ισπανός κόουτς μέχρι τώρα στήριξε το παιχνίδι του στο τρίπτυχο έλεγχος του ρυθμού (69 κατοχές), λίγα λάθη (κάνει τα λιγότερα ποσοστιαία και έχει τα λιγότερα συνολικά – 289 στην Ευρωλίγκα), και περιφερειακή εκτέλεση των Τζέιμς – Φελντειν – Ρίβερς – Σίγκλετον. Η διαφορά του Φέλντειν είναι ότι τα δικά του σουτ είναι περισσότερο μέσα από την κίνηση της ομάδας σε σχέση με τους άλλους τρεις που μπορεί να εκτελέσουν χωρίς δισταγμό σουτ που δεν απαιτούν ροή στην επίθεση.
Το κομμάτι της άμυνας με την αμυντική αξιολόγηση στο 106.8 (τρίτη καλύτερη μετά από Ολυμπιακό και Ερυθρό Αστέρα), να είναι πολύ καλή έχει παρόλα αυτά αρκετά περιθώρια βελτίωσης ειδικά σε καταστάσεις μακριά από την μπάλα.
Η επιστροφή του Τζέιμς Γκιστ σε μια απροσδόκητα καλή κατάσταση αλλάζει τα δεδομένα. Η ικανότατα του να παίξει το pick ‘n’ roll δίνει στην επίθεση μεγαλύτερη ευελιξία. Στην άμυνα η ικανότητα να αμυνθεί με αλλαγές οπουδήποτε δίνει τεράστιο πλεονέκτημα ειδικά στα κλειστά παιχνίδια. Η λογική πλέον ότι θα οδηγηθεί ο αντίπαλος σε κατάσταση ένας vs ενός, παρά σε περιστροφείς με τα γρήγορα πόδια του δίδυμου Γκιστ – Σίνγλετον μόνα ευχάριστη μπορεί να είναι για τον Πασκουάλ.
Ο MVP
Η ξεκάθαρη εξάρτηση που έχει στον φετινό Παναθηναϊκός ο Νικ Καλάθης είναι σημαντική και όσο πλησιάζουμε στην τελική ευθεία είναι απαραίτητη η καλή απόδοση του αρχηγού του. Όλοι έχουμε αντιληφθεί ότι η επιστροφή του Γκιστ, εκτός των άλλων, έχει βοηθήσει στην βελτίωση της απόδοσης του Καλάθη στο δημιουργικό κομμάτι. Αυτό τον βοηθά να παίζει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση πράγμα που το κάνει και καλύτερο εκτελεστικά. Ο Καλάθης ήταν πρώτος σκόρερ με 13π., μοίρασε 4 ασίστ και παρότι είχε πολλά λάθη που δεν το συνηθίζει (6 σε 23′), είχε θετική επίδραση στο κομμάτι του παιχνιδιού που υπήρχε μια σχετική κόντρα. Άλλωστε εκεί πέτυχε και τα δύο τρίποντα του δείγμα του πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το καλό ξεκίνημα στην περίπτωση του.
Οι 4 παράγοντες της νίκης
Σε παλαιότερα άρθρα στο basketblog.gr (όλα ο αρχείο μου έχει μεταφερθεί στην κατηγορία αρθρογράφοι-υποκατηγορία Coaches Corner), έχω αναφερθεί για τους 4 παράγοντες που καθορίζουν την νίκη. Ο Παναθηναϊκός ήταν ξεκάθαρα πιο αποτελεσματικός επιθετικά (μεγάλη βαρύτητα στο eFG% που αξιολογεί με πιο καλύτερο τρόπο τα τρίποντα που έχουν μεγάλη σημασία στην περίπτωση του Παναθηναϊκού), αφού έχουμε 30-32 σε επιθέσεις από δίποντα και τρίποντα με ένα ποσοστό 37.5 με 12 στα 32. Απλά μαθηματικά 3×12=36 (δηλ. 1.12 πόντους ανά κατοχή). Σε ένα τέτοιο βράδυ είναι αρκετό. Ακόμα πήρε ποσοστιαία περισσότερα επιθετικά ριμπάουντς, είχε σαφέστατα λιγότερα λάθη και πήγε μόνο λιγότερο στην γραμμή της φιλανθρωπίας.
Κατοχές και επιθετική-αμυντική αξιολόγηση των ομάδων
Ο ρυθμός του παιχνιδιού πήγε ακριβώς πάνω στο μέσο όρο που είναι ρυθμός του Παναθηναϊκού εφέτος με τον Τσάβι Πασκουάλ στο πάγκο (δηλαδή 69.1 μ.ο). Οι “πράσινοι” στην επίθεση είχαν μια μέτρια βραδιά (τα χαμένα καρφώματα σπατάλησαν εύκολες επιθέσεις), κάτω και από το 1.2 πόντους που πετυχαίνουν ανά επίθεση, αλλά αμυντικά στραγγάλισαν την ούτως ή άλλως αδύναμη Αρμάνι μετά το αρχικό 2-10! Η Αρμάνι από το 1.3 πόντους ανά επίθεση έπεσε στο 0.88. Στο παραπάνω πίνακα μπορείτε να δείτε άλλωστε τις κατοχές (τον ρυθμό του αγώνα) αλλά και την αποτελεσματικότητα της επίθεσης και της άμυνας των δύο ομάδων.
Επιβεβαίωσε τα νούμερα σε κλεψίματα
Μετά τα 11 κλεψίματα κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης, ο Παναθηναϊκός είχε ανάλογη απόδοση απέναντι στην Αρμάνι Μιλάνο. Οι “πράσινοι” έκαναν 14 κλεψίματα και ανάγκασαν τους Ιταλούς σε 23 λάθη. Αν δεν είχαμε τα “ατυχήματα” με τα “άστοχα” καρφώματα η προσφορά του συγκεκριμένου στατιστικού θα ήταν υψηλότερη. Σκεφτείτε την σημασία των κλεψιμάτων, καθώς η άμυνα όχι μόνο εμποδίζει την αντίπαλη να σουτάρει αλλά συχνά βρίσκεται σε μια ευνοϊκή θέση να πετύχει η ίδια καλάθι. Όλοι οι προπονητές τονίζουν την σημασία της “προστασίας” της μπάλας.
Φανερή η διαφορά στο στυλ επίθεσης σε σχέση με πέρυσι
Ο Κυπελλούχος Ελλάδος φέτος σε αντίθεση με πέρυσι που με τον Τζόρτζεβιτς ήταν πρώτος σε καλάθια προερχόμενα από ασίστ (AST%) αγγίζοντας το εκπληκτικό ποσοστό του 70%, φέτος είναι στην 14η θέση (54.3) πιο πάνω μόνο από τον Ολυμπιακό με 53.8 και την Νταρουσάφακα με 52%. Ο συγκεκριμένος δείκτης βέβαια χαρακτηρίζει περισσότερο τον τρόπο με τον οποίο επιτίθεται η μια ομάδα και όχι το πόσο αποτελεσματική είναι. Η ομάδα του Παναθηναϊκού πηγαίνει φέτος σε περισσότερες ένας εναντίον ενός καταστάσεις γιατί έχει παίκτες που μπορούν να το υποστηρίξουν. Αν ένα καλός χειριστής της μπάλας σε μια απλά αλλαγή στα σκριν ολοκληρώσει επιτυχημένα την επίθεση δεν υπάρχει ασίστ, αλλά υπάρχει αποτέλεσμα. Οι “πράσινοι” έχουν παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους σουτ χωρίς την βοήθεια ενός συμπαίκτη τους. Άλλωστε όπως πολλοί προπονητές λένε οι καλοί επιθετικοί παίκτες είναι καλύτερο από τα καλά επιθετικά συστήματα.
Οι λιγότερες ασίστ επομένως είναι γεγονός και σε μέσο όρο (15.1) είναι μια πραγματικότητα. αλλά η φετινή ομάδα κάνει και πολύ λιγότερα λάθη. Στο πρώτο πίνακα βλέπουμε ότι οι δύο ομάδες είχαν τον ίδιο αριθμό σε ασίστ (από 14), αλλά υπάρχει τρομερή διαφορά στα λάθη (14-23) υπέρ των “πρασίνων”. Σκεφτείτε ότι η ομάδα του Πασκουάλ ανάγκασε τον αντίπαλο της σε 23 λάθη σε ένα παιχνίδι 69 κατοχών!
AS/TO Ratio (συσχετισμός σε ασίστ/λάθη)
Παρότι ο Παναθηναϊκός έκανε περισσότερα λάθη από τον μέσο όρο του (ασυνήθιστα τα 6 λάθη του αρχηγού του) είναι πιο ενδιαφέρον να δούμε πόσο “κερδίζει” από το πηλίκο ασίστ/λαθών σε σχέση με τον αντίπαλο.
Η επίθεση με τον Γκιστ και το Γκάμπριελ στο κεντρικό pick ‘n’ roll
Μια επίθεση που συχνά την βλέπουμε με την επιστροφή του Γκιστ και χρησιμοποιείται και με τον Γκάμπριελ.
Η καλύτερη πεντάδα του αγώνα
Η καλύτερη πεντάδα του αγώνα ήταν οι Καλάθης-Τζέιμς-Αμπας-Γκιστ-Μάτσβαν.
Στο crash test με την Βασκονία
Μπαίνοντας στην τελική ευθεία την κανονικής περιόδου ο Παναθηναϊκός, παρότι είναι μια νέα ουσιαστικά ομάδα φέτος, που δεν έχει τους απαραίτητους αυτοματισμούς, πρέπει να βρει τρόπους να λειτουργήσει σε κλειστά παιχνίδια, εκτός έδρας. Τώρα που το ρόστερ δεν έχει “εκκρεμότητες” με την αποχώρηση του Τζεντίλε και την επιστροφή του Γκιστ πρέπει να χτίσει καταστάσεις που θα του δώσουν αυτό το κάτι παραπάνω που χρειάζεται.
Η ομάδα πρέπει να στραφεί σε πράγματα που μπορεί να κάνει καλύτερα. Ο Πασκουάλ αυτό πρέπει να προκρίνει, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι το τι μπορεί να δουλέψει και όχι το τι είναι πιο όμορφο μπασκετικά. Να στραφεί στις δεξιότητες των παικτών του οι οποίες πλέον με την επιστροφή του Γκιστ είναι πιο ισορροπημένες. Αυτό που στατιστικά δεν αποτιμάται είναι η χημεία, η συμπεριφορά και η διάθεση. Στην παρούσα φάση ο προπονητής του Παναθηναϊκού πρέπει να βρει τρόπους να ισορροπήσει τις ικανότητες των παικτών του, αξιοποιώντας την ατομική προσπάθεια προς όφελος του συνόλου για ομαδική επιτυχία. Το ματς με την επανα-φορμαρισμένη Μπασκόνια που με την επιστροφή του Σενγκέλια είναι και αυτή… άλλη ομάδα… θα δείξει πολλά.