Η αλήθεια είναι πως όταν γράφαμε το κείμενο είχαμε την αίσθηση ότι πρόσφατα ο Παναθηναϊκός είχε πάρει διπλό επί της Fener. Και για να είμαστε ξεκάθαρο πρόσφατα εννοούμε μέσα στα τελευταία 4 με 5 βαριά βαριά χρόνια. Εν τέλει πέσαμε έξω καθώς οι πράσινοι έχουν να νικήσουν την Fener επί τουρκικού εδάφους 8 χρόνια και πιο συγκεκριμένα από τις 2 Φεβρουαρίου του 2012.
Οι πράσινοι με τους Τούρκους από την σύσταση της Euroleague(Δηλαδή από το 2000 και έπειτα) έχουν αναμετρηθεί συνολικά 28 φορές με τους πράσινους να έχουν μια βραχεία κεφαλή στο μεταξύ τους ματσάρισμα με 15 νίκες έναντι 13 της Fener. Και οι δυο ξέρουν να προστατεύουν το σπίτι τους με τους πράσινους στο ΟΑΚΑ να έχουν ρεκόρ 12-3 και οι Τούρκοι 10-3. Ο Παναθηναϊκός έκανε το πρώτο του διπλό στις 31/10/05 για την κανονική περίοδο της Euroleague με σκορ 66-82. Το επόμενο διπλό έγινε την αμέσως επόμενη σεζόν στις 29/11/07 με σκορ 64-83 πάλι για την κανονική περίοδο. Και το τρίτο και τελευταίο μέχρι σήμερα διπλο ήρθε στις 2/02/12 με σκορ 56-77 για το Top 16 της διοργάνωσης όταν Fener και Παναθηναϊκός ήταν στον ίδιο όμιλο και μαζί τους η Unics και η Armani Milano με τους πράσινους να περνάνε πρώτοι από τον όμιλο μαζί με την Unics αφήνοντας Armani και Fener σε τρίτη και τέταρτη θέση αντίστοιχα.
Από τις 2/02/12, πάντως αρκετά έχουν αλλάξει στις δυο ομάδες από πολλές απόψεις. Πάμε να δούμε αναλυτικά αυτές τις αλλαγές.
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τις μετέπειτα αλλαγές των δυο συλλογών θα πρέπει να παρατηρήσουμε τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε στο κάθε σύλλογο.
1. Rosters Head-to-Head
Starting 5
Fenerbache Panathinaikos
1.Roko-Leni Ukic 1.Dimitris Diamantidis
2. Emir Preldzic 2.Romein Sato
3. Bojan Bogdanovic 3. Steven Smith
4. James Gist 4. Kostas Kaimakoglou
5. Peker Kaya 5. Mike Batiste
Με μια πρώτη ματιά στις αρχικές πεντάδες των δυο ομάδων καταδεικνύει την διαφορά που υπήρχε στην δυναμική τους. Μια ματιά όμως και στους πάγκους τους θα κάνει πιο τρανταχτή την διαφορά αυτή. Η Fener δεν είχε κάποιο τρανταχτό όνομα στο πάγκο της ενώ οι πράσινοι είχαν στο ΠΑΓΚΟ(!!!) τους Τσαρτσαρή,Jasikevicius,Περπέρογλου(DNP) σε εκείνο το παιχνίδι και Logan. Την αποστολή συμπλήρωναν οι Καλάθης,Βουγιούκας και Maric(Επίσης DNP).
Η διαφορά λοιπόν των δυο ομάδων ήταν τεράστια και το +21 ήρθε ως φυσικό επόμενο.
2. Διοικητικά
Η χρονιά 2011-12 ήταν η τελευταία με τους αειμνήστους Παύλο και Θανάση στο τιμόνι της ομάδας καθώς μετά από εκείνη την σεζόν παρέδωσαν στον Δημήτρη. Το μπάτζετ ήταν αρκετά ανεβασμένο μιας και ο Παναθηναϊκός έμπαινε στην Euroleague ως ο υπερασπιστής του τίτλου του “Πρωταθλητή Ευρώπης” που είχε κερδίσει έναν χρόνο πριν στο Final-Four της Βαρκελώνης. Ο coach Obradovic είχε στα χέρια του ένα από τα καλύτερα ρόστερ των πρασίνων το οποίο και οδήγησε στο Final-Four της Κωνσταντινούπολης την ίδια χρονιά. Στην αντίπερα όχθη η Fener υπό την προεδρία του τότε ισχυρού στον σύλλογο Aziz Yildirim κρατούσε χρήματα λόγω του γεγονότος κατασκευής του νέου γηπέδου της ομάδας “Ulker Arena” το οποίο έκανε εγκαίνια στις 25 του Γενάρη του ίδιου έτους. Οπότε ήταν έτοιμη για μια μεγάλη επένδυση την επόμενη χρονιά. O Gildirim πλέον αποτελεί παρελθόν από την ηγεσία του συλλόγου στην οποία βρισκόταν από το 1998 όντας ο μακροβιότερος πρόεδρος του Τούρκικου συλλόγου, πλέον την θέση αυτή την κατέχει ο Αli Koc ένας εκ των πλουσιοτέρων ανθρώπων στην γειτονική χώρα.
3. Οι Αλλαγές
Από τότε μέχρι σήμερα πολλά άλλαξαν στις δυο ομάδες από την επόμενη χρονιά κιόλας. Ο Παναθηναϊκός μείωσε το budget την νέα χρονιά μένοντας μόνο με τους Διαμαντίδη και Τσαρτσαρή στο roster. Οι Ukic και Gist που την προηγούμενη χρονιά ήταν στην Fener θα γίνουν κάτοικοι ΟΑΚΑ ο πρώτος για 2 χρόνια (2012-2014) και ο δεύτερος για 7 χρόνια(2012-2019). Το αντίθετο δρομολόγιο ακολούθησε ο Mike Baptiste ο οποίος μετά από έναν χρόνο στην Τουρκία επέστρεψε στο ΟΑΚΑ για να αποσυρθεί φορώντας την πράσινη φανέλα με την οποία τόσο αγαπήθηκε και αγάπησε. Οι χρονιές επί προεδρίας Δημήτρη Γιαννακόπουλου με απορύφωμα τις χρονιές 2016-2017 και 2017-2018 τις οποίες ο Παναθηναϊκός είχε το καλύτερο ρόστερ επι των ημερών του απουσίασε από το Final-Four από το 2012 φτάνοντας πολύ κοντά την επόμενη χρονιά δηλαδή την σεζόν 2012-2013 χάνοντας στις λεπτομέρειες από την Barcelona στο 5ο παιχνίδι των playoffs. Από την άλλη πλευρά η Fener από την σεζόν 2013-2014 όταν και ανέλαβε τις τύχες της ομάδας ο πρώην πράσινος Zeljiko Obradovic και από την αφάνεια και τον ρόλο κομπάρσου που είχε στην διοργάνωση την μετέτρεψε σε πρωταγωνίστρια οδηγώντας την σε 5 Final-Four(2015-2019) κάνοντας την κιολας το 2017 την πρώτη τούρκικη ομάδα που σήκωσε το τρόπαιο σε τελικό απέναντι στον Ολυμπιακό.
4. Το Σήμερα
Το σήμερα είναι πολύ διαφορετικό και δεν έχει καμία σχέση με τα τελευταία χρόνια. Στο πράσινο στρατόπεδο ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει βάλει πωλητήριο στην ομάδα και με την λογική “Εσοδα-Εξοδα” για να βγει η σεζόν η ομάδα έχει μια μεγάλη απόσταση από τα υψηλά στρώματα της βαθμολογίας στα οποία είχε μάθει όλα τα χρόνια της στην διοργάνωση. Περίεργη κατάσταση επικρατεί και στην Fener με την ομάδα να έχει επίσης αρκετά ριγμένο το Bugdet της μιας και οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας του Covid στον σύλλογο είναι παραπάνω από εμφανής, βαθμολογία το σύνολο του Igor Kokoskov και αυτό επίσης απέχει από τις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας τις όποιες είχε συνηθίσει τους φίλους της τα τελευταία χρόνια.