Το είδαμε και χθες. Το έχουμε δει στο παρελθόν με πολλά παραδείγματα σε Final 4 και σε επίπεδο Euroleague.

Ποιος ξεχνά τον «άθλο» του Παναθηναϊκού στη Μπολόνια το 2002, όταν σήκωσε την κούπα ως αουτσάιντερ και μάλιστα μέσα στο άνδρο της Kinder Bologna του μετέπειτα αστέρα του ΝΒΑ, Manu Ginobili.

 

Επίσης κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την επική ανατροπή του Ολυμπιακού στην Πόλη και το «χρυσό» πεταχτάρι του Γιώργου Πρίντεζη το 2012, όταν οι «ερυθρόλευκοι» βρέθηκαν στο χείλος του γκρεμού στο 30΄, αλλά με περίσσια ψυχικά αποθέματα έφεραν τούμπα το παιχνίδι και πανηγύρισαν την «κούπα του Αιώνα», όπως χαρακτηρίζεται μέχρι σήμερα.

 

Αξιομνημόνευτη είναι και η παρουσία της Maccabi το 2014, η οποία με ηγέτη τον Tyrece Rise «σκότωσε» την CSKA στον ημιτελικό και την Real στον τελικό, φέρνοντας τα πάνω-κάτω, με τον David Blatt στον πάγκο και τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη στο ρόστερ.

 

Κάτι παρόμοιο έγινε και χθες.

Ναι μεν η Real διαθέτει το υψηλότερο budget στο φετινό Final 4 και απέκλεισε την Barcelona, που ακολουθεί με λίγα χρήματα πιο πίσω, αλλά μην ξεχνάτε ότι οι Καταλανοί είχαν ήδη στο 5-0 τη «βασίλισσα» σε κανονική διάρκεια, πρωτάθλημα και Κύπελλο Ισπανίας. Και έμεινε εκτός ο ακριβοπληρωμένος Mirotic και οι έτεροι αστέρες της Barcelona, με τον Jasikevicius να αρκείται στον μικρό τελικό, αφού χθες ο Laso του πήρε το πιο σημαντικό μεταξύ τους παιχνίδι, μετά από 5 διαδοχικές ήττες.

Χθες όμως «μίλησε» η ψυχή της Real. Έμεινε στο -13, επέστρεψε κάνοντας επικό 2ο ημίχρονο και άντεξε στην πίεση της Barca, που θέλησε να «κλέψει» τη νίκη-πρόκριση.

H Efes φτάνει στον τελικό και πλέον στοχεύει στο επίτευγμα του Ολυμπιακού (2012 και 2013) θέλοντας να κάνει το back to back, αυτή τη φορά κόντρα στο έτερο «καμάρι» της Ισπανίας, αφού πέρυσι έριξε στο καναβάτσο την Barcelona.

Είδαμε και τι έκανε ο Micic, «κλειδί» ήταν ο Bryant και πολύ καλός ο Dunston, ενώ «μίλησε» σε κρίσιμα σημεία και ο Middleton. Άρα και στον 1ο ημιτελικό οι προσωπικότητες έκαναν τη διαφορά. Μέτρησε ποιος το ήθελε περισσότερο και ποιος ήταν ψύχραιμος στα καίρια σημεία, όταν η μπάλα «ζύγιζε» πολλά κιλά από το κανονικό μέγεθός της.

Και ο Ολυμπιακός πήγε ως 4ο budget. Όμως είχε κατακτήσει δίκαια τη 2η θέση και λίγο έλειψε να βρεθεί στον τελικό, αφού ηττήθηκε από ένα σουτ. Ποιοι βγήκαν μπροστά; Ο Martin που ίσως κανείς φίλαθλος του Ολυμπιακού να τον περίμενε τόσο έτοιμο και αποφασιστικό, ενώ πολύ καλό παιχνίδι έκανε και ο Fall με δυναμικό ξεκίνημα.

Σλούκας και Βεζένκοφ, οι οποίοι ήταν τα σημεία αναφοράς στη φετινή συνολική τροχιά δεν κατάφεραν να βοηθήσουν. Ναι μεν στο μπάσκετ ειδικά, ότι πληρώνεις…παίρνεις, αλλά σε τέτοια τουρνουά και σε παιχνίδια μίας…ανάσας, παίζουν ρόλο κυρίως το πείσμα, η ψυχή και τα «καρύδια» κάθε ομάδας.

Το είδαμε και χθες και στους 2 ημιτελικούς.

Αναλυτικά τα μπάτζετ του Final Four (μισθοί παικτών και προπονητών):

Real Madrid: 44 εκ. (19 εκ.) 
Barcelona: 43.5 εκ. (19 εκ.) 
Efes Anadolu: 25 εκ. (15 εκ.) 
Ολυμπιακός: 15 εκ. (8.5 εκ.) 

Tags:
Euroleague