Τις τελευταίες μέρες βλέπουμε μια συρροή κρουσμάτων στις δυο διοργανώσεις που διοικούνται από τον Jordi Bertomeu. Ο χορός των κρουσμάτων ξεκίνησε με την Barcelona που ανακοίνωσε τρία κρούσματα σε ισάριθμα μέλη του coaching staff. Η συνέχεια έγινε με τις ρωσικές CSKA και Khimki οι οποίες και αυτές ανακοίνωσαν 3 κρούσματα του νέου ιού αμφότερες. Τέλος η Gran Canaria που έπαιξε με τον Προμηθέα πριν κάποιες μέρες ανακοίνωσε και εκείνη ένα κρούσμα σε παίχτη της. Μονο μετά την πρώτη αγωνιστική δηλαδή είχαμε 10 κρούσματα, αριθμός που δεν ακούγεται τρομακτικός αν δούμε το δάσος που λέγεται Euroleague και όχι τα δέντρα που ονομάζονται Barca CSKA Khimki και Gran Canaria.

Σκεφτείτε όμως ανά αγωνιστική να υπάρχουν 10 κρούσματα τα οποία είναι και ασυμπτωματικά όπως και αυτά πόσο εύκολη και γρήγορη διασπορά μπορεί να γίνει ανάμεσα στους παίχτες και τους προπονητές. Και αν πιστεύουμε ότι οι παίχτες μπορούν να το ξεπεράσουν εύκολα τότε πολλοί προπονητές μπορεί να τα βρούνε σκούρα καθώς είναι σε μεγάλη ηλικία. Ενδεικτικά θα αναφέρω τους Garcia Aito Reneses( 73 χρονών), Dusko Ivanovic(63 χρονών), Ettore Messina(61 χρονών), Rimas Kurtinaitis( 60 ετών). Σε περίπτωση που κάποιος από τους προαναφερθέντες κυρίους κολλήσει τον ιό θα έχει μια άνιση μάχη εναντίον του σε σχέση με τους παίκτες.

  Ο Jordi δείχνει ότι δεν ενδιαφέρεται για την πρωτόγνωρη κατάσταση με την οποία οι ομάδες έχουν να αντιμετωπίσουν. Η διοργανώτρια αρχή φαίνεται να είναι παντελώς αδιάφορη σε σχέση με τα νέα δεδομένα που έχει δημιουργήσει η πανδημία σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ταλαιπωρία που αναγκάστηκε να υποστεί ο Παναθηναϊκός στον δρόμο του προς και από την Μόσχα.

   Κατ’εμέ η διοργανώτρια αρχή θα έπρεπε να επιληφθεί τέτοιων καταστάσεων μιλώντας με τις κυβερνήσεις των χωρών που συμμετέχουν στην διοργάνωση πριν ακόμα βγει το Καλεντάρι της, ούτως ώστε να υπάρξουν κάποιες διευκολύνσεις όσον αγορά τις πτήσεις που μεταφέρουν τις ομάδες. Επίσης η συνεχής εναλλαγή αεροδρομίων ελλοχεύει τον κίνδυνο της μετάδοσης του ιού στους παίχτες και στο staff της ομάδας.

  Για ακόμα μια φορά όπως και τον Απρίλιο η Euroleague φαίνεται κατώτερη των περιστάσεων και είμαστε μόλις στην πρώτη αγωνιστική της. Η ίδια ίδια διοργανώτρια αρχή που ανεύθυνα και έχοντας άγνοια κινδύνου ήθελε ετσιθελικά να στείλει μερικούς μήνες πριν τον Ολυμπιακό στο κέντρο της πανδημίας στην Ευρώπη το Μιλάνο αδιαφορώντας για την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί. Η ίδια αρχή που όταν ερωτήθηκε προ ολίγων ημερών, για το αν διαθέτει Plan B σε περίπτωση που διακοπεί η σεζόν είπε ένα αόριστο και γενικό ναι υπάρχει. Δεν έδωσε λεπτομέρειες ούτε έκανε παρομοίωση του μοντέλου της με κάτι. Οι ομάδες δεν πρέπει να ξέρουν; Αν όχι οι παίχτες τουλάχιστον οι διοικήσεις;

  Η Euroleague ήταν αυτή που τον Απρίλιο έλεγε πως δεν μπορεί να συνεχιστεί η διοργάνωση ούτε σαν Final-8 και της έβαλαν τα γυαλιά το ΝΒΑ (Που μπορείτε αν θέλετε να το βγάλετε εκτός συναγωνισμού), αλλά και κάτι πιο «δικό» μας το BASKETBALL CHAMPIONS LEAGUE. Ναι η διοργάνωση που πολλοί υποτιμούν έβαλε τα γυαλιά στην Euroleague πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Επίσης η ίδια αρχή ανακοίνωσε 7 ομάδες που θα παίξουν με κόσμο στην αρχή της διοργάνωσης δίνοντας την δυνατότητα σε ομάδες από χώρες και περιοχές που έχουν αρκετές χιλιάδες κρουσμάτων καθημερινά. Αδιαφορώντας ξανά για την υγεία και την ασφάλεια των αθλητών. Και ερωτώ έστω ότι την Euroleague και τον Jordi δεν τον νοιάζουν οι ομάδες, δεν τον νοιάζει η φερεγγυότητα, η αξιοπιστία και η βιωσιμότητα της διοργάνωσης του; Από τις κινήσεις που κάνει μάλλον όχι.

  Οι κινήσεις του Jordi είναι σπασμωδικές και γεμάτες βιασύνη και πανικό. Η ανικανότητα της Euroleague, να διαφυλάξει την υγεία των ομάδων που συμμετέχουν στις διοργανώσεις της και η παγερή αδιαφορία της πάνω σε κεραία ζητήματα για την βιωσιμότητα της την φετινή σεζόν θέτει σε κίνδυνο χιλιάδες ανθρώπων για το καπρίτσιο του ΕΝΟΣ. Και υπενθυμίζουμε ότι Jordi μας βλέπουνε ή βασικά ΣΕ βλέπουνε.

Tags:
Eurolague