Το φινάλε του αγώνα βρήκε τους φιλοξενούμενους να διαλύουν κάθε «πράσινη» νότα στο παρκέ του ΟΑΚΑ και να φεύγουν με χαρακτηριστική άνεση θριαμβευτές, έχοντας σκοράρει 97 πόντους.
Σε αυτό το μομέντουμ συνέβαλε φυσικά, το μυθικό κρεσέντο του Achille Polonara που πέτυχε 22 πόντους με 5/6 τρίποντα, 11 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 3 κλεψίματα αλλά και η πανέμορφη εμφάνιση του Λιθουανού Rokas Giedraitis (25 πόντοι με 4/6 τρίποντα, 4 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 3 κλεψίματα), αλλά αν δεν ήταν η αθόρυβη ηγετική στόφα ενός κοντού Αμερικάνου στο παρκέ, δύσκολα η ομάδα του coach Ivanovic θα είχε ένα τόσο εύκολο απόγευμα.
Ο Pierria Henry –που είχε απασχολήσει και τον Ολυμπιακό πριν από μερικά καλοκαίρια– ήταν για ακόμα μια φορά φέτος ο ακλόνητος floor general της Baskonia, σημειώνοντας 11 πόντους με 4-7 δίποντα, 3 ριμπάουντ και 10 ολόκληρες τελικές πάσες συμμετέχοντας σε τουλάχιστον 31 πόντους των Βάσκων. Αλλά αυτή δεν ήταν μια τυχαία εμφάνιση για τον εξ Αμερικής playmaker, αλλά μια ρουτίνα που επιτέλους τον καθιέρωσε στο ύψιστο μπασκετικό επίπεδο.
Το ταξίδι που του άλλαξε την καριέρα
Το 2019, και έπειτα από μια μεστή σεζόν στη Ρωσία και την Unics Kazan, όπου ξεκίνησε να καθιερώνεται ως ο απόλυτος συντονιστής της επιθετικής χροιάς της ομάδας, ο Henry αποφασίζει να παίξει για πρώτη φορά μετά το 2016 στο ετήσιο Summer League του ΝΒΑ στο Las Vegas, προκειμένου να διεκδικήσει επί ίσοις όροις ένα συμβόλαιο για το κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου, με τη φανέλα των ιστορικών Boston Celtics στο στήθος.
Εκεί, κατάφερε να παίξει στο πλευρό των νυν ΝΒΑερς Robert και Grant Williams, Romeo Langford, Tacko Fall, Max Strus, Javonte Green, Tremont Waters και Carsen Edwards αλλά και στο αντίστοιχο του νυν παίκτη του Ολυμπιακού, Aaron Harrison, και της ASVEL, Guerschon Yabusele.
Συνολικά, κατάφερε να γνωρίσει μια νοοτροπία που του έλειπε στην Ευρώπη, κατάφερε να ζήσει στα σπλάχνα ενός τεράστιου οργανισμού, κατάφερε να βιώσει τόσες εμπειρίες μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα που -ακόμα και αν δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για το τελικό ρόστερ την τελευταία στιγμή- τον μπόλιασε με τη νοοτροπία του πρωταθλητισμού και της ηγετικότητας.
Στην καλοκαιρινή διοργάνωση, ξεκίνησε και στα 6 παιχνίδια που έδωσαν οι Κέλτες ως βασικός και μαζί με τον Waters ήταν οι μοναδικοί playmakers του συνόλου της Βοστώνης, με τον Edwards να είναι ένας rookie combo guard που αναλάμβανε την αποστολή του σκοραρίσματος.
Εκεί, ο Henry μέτρησε 10 πόντους, 5 ριμπάουντ, 4.5 ασίστ και 2 κλεψίματα ανά 23 αγωνιστικά λεπτά και ήταν σίγουρα ένας από τους ωριμότερους ενός ρόστερ με τουλάχιστον 7 εγγυημένα για το ΝΒΑ συμβόλαια.
Έπειτα, η Βaskonia και οι scouters της που έχουν μάτια σε όλον τον κόσμο «ψάρεψαν» ακόμα έναν παίκτη που ήρθε με χαμηλό προφίλ αλλά κατέληξε να είναι ένας από τους κορυφαίους της EuroLeague.
Και αν κρίνουμε από την τρέχουσα χρονιά, μάλλον αυτή η τακτική είχε αποτέλεσμα για τον Henry, με τον Ivanovic να του έχει παραδώσει κάθε διαθέσιμο κλειδί της επιθετικής αλχημείας της ομάδας, που αναδεικνύει και αναδεικνύεται από τον απόφοιτο του κολεγίου της Charlotte, όπου παραμένει μέχρι και σήμερα ένας από τους κορυφαίος παίκτης στην ιστορία του.
Φέτος λοιπόν, ο Henry μετράει 10 πόντους, 3 ριμπάουντ, 7 ασίστ και 2 κλεψίματα, την ίδια στιγμή που σουτάρει με 47% εντός πεδιάς (8 προσπάθειες), 34% από το τρίποντο (2.5 προσπάθειες) και 80% από τη γραμμή των βολών (2 προσπάθειες).
Τι αποτέλεσμα έχει αυτό για την Baskonia;
Μια ομάδα χωρίς παχυλό budget, χωρίς σταρ, χωρίς σημαντική χρηματιστηριακή αξία και εμπειρία, χωρίς την «καυτή» της έδρα είναι σε τροχιά postseason έχοντας καλύτερο ρεκόρ από ομάδες όπως η Maccabi Tel Aviv, η Zenit St Petersburg και η Valencia, πανομοιότυπο ρεκόρ με ομάδες όπως η Real Madrid ενώ την ίδια στιγμή απέχει μόλις 2 νίκες από ομάδες όπως η Armani Milano, η Fenerbahce και η Bayern.
Παίζει σύγχρονο και ευέλικτο μπάσκετ, με ψηλούς παίκτες σε κάθε θέση και τουλάχιστον 2 3αροειδείς forwards στο παρκέ, και έχει περάσει ομαλά στη μη Shengelia εποχή (παραδοσιακό 4άρι) στην αλά ΝΒΑ (spacing).
Τι αποτέλεσμα έχει αυτό για τον Henry;
Ο Αμερικάνος point guard διανύει μια εκπληκτική χρονιά, όπου εκτός των άλλων είναι πρώτος σε συνολικές τελικές πάσες (233), δεύτερος σε μέσο όρο (7.3), και δεύτερος στις ανά 40 λεπτά (10.9) πίσω μονάχα από τον Νικ Καλάθη, τον κορυφαίο δημιουργό των τελευταίων ετών στην EuroLeague, πρώτος σε συνολικά κλεψίματα (55), πρώτος σε μέσο όρο (1.7) και τρίτος στα ανά 40 λεπτά (2.6), 9ος σε συνολικό Rating (501) και 15ος σε μέσο όρο (15.7).
Γενικότερα, η ιδιότητά του ως pass first point guard αναδύει ακόμα περισσότερο την επιθετική ανάπτυξη ενός οργανισμού που διαθέτει τουλάχιστον 3 σουτέρ δίπλα του κάθε στιγμή, έχει size και switchability αλλά και νιάτα, τα οποία ακμάζουν την αθλητικότητα, την μη κούραση και τις αντοχές του συνόλου.
Επίσης, εκτός του Henry, υπάρχουν πολλοί παίκτες στο ρόστερ που θέλουν καθημερινά να αποδεικνύουν πως αξίζουν μια ευκαιρία στο μέγιστο ευρωπαϊκό επίπεδο όπως ο Peters που δε βρήκε ποτέ μια θέση στην CSKA Moscow και ο Polonara που δεν είδε ποτέ το πακέτο του (range, size, αθλητικότητα, IQ) να εκμεταλλεύεται στην Ιταλία.
Κανείς δε γνωρίζει μέχρι που μπορεί να φτάσει η Baskonia. Αλλά το γεγονός πως έχει τον πιο αθόρυβο ηγέτη στην Ευρώπη δίπλα σε «φωνακλάδες» forwards δε μπορεί να την οδηγήσει σε λανθασμένο μονοπάτι για φέτος!