Το «The Invisible Guest» (στα ισπανικά Contratiempo) είναι ένα από τα καλύτερα ισπανικά θρίλερ της σύγχρονης ιστορίας της χώρας, με την πλοκή του να είναι μοναδική καθ’ όλη τη διάρκεια του φιλμ, ενώ η σκηνοθεσία και η σκοτεινότητα που συντροφεύει τα πλάνα αναδεικνύουν τόσο τις ερμηνείες των ηθοποιών όσο και την αγωνία των θεατών, που παρακoλουθούν ενεοί μια παράσταση, μια ραψωδία, μια αλήθεια.
Και δεν υπάρχει πιο κατάλληλη ταινία για να προσδιορίσει το έργο του Xavi Pascual στην Zenit St. Petersburg, τη μοναδική του ικανότητα να αναδεικνύει τους «ηθοποιούς» με τη «σκηνοθετική» του μαεστρία!
Ο Xavi Pascual γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1972 στο L’ Hospitalet της Καταλονίας και 18 μόλις χρόνια αργότερα επιχείρησε να ασχοληθεί με την προπονητική, αφού δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός ή καλαίσθητος ως παίκτης, σε μια επιλογή που δεν τον έχει βλάψει μέχρι και σήμερα.
Η ζωή ενός προπονητή είναι πολύ πιο δύσκολη από αυτή των αθλητών. Είναι μια μοναχική δουλειά, σπάνια υπάρχουν προσωπικά highlights στο YouTube ή σε άλλες πλατφόρμες, ενώ την ίδια στιγμή είναι ο πρώτος που κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του ανά πάσα στιγμή.
Το χειρότερο όμως, ίσως είναι το γεγονός πως περιμένεις την ευκαιρία και δε τη γεννάς ο ίδιος…
Όσον αφορά τον Ισπανό τεχνικό, η ευκαιρία που περίμενε με εγκάρδια έφτασε στα χέρια του 14 ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη του ενασχόληση με την προπονητική, όταν ήταν 32 ετών, με τη δεύτερη ομάδα της Βarcelona να του προσφέρει απλόχερα τη δυνατότητα για το επόμενο βήμα στην καριέρα του.
Μετά τα πράγματα θα κυλούσαν πολύ πιο ομαλά από αυτό που είχε φανταστεί, και η μοίρα του με τον Παναθηναϊκό μόλις θα είχε αρχίσει!
Έπειτα από 3 χρόνια ως βοηθός του Dusko Ivanovic -μετέπειτα προπονητή των «πρασίνων»- στην κανονική ομάδα της πόλης, ο Xavi αναλαμβάνει τα ηνία της ομάδα το 2008, και 2 χρόνια αργότερα, το 2010, οδηγεί τους Καταλανούς στην κορυφή της Ευρώπης, γινόμενος ο νεότερος head coach που καταφέρνει κάτι αντίστοιχο.
Στον τελικό, κέρδισε εύκολα τον Ολυμπιακό, την απόλυτη νέμεσι του Παναθηναϊκού…
Όλα τα καλά όμως, κάποτε τελειώνουν.
Μετά από 12 τρόπαια σε 8 χρόνια στον πάγκο της Barca -αλλά και 4 βραβεία Προπονητή της χρονιάς– η κακή αποτελεσματικότητα της ομάδας τη σεζόν 2015-16 είναι ικανή για να τον πετάξει εκτός.
Η επόμενη ομάδα της καριέρας του;
Ο Παναθηναϊκός, με τον οποίο πανηγύρισε 2 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα Ελλάδος στα 2 χρόνια παραμονής του στη χώρα μας, και που οδήγησε πιο κοντά από πολλούς στο δρόμο για το Final Four, σκοντάφτοντας δις στις μετέπειτα πρωταθλήτριες Fenerbahce και Real Madrid.
Ακόμα όμως, μια πολύ κακή εκκίνηση – αυτή τη φορά τη χρονιά 2018-19 – αναγκάζεται και πάλι να μείνει χωρίς ομάδα.
Μέχρι που βρήκε τη Zenit St. Petersburg!
Στις 14 Φεβρουαρίου 2020, την ημέρα των ερωτευμένων δηλαδή, ο Pascual βρήκε την αγάπη για αυτό που κάνει τόσο καλά ξανά, και το μεράκι να χτίσει από την αρχή έναν οργανισμό, που είχε μεν τα χρήματα και τη διάθεση, αλλά δεν είχε δε το know how, κάτι που πιστοποιεί ο τερματισμός του στην τελευταία θέση της EuroLeague πέρυσι.
Μετά από 3 ήττες σε 4 παιχνίδια με τον Ισπανό τεχνικό στον πάγκο -που αντικατέστησε τον συμπατριώτη του, Joan Plaza– είχε έρθει περίτρανα η ώρα για ριζικές μεταβολές!
Τι άλλαξε;
Η πλεύση στο ρόστερ
Ο Pascual -όπως απέδειξε και από την εν Ελλάδι θητεία του- είναι ένας από τους πλέον σύγχρονους προπονητές στα ευρωπαϊκά ύδατα, και είναι αστείρευτος οπαδός του range, του switchability και του size, όπως προστάζει η νόρμα των καιρών.
Τι ίσχυε πέρυσι:
Μέσος όρος ηλικίας: 27.5 έτη
Μέσος όρος ύψους: 1.96 μέτρα
Τρίποντο%: 33%
Πόντοι παθητικό: 81
Πόντοι ενεργητικό: 75
Τι ισχύει φέτος:
Μέσος όρος ηλικίας: 28.9
Μέσος όρος ύψους: 1.98 μέτρα
Τρίποντο%: 38%
Πόντοι παθητικό: 79
Πόντοι ενεργητικό: 83
Συνολική διαφορά πόντων: +4 φέτος (+10 σε σχέση με πέρυσι)
Ουσιαστικά, ο Pascual ενορχήστρωσε την ομάδα του με στόχο να δυσκολεύει κάθε αντίπαλο με την τάση της στην αθλητικότητα (Black, Poythress, Ponitka), με τα δυνατά κορμιά των παικτών του να είναι ικανά να περιορίσουν κάθε σταρ, ενώ ταυτόχρονα η εμπειρία σε συνδυασμό με το άκρως ποιοτικό range αποτελούν και ένα δηλητηριώδες βέλος στην επίθεση.
- Αμυντικά, υπάρχει πλέον το υλικό για κάθε χρήση και πλάνο.
Υπάρχει ομοιομορφία στο ύψος, κάτι που βοηθάει σε καταστάσεις αλλαγών, υπάρχουν οι ικανότατοι interior και αθλητικότατοι αμυντικοί που προστατεύουν το καλάθι και «τελειώνουν» τις φάσεις στην άμυνα (30 ριμπάουντ μέσο όρο χωρίς… Κέρβερο), υπάρχει το σθένος και η διάθεση τόσο στην περιφέρεια όσο και στο ζωγραφιστό. - Επιθετικά, οι τεράστιοι χώροι που δημιουργούν τα χαμηλά σχήματα αναβαθμίζουν το κενό για τα drives αλλά και τα ελάχιστα λάθη, ενώ παράλληλα αναγκάζουν τον εκάστοτε αντίπαλο να διαλέξει ποιο μαχαίρι θα τον καρφώσει σε περίπτωση βοήθειας σε έναν εκ των Thomas, Pangos, Poythress.
Μπορεί ο μέσος όρος ηλικίας να ανέβηκε, αλλά ανέβηκε ποιοτικά, αφού οι μεγαλύτεροι παίκτες -όπως ο Rivers, o Fridzon και o Thomas– ξέρουν να διαχειρίζονται ξεχωριστές καταστάσεις με συνέπεια και δράση.
Το ρόστερ εν γένει δεν είναι τόσο ποιοτικό όσο εκείνα του Παναθηναϊκού πριν από κάποια χρόνια, αλλά ο coach Pascual σχημάτισε από το πουθενά την καλύτερη άμυνα στην EuroLeague, στοιχείο που τον συντρόφευε ανέκαθεν, δίνοντας σε έναν καιρό της επιθετικής τάσης μια νότα ξεχωριστής χροιάς.
Η ανάδειξη του Κevin Pangos
Κάνοντας ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο, είναι ευκόλως αντιληπτό το γεγονός πως ο Xavi Pascual στηριζόταν ανέκαθεν αρκετά στους ποιοτικούς του shot creators, τους οποίους και αναδεικνύει και κατατάσσει στο πάνθεον της χρονιάς.
Και αν οι Navarro, James και Καλάθης ήταν οι… Navarro, James και Καλάθης ήδη, αυτό δε μπορεί να ισχυριστεί και για τον Kevin Pangos, που διανύει την κορυφαία περίοδο στην καριέρα του στο πλευρό του Καταλανού head coach.
Εδώ και τόσα χρόνια, ο Καναδός PG λειτουργούσε πάντα ως ο δεύτερος δημιουργός της ομάδας και είχε έφεση περισσότερο στο… τάισμα πάρα στο σκοράρισμα, όντας ο ιδανικός… ταπεινός shot creator που θα ήθελε κάθε ομάδα της EuroLeague.
Ο Pascual όμως, τον μεταμόρφωσε στον παίκτη που κάθε ομάδα της EuroLeague θα τον ήθελε για πρώτο!
Φέτος, στα 28 του χρόνια -και μετά από 4 γεμάτες σεζόν στην κορυφαία τη τάξει κατηγορία της ηπείρου– μετράει 13.3 πόντους (κορυφαία επίδοση), 6.6 ασίστ (κορυφαία επίδοση), 1.7 ριμπάουντ (3η καλύτερη επίδοση), την ίδια στιγμή που σουτάρει με 46% εντός πεδιάς, 41% από το τρίποντο σε 6 προσπάθειες (κορυφαία επίδοση) και 86% από τη γραμμή των βολών.
Με το μπάσκετ να γίνεται πλέον ένα άθλημα των κοντύτερων παικτών, ο Pangos μπορεί να μη βρίσκεται καν στην κορυφαία δεκάδα των PGs της EuroLeague.
Ωστόσο, το γεγονός πως στα μέσα της καριέρας του κατάφερε να αναδειχθεί στο υπέρτατο επίπεδο ως πρωτοκλασάτος και να οδηγήσει μια ομάδα χωρίς έτερο σταρ στην οκτάδα είναι κάτι εξαιρετικά αξιομνημόνευτο.
Και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και στον Xavi Pascual!
Μπορεί να μην αποκλείσει την Barcelona –της οποίας το πλεονέκτημα έδρας έσπασε χθες με clutch floater o Pangos– αλλά έχει θέσει τα θεμέλια επόμενων αποκλεισμών μεγάλων ομάδων.
Και όσο το πορτοφόλι των Ρώσων δεν έχει πάτο, το project της Zenit δεν θα τελειώσει σύντομα!