Σίγουρα ο τρόπος που αποφάσισε να παίξει ο Božidar Maljković, δεν ήταν ο πιο ενδεδειγμένος.

Επιθέσεις αυστηρά στα 25 με 28 δευτερόλεπτα, σκληρή άμυνα στο όριο του φάουλ, καταστροφή των αντίπαλων επιθέσεων και παντελής έλλειψη αιφνιδιασμών, ήταν τα στοιχεία που εισήγαγε ο Σέρβος προπονητής.

Το μόνο σίγουρο είναι πως εκ του αποτελέσματος, δικαιώθηκε, όμως η κακοποίηση του αθλήματος, έμεινε στην ιστορία.

Με το σκορ στο 55-57 και η κλεψύδρα της επίθεσης να τελειώνει, ο Kukoc παίρνει μια κρίσιμη φάση μόνος. Στην αλλαγή μαρκαρισμάτων λόγω ενός screen στην κορυφή, απεμπλέκεται απ’τον Σλοβένο. Με τον Forte τώρα να τον μαρκάρει παίρνει τον δεξί διάδρομο. Με την ψυχολογία στα ύψη σηκώνεται, ενώ όλοι περίμεναν να κάνει διείσδυση, για τρίποντο.

Ο Forte βάζει τα χέρια και παίρνει μόνο μπάλα. Στη δοκιμασία των βολών η Limoges δεν λαθεύει.

Με αυτό τον τρόπο, στέφεται Πρωταθλήτρια Ευρώπης , το κατενάτσιο θριαμβεύει, ο Malkovich δηλώνει «εγώ προπονώ μόνο για το 10% , γιατί τόσοι ξέρουν μπάσκετ».
Μία μεγάλη περίοδος κακοποίησης του αθλήματος ξεκινά.

Η Limoges εν κατακλείδι, χρειάστηκε μόλις 18 πόντους του Young και 15 του Bilba, ο οποίος μάλιστα έπαιξε πολύ καλή άμυνα πάνω στον Kukoc, για να φτάσει στη νίκη με 59-55 και να γίνει η μοναδική, μέχρι στιγμής, γαλλική ομάδα που στέφεται πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Συνεχίστηκε έτσι η παράδοση που ήθελε τα φαβορί της διοργάνωσης να μη φτάνουν στην κορυφή.

 

Αν μπορούμε κάτι που ξεχώρισε μετά το τέλος του τελικού ήταν η δήλωση του προπονητή της Benetton, Petar Skansi, τονίζοντας πως: «Απόψε πέθανε το μπάσκετ. Αν αυτό είναι το μπάσκετ του μέλλοντος τότε καλύτερα θα είναι να πάω να ασχοληθώ με την πιτσαρία μου».

Φυσικά και δεν μπορούσε να χωνέψει την απώλεια του τροπαίου, μα κυρίως τον αντιμπασκετικό τρόπο με τον οποίο έχασε.

Limoges: Young 18, Bilba15, Zdovc 9, Βερόβ 3, Redden 6, Dacoury 3, Forte 4, Butter 1

Benetton: Teagle 19, Kukoc 14, Rusconi 13, Mian 5, Vianini 2, Scarone, Iacopini 2, Pellacani

Δείτε εδώ τον μεγάλο τελικό:

 

Σίγουρα το μόνο που μένει και θυμάται ένας φίλαθλος είναι πάντα ο νικητής και το τρόπαιο. Στο συγκεκριμένο Final-4 όμως, πολλοί θα θυμούνται σίγουρα και την πορεία του ΠΑΟΚ.

Μεγάλη Τρίτη 13 Απριλίου 1993. Μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες του Άρη σε Γάνδη, Μόναχο και Σαραγόσα, την ελληνική σκυτάλη σε Final-4 ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, πήρε ο ΠΑΟΚ στην Αθήνα.

Στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας είχε την μεγάλη ευκαιρία να διεκδικήσει το βαρύτιμο τρόπαιο, αλλά έμελλε να χάσει ένα δικό του παιχνίδι. Για την ακρίβεια υπολόγιζε χωρίς τον Iacopini, ο οποίος με τέσσερα συνεχόμενα τρίποντα κατάφερε να γυρίσει μόνος του το ματς που είχε αρχίσει να γέρνει στη μεριά του ΠΑΟΚ.

Ένας ΠΑΟΚ ο οποίος πραγματικά την «πάτησε» και στο τέλος ο Maurizio Ragazzi της Benetton Treviso, του έδωσε την χαριστική βολή με το τρίποντο απ’ την γωνία, που ήταν και το νικητήριο για την Benetton, για να αστοχήσει στη συνέχεια ο Prelevic στο τελευταίο σουτ. Τελικό σκορ, 79-77.

Σημαντική εικόνα του τριημέρου; Αυτή με τις μισοάδειες εξέδρες του τελικού, αφού οι φίλοι του «δικεφάλου», που είχαν κατακλύσει αρχικά το ΣΕΦ, αποχώρησαν στην πλειοψηφία τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαιτησία στον ημιτελικό με την πρωταθλήτρια Ιταλίας.

Benetton: Rusconi 23, Iacopini 17, Kukoc 15, Teagle 9, Vianini 7, Ragazzi 5, Mian 3, Pellacani

ΠΑΟΚ: Prelevic 21, Levingston 18, Barlow 14, Κόρφας 12, Φασούλας 9, Μπουντούρης 3, Φιλίππου, Μπαλογιάννης, Μαματζιόλας, Κουκλάκης

Δείτε εδώ τον ημιτελικό του ΠΑΟΚ με την Benetton:

 

Δείτε και φωτορεπορτάζ: