Μοιάζει πάντοτε πρώιμο να προδιαγράψει κανείς τη μελλοντική καριέρα ενός 19χρονου παίκτη από το δείγμα γραφής του σε ένα τουρνουά. Ωστόσο, ένα πράγμα ήταν ξεκάθαρο στο Παγκόσμιο Κύπελλο U19, το οποίο ολοκληρώθηκε την Κυριακή (11/7) στη Ρίγα και στο Ντάουγκαβπιλς της Λετονίας: η γενιά του 2002+ βρίθει ταλέντου και προοπτικής.
Παρά τις πολλές και σημαντικές απουσίες (Usman Garuba, Josh Giddey, Alperen Sengun, Moussa Diabate, Johann Begarin, Ousmane Dieng, Tristan Vukcevic, Julian Strawther), στα γήπεδα της Λετονίας είδαμε από τις 3 έως τις 11 Ιουλίου πολλούς παίκτες, που έχουν την προοπτική να παίξουν στο υψηλότερο επίπεδο. Είτε ΝΒΑ ονομάζεται αυτό, είτε EuroLeague.
Το basketblog.gr παρακολούθησε και ανέλυσε όλες αυτές τις ημέρες και τους 56 αγώνες που διεξήχθησαν στη Λετονία, από τη φάση των ομίλων μέχρι τον συγκλονιστικό τελικό και την κατάκτηση του τίτλου από τις ΗΠΑ. Ιδού λοιπόν οι 15 παίκτες που ξεχώρισε από το 15ο Παγκόσμιο Κύπελλο U19.
* Σημείωση: Οι συγκρίσεις που θα διαβάσετε παρακάτω, είναι ενδεικτικά παραδείγματα του πώς παίζει ο κάθε παίκτης και φυσικά δεν αποτελούν… πρόγνωση για τη μελλοντική καριέρα τους.
1. Victor Wembanyama (Γαλλία, 2004, 2.19μ., PF/C, Villeurbanne)
Ο 17χρονος Γάλλος δεν είναι ανέκδοτο. Παίκτες σαν αυτόν βγαίνουν μια φορά στα 15 χρόνια και στη Λετονία έδειξε γιατί τον έχει… ερωτευτεί από τώρα το ΝΒΑ και θεωρείται υποψήφιος για το Νο. 1 του Draft το 2023. Αν και έχει ύψος 2.19μ., μπορεί να σουτάρει από μακρινή απόσταση, να παίξει στο low post, έχει εξαιρετικά γρήγορες αντιδράσεις και αρκετά καλή κινητικότητα στην άμυνα, όπου η παρουσία του από μόνη της έχει τεράστια επίδραση. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο κυριάρχησε σε επίθεση και άμυνα, έχοντας 14,0 πόντους, 7,4 ριμπάουντ και 4,7 κοψίματα σε 22,5 λεπτά κατά μέσο όρο με 55,7% στα δίποντα, 18,2% στα τρίποντα και 78,3% στις βολές.
Θυμίζει: Kristaps Porzingis/Pau Gasol
2. Chet Holmgren (ΗΠΑ, 2002, 2.15μ., F/C, Gonzaga)
Παίκτες με ύψος 2.15μ. και τη δική του τεχνική κατάρτιση, το μακρινό σουτ, την αθλητικότητα και γενικά την αντίληψη στο παιχνίδι, δεν πέφτουν από τα δέντρα. Ο Αμερικανός φόργουορντ/σέντερ δεν έθελξε ιδιαίτερα στον τελικό (όπου ηττήθηκε κατά κράτος από τον Wembanyama), εντούτοις έκανε γενικά εξαιρετικό τουρνουά και οι αριθμοί του επιβεβαιώνουν την ανάδειξή του σε MVP της διοργάνωσης. Στα επτά παιχνίδια που αγωνίστηκε είχε απολογισμό 11,9 πόντους, 6,1 ριμπάουντ, 3,3 ασίστ, 2,7 κοψίματα σε 21,3 λεπτά κατά μέσο όρο, με 64,9% στα δίποντα, 53,8% στα τρίποντα και 66,7% στις βολές.
Θυμίζει: Gregor Fucka/Pau Gasol
3. Nikola Jovic (Σερβία, 2003, 2.08μ., F, Mega Bemax)
Ο αναμφισβήτητος σταρ και ηγέτης της Σερβίας στη διοργάνωση ήταν ο δεύτερος μικρότερος, ηλικιακά, παίκτης της ομάδας. Ο φόργουορντ της Mega Bemax δικαιολόγησε όσα καλά λόγια ακούγονται για την αφεντιά του. Διαθέτει το μέγεθος, τις αθλητικές ικανότητες, την τεχνική κατάρτιση και -πάνω απ’ όλα- το σουτ, ώστε να κάνει σπουδαία καριέρα στο ευρωπαϊκό (και όχι μόνο) μπάσκετ. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο είχε 18,1 πόντους, 8,3 ριμπάουντ, 2,9 ασίστ, 1,7 κοψίματα σε 31 λεπτά κατά μέσο όρο με 55,1% στα δίποντα, 36,4% στα τρίποντα και 65,2% στις βολές.
Θυμίζει: Vladimir Lucic/Dario Saric
4. Caleb Houstan (Καναδάς, 2003, 2.05μ., SF, Michigan)
Το μεγαλύτερο prospect του Καναδά και σίγουρα αυτός με το υψηλότερο ταβάνι απ’ όλους τους συμπαίκτες του. Ο Houstan διαθέτει ένα από τα πιο “γλυκά” σουτ της γενιάς του -από μακρινή και μέση απόσταση. Δεν είναι ιδιαίτερα αθλητικός, ούτε πολύ γρήγορος (για το επίπεδο του ΝΒΑ), αλλά δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορεί να το κάνει στο γήπεδο. Στη Λετονία είχε 17 πόντους, 5,7 ριμπάουντ, 2,4 ασίστ, 2,3 κλεψίματα σε 31,7 λεπτά κατά μέσο όρο, με 50,8% στα δίποντα, 19% στα τρίποντα και 84,6% στις ελεύθερες βολές.
Θυμίζει: Paul George/Kyle Anderson
5. Azuolas Tubelis (Λιθουανία, 2002, 2.08μ., PF, Arizona)
All-around, δυνατός και αθλητικός πάουερ φόργουορντ με υψηλή τεχνική κατάρτιση, που του αρέσει να παίζει πολύ στο low post και να επιτίθεται στο αντίπαλο καλάθι. Η εξέλιξή του σε σχέση με τον παίκτη που είδαμε πριν από δύο χρόνια στο Ηράκλειο, υπήρξε μεγάλη. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο είχε 16,6 πόντους, 8,9 ριμπάουντ, 2,9 ασίστ, 2,4 κλεψίματα, ένα κόψιμο σε 29,2 λεπτά κατά μέσο όρο με 47,2% στα δίποντα, 25% στα τρίποντα και 65,7% στις ελεύθερες βολές.
Θυμίζει: Αντώνη Φώτση
6. Jaden Ivey (ΗΠΑ, 2002, 1.93μ., SG, Purdue)
Η αποκάλυψη της αμερικανικής ομάδας. Εκρηκτικός και υπέρ-αθλητικός γκαρντ, που παίζει με τρομερή ενέργεια και πάθος και έχει επίδραση και στις δύο πλευρές του παρκέ. Σταθερά καλός σε όλο το Παγκόσμιο Κύπελλο, δίκαια επιλέχθηκε στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης. Ο απολογισμός του ήταν 12,3 πόντοι, 3 ριμπάουντ, 2,1 ασίστ, 1,6 κλεψίματα, 0,7 κοψίματα σε 16,5 λεπτά μ.ό., με 63,9% στα δίποντα, 28,6% στα τρίποντα και 69,6% στις βολές.
Θυμίζει: Josh Richardson
7. Dyson Daniels (Αυστραλία, 2003, 1.97μ., G, Centre of Excellence)
Ένας από τους πιο προικισμένους σκόρερ/δημιουργούς του τουρνουά. Ψηλός γκαρντ, αθλητικός, που του αρέσει να έχει τη μπάλα στα χέρια και να παίρνει αποφάσεις με αυτήν, δίχως παράλληλα να είναι αμελής στα αμυντικά του καθήκοντα. Ο 18χρονος σούτινγκ γκαρντ είχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο 14,0 πόντους, 5,3 ριμπάουντ, 4,6 ασίστ, 2,3 κλεψίματα σε 26,6 λεπτά κατά μέσο όρο με 54% στα δίποντα, 30,2% στα τρίποντα και 62,5% στις ελεύθερες βολές.
Θυμίζει: Dejounte Murray
8. Ryan Nembhard (Καναδάς, 2003, 1.83μ., PG, Creighton)
Ο κινητήριος μοχλός του Καναδά και ο καλύτερος πασέρ του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πολύ γρήγορος, δυναμικός, παίζει με ενέργεια, μπορεί να σουτάρει από κάθε απόσταση και πάνω απ’ όλα είναι εξαιρετικός δημιουργός. Το ύψος του (1.83μ.) θα μπορούσε να αποτελέσει λόγο προβληματισμού, αλλά στο σύγχρονο μπάσκετ περισσότερο αποτελεί απλά μία λεπτομέρεια. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο είχε 15,1 πόντους, 3,7 ριμπάουντ, 6,7 ασίστ, 1,4 κλεψίματα σε 31 λεπτά κατά μέσο όρο, με 36,7% στα δίποντα, 38,9% στα τρίποντα και 80% στις βολές.
Θυμίζει: Jalen Brunson/Trey Burke
9. Bennedict Mathurin (Καναδάς, 2002, 2.01μ., SG/SF, Arizona)
Πρότυπο σύγχρονου “3 and D”. Μπορεί να μαρκάρει αποτελεσματικά στην περιφέρεια και να σουτάρει με συνέπεια από μακρινή απόσταση. Είναι αθλητικός, αρκετά κοντρολαρισμένος και διαθέτει αρκετά καλό κορμί για τη θέση του. Έκανε καλό τουρνουά, αλλά με μεγάλα σκαμπανεβάσματα. Ο απολογισμός του: 16,1 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 1,9 ασίστ σε 28,2 λεπτά κατά μέσο όρο με 56,9% στα δίποντα, 34,5% στα τρίποντα και 80,6% στις ελεύθερες βολές.
Θυμίζει: Nickeil Alexander-Walker
10. Ruben Dominguez (Ισπανία, 2003, 1.97μ., G, Estudiantes)
Ίσως ο καλύτερος σουτέρ του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τρομερός spot-up σούτερ, λατρεύει να παίζει μακριά από τη μπάλα και να εκτελεί με το που την υποδεχτεί. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο έβαζε 3,3 τρίποντα ανά αγώνα και έπαιζε αποκλειστικά στο “2”, ωστόσο αυτός ήταν απλά ο ρόλος του στη συγκεκριμένη ομάδα. Είναι ικανότατος δημιουργός και με τη μπάλα στα χέρια. Ο απολογισμός του στο τουρνουά: 18,7 πόντοι, 2,9 ριμπάουντ, 2,4 ασίστ, 1,1 κλέψιμο σε 28,9 λεπτά και 55,1% στα δίποντα, 34,3% στα τρίποντα και 72,7% στις βολές.
Θυμίζει: Nando De Colo/Leo Westermann
11. Khalifa Diop (Σενεγάλη, 2002, 2.12μ., PF/C, Gran Canaria)
Κανείς δεν επωφελήθηκε περισσότερο από αυτόν μετά την αποχώρηση του Badji από την Εθνική Σενεγάλης. Ο Diop είχε 8 πόντους ανά αγώνα στη φάση των ομίλων και 18,5 από εκεί και πέρα, χωρίς τον Badji δίπλα του. Έχει εντυπωσιακά αθλητικά προσόντα, τα οποία σε συνδυασμό με ένα αρκούντως καλό μακρινό σουτ, δημιουργούν ένα συνδυασμό που είναι αδύνατο να μην προσέξει κάποια στιγμή το ΝΒΑ. Στη Λετονία είχε 14 πόντους, 9,4 ριμπάουντ, 2,1 ασίστ, 2 κλεψίματα και 1,7 κοψίματα σε 32,8 λεπτά κατά μέσο όρο, με 55% στα δίποντα, 27,3% στα τρίποντα και 62,2% στις βολές.
Θυμίζει: Serge Ibaka
12. Zach Edey (Καναδάς, 2002, 2.20μ., C, Purdue)
Παλιάς κοπής σέντερ με βαριά πόδια και παιχνίδι που περιορίζεται στο low post. Στη Λετονία έπαιξε μεγάλο ρόλο στην πορεία του Καναδά μέχρι την 3η θέση και είχε τον 2ο καλύτερο απολογισμό του τουρνουά στο σύστημα αξιολόγησης. Δυστυχώς γι αυτόν, τέτοιου είδους παίκτες δεν έχουν πια πρωταγωνιστικό ρόλο στο ανδρικό επίπεδο. Σε επτά αγώνες είχε 15,1 πόντους, 14,1 ριμπάουντ, 2,3 κοψίματα σε 23,7 λεπτά κατά μέσο όρο, με 56% στα δίποντα και 53,7% στις βολές.
Θυμίζει: Yao Ming
13. Yun Seok Yeo (Κορέα, 2002, 2.03μ., F, Yongsan High School)
Κι όμως, η 2η χειρότερη (βάσει κατάταξης) ομάδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου διέθετε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα prospects. Ο Yeo είναι ένας δυνατός, αθλητικός σύγχρονος φόργουορντ με πολύ μεγάλη έφεση στο σκοράρισμα. Από κάθε απόσταση. Ήταν με διαφορά ο πρώτος σκόρερ του τουρνουά (με 25,6 πόντους μ.ό.), σούταρε με 53,1% στα δίποντα, 29,1% στα τρίποντα, 72,5% στις βολές και είχε ακόμα 10,6 ριμπάουντ, 2,1 κλεψίματα και 1,4 κοψίματα ανά αγώνα.
Θυμίζει: Jeffery Taylor
14. Ibou Badji (Σενεγάλη, 2002, 2.14μ., C, Barcelona)
Αν και παράτησε την εθνική ομάδα της Σενεγάλης μετά τη φάση των ομίλων, για να πάρει μέρος στο Draft Combine του ΝΒΑ, ο Badji πρόλαβε να αφήσει το στίγμα του στο τουρνουά. Αποτελεί επιβλητική παρουσία κάτω από τα δύο καλάθια, έχει τρομερά αθλητικά προσόντα και ένα επιθετικό παιχνίδι που αν και προς το παρόν είναι κάπως άγουρο, εξελίσσεται. Στα τρία παιχνίδια που προλάβαμε να τον δούμε, είχε 14,0 πόντους, 10,3 ριμπάουντ, ένα κλέψιμο και 4,3 κοψίματα σε 27,6 λεπτά κατά μέσο όρο με 58,1% στα δίποντα και 42,9% στις βολές.
Θυμίζει: Dikembe Mutombo
15. Millan Jimenez (Ισπανία, 2002, 1.98μ., SF, Valencia)
Ο δεύτερος Ισπανός που εντυπωσίασε στη Λετονία. Σταθερός σε όλο το τουρνουά, ο σμολ φόργουορντ της Valencia ήταν ένας από τους κύριους λόγους που οι Ισπανοί κατέλαβαν την 5η θέση του τουρνουά. Καλός σουτέρ, αρκετά αθλητικός και… clutch, δεν φοβόταν να πάρει τα μεγάλα σουτ. Είχε 14 πόντους, 5,7 ριμπάουντ και 2,3 κλεψίματα σε 23,9 λεπτά κατά μέσο όρο με 48% στα δίποντα, 37,1% στα τρίποντα και 68,8% στις ελεύθερες βολές.
Θυμίζει: Alberto Abalde
ΑΛΛΟΙ 15 ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ
Η αλήθεια είναι ότι άλλα περιμέναμε και άλλα είδαμε από τον Oumar Ballo στη Λετονία. Ο MVP του 2019 στο Ηράκλειο δεν παρουσίασε κάποια εξέλιξη στο παιχνίδι του και έμοιαζε μάλλον υπέρβαρος. Και πάλι, βέβαια, ήταν ένας από τους παίκτες που ξεχώρισαν, εν αντιθέσει με άλλους, όπως ο 17χρονος Ισπανός Juan Nunez, ο Τούρκος Adem Bona και ο Λιθουανός Augustas Marciulionis, οι οποίοι είχαν απλά εκλάμψεις στο τουρνουά.
1 Matthew Strazel (Γαλλία, 2002, 1.83μ., PG, Villeurbanne)
2 Rafael Pinzon (Πουέρτο Ρίκο, 2002, 1.96μ., G, Saint John’s)
3 Jayson Tchicamboud (Γαλλία, 2002, 1.95μ., G, Strasbourg)
4 Kenneth Lofton Jr. (ΗΠΑ, 2002, 2μ., PF/C, Louisiana Tech)
5 Gonzalo Corbalan (Αργεντινή, 2002, 1.94μ., SG, Texas Tech)
6 Juan Fernandez (Αργεντινή, 2002, 2.05μ., PF/C, Fuenlabrada)
7 Dominykas Stenionis (Λιθουανία, 2002, 1.78μ., PG, Zalgiris-2)
8 Akoldah Gak (Αυστραλία, 2002, 2.10μ., C, Illawarra Hawks)
9 Oumar Ballo (Μάλι, 2002, 2.08μ., C, Arizona)
10 Ibu Yamazaki (Ιαπωνία, 2003, 2μ., PF/C, Meisei High School)
11 Parsa Fallah (Ιράν, 2003, 2.02μ., PF/C, Kalleh)
12 Kriss Helmanis (Λετονία, 2002, 2.12μ., PF/C, Basquet Prat)
13 Mihailo Musikic (Σερβία, 2002, 2.09μ., F, Mega Bemax)
14 Philip Wheeler (Πουέρτο Ρίκο, 2002, 2μ., SF, Atleticos de San German)
15 Filip Skobalj (Σερβία, 2002, 2.01μ., PF, Rostock)