«Ο Ντράζεν έβγαζε τόσο δυνατή φλόγα , που το κερί της ζωής του έλιωσε γρήγορα» είχε πει ο Στόγιαν Βράνκοβιτς στο άκουσμα της τραγικής είδησης για το χαμό του φίλου του.

Του Βαγγέλη Σπυράκη

Η Εθνική Κροατίας επέστρεφε πίσω μετά τις υποχρεώσεις της στα προκριματικά για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Λίγο πριν αποβιβαστεί η ομάδα στο αεροπλάνο, ο Ντράζεν συναντάει την κοπέλα του στο αεροδρόμιο. Τελευταία στιγμή αποφασίζει να μην ταξιδέψει με την αποστολή. «Ελα μαζί μας με το αεροπλάνο», του λέει ο Στόγιαν Βράνκοβιτς, για να λάβει την εξής απάντηση από τον Ντράζεν :«You fly, you die» («πετάς, πεθαίνεις»). Λίγο αργότερα ο Πέτροβιτς κι η κοπέλα του παίρνουν το αυτοκίνητο για την επιστροφή και το μοιραίο δεν άργησε να συμβεί. Ήταν ο μοναδικός που βγήκε νεκρός από το σμπαραλιασμένο κόκκινο Golf, που οδηγούσε η τότε σύντροφός του, η Γερμανίδα Κλάρα Ζάλαντζι, και είχε εμπλακεί σε εκείνο το καταραμένο δυστύχημα, στον γλιστερό αυτοκινητόδρομο Autobahn 9, στο Ντενκεντορφ της Βαυαρίας. Η ζωή του όλη από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν μία διαδρομή που δεν χωρούσε άλλον. Ούτε καν τον ίδιο. Λες και τις δυνατότητες του δεν τις χωρούσε η ανθρώπινη φύση του.

Γεννημένος στις 22 Οκτωβρίου 1964 στο Σίμπενικ της Κροατίας, ο Ντράζεν Πέτροβιτς ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στη Σίμπενικ πριν βρεθεί στην Τσιμπόνα το 1984 κι αρχίσει να «χτίζει» το όνομά του, με το παρατσούκλι «ο γιος του διαβόλου». Ακολούθησε το 1988 η Ρεάλ Μαδρίτης κι ένα χρόνο αργότερα το όνειρο του ΝΒΑ έγινε πραγματικότητα.

Ο Ντράζεν Πέτροβιτς βρέθηκε αρχικά στους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, όμως, από τη στιγμή που δεν είχε το χρόνο συμμετοχής που θα περίμενε όντας ο μεγαλύτερος – μαζί με τον Νίκο Γκάλη – σταρ των ευρωπαϊκών γηπέδων, αποφάσισε το 1991 να φορέσει τη φανέλα των Νετς με τους οποίους έκανε… πράγματα και θαύματα, κερδίζοντας με το σπαθί του την αναγνώριση και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Ο «Μότσαρτ» του ευρωπαϊκού μπάσκετ κατάφερε να πάρει σχεδόν τα πάντα! Κατέκτησε δυο ασημένια κι ένα χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο, ένα χρυσό κι ένα χάλκινο στα Μουντομπάσκετ που πήρε μέρος, ενώ κατέκτησε ένα Ευρωμπάσκετ και ακόμα ένα χάλκινο μετάλλιο εκεί. Ο Πέτροβιτς είχε κερδίσει τέσσερις φορές το βραβείο Euroscar, ενώ αναδείχθηκε καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης δυο φορές. Το 1985 του απονεμήθηκε χρυσό παράσημο ως ο καλύτερος αθλητής στη Γιουκγκοσλαβία.

Στο παρελθόν πολλοί ήταν εκείνοι που Υμνησαν τον «Μότσαρτ» όλοι οι αντίπαλοι, συμπαίκτες του και προπονητές αναφέροντας ο καθένας ξεχωριστά

Μάικλ Τζόρνταν: « Ήταν ο μόνος που με κοιτούσε στα μάτια»

Κλάιντ Ντρέξλερ: «Δεν μπορείς να μην έχεις σεβασμό σ’ έναν παίκτη που δούλευε τόσο, μα τόσο σκληρά».

Αλεξάνταρ Πέτροβιτς: «Δεν πήρε ούτε μία ημέρα ρεπό. Χωρίς αυτόν το μπάσκετ στην Κροατία έκανε τρία βήματα πίσω».

Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα: «Μην τον λυπάστε. Είναι φαινόμενο, θα ζει για πάντα».

Ντέιβιντ Στερν: «Ήταν πρωτοπόρος στο παγκόσμιο μπάσκετ, τεράστια η συμβολή του. Είμαστε περήφανοι που τον γνωρίσαμε».

Νέβεν Σπάχια: «Μισούσε τις ήττες, δεν μιλούσε σε κανέναν μετά από αυτές»

Tέλος ο Νίκος Γκάλης δεν ξέχασε τον Ντράζεν Πέτροβιτς και τις επικές τους μάχες και θέλοντας τα τιμήσει το μεγάλο αντίπαλο του έσπευσε να κάνει ειδική ανάρτηση στο προφίλ του στο Facebook αναφέροντας: «Σαν σήμερα το 1993 έφυγε από τη ζωή πρόωρα και άδικα ένας πολύ μεγάλος αθλητής, ο Ντράζεν Πέτροβιτς. Η φωτογραφία είναι από την απονομή του Ευρωμπάσκετ 1989».

Η αναγνώριση για τον «Μότσαρτ» και τα επιτεύγματα του ήταν και είναι δεδομένη 25 χρόνια μετά. Το μοναδικό πράγμα που δεν κατάφερε ο Ντράζεν ήταν να αγωνιστεί με τον Παναθηναϊκό, όπως ο ίδιος είχε προαναγγείλει σε συνέντευξή του στο «Τρίποντο», καθώς ο Θεός μάλλον πίστεψε ότι αρκετά απολαύσαμε τον «Μότσαρτ» και θέλησε να τον πάρει δίπλα του για να τον βλέπει και εκείνος από κοντά να χορεύει στα παρκέ, μόλις στα 28 του!