Σαν σήμερα 7 Ιουνίου του 1993, ολόκληρος ο πλανήτης βυθίστηκε σε πένθος εξαιτίας του άδικου χαμού του μέγα, Drazen Petrovic.
Ένας απόλυτος σταρ που δεν πρόφτασε μάλιστα να πατήσει το πόδι του στη χώρα μας για λόγο του Παναθηναϊκού, κόπηκε το νήμα της ζωής του, σαν σήμερα 7 Ιουνίου του 1993!
Εκείνο το πρωινό, της 7ης Ιουνίου, επί της Εθνικής οδού, Νυρεμβέργης-Μονάχου και ώρα 17:20 το απόγευμα, (όπως έδειχνε μάλιστα το ίδιο του το ρολόι) ήταν η στιγμή που βύθισε σε πένθος ολόκληρο το μπασκετικό και μη πλανήτη.
Ναι, συμπληρώθηκαν 27 χρόνια μετά το θάνατό του. Τον θάνατο του ανθρώπου που συνέβαλλε όσο κανείς στην αλλαγή και εξέλιξη του αθλήματος που όλοι αγαπάμε.
Ο θάνατος του Drazen μπορούμε να πούμε πως γιγάντωσε θα έλεγε κανείς το μύθο που είχε δημιουργηθεί γύρω απ’ το όνομά του. Εξάλλου τα 27 έτη είναι σίγουρα μία ηλικία που διψάς για ζωή και πόσο δε μάλλον για μπάσκετ.
Την ιστορία του τη ξέρετε όλοι… Τα κατορθώματά του επίσης. Δεν θα σας κουράσουμε με αυτά.
Ναι οκ, μπορεί να ήταν ο παίκτης που βαριόταν σαν το διάολο να παίξει άμυνα, αλλά όταν έπιανε τη πορτοκαλί θεά στα χέρια του… άκουγες όλες τις νότες στα αυτιά σου να ηχούν με τον πιο ηχηρό τρόπο αλλά παράλληλα και με μια…εντυπωσιακή μελωδία.
Ήταν ο «Μότσαρτ» του μπάσκετ. Δεν ήταν τυχαίο το προσωνύμιο αυτό.
Ο Drazen γεννήθηκε ευλογημένος. Ευλογημένος με ένα απύθμενο ταλέντο, που έμοιαζε με φως που τον τύλιγε όταν σήκωνε τα χέρια του για να απολαύσει την έκσταση που ένοιωθε κάθε φορά που η μπάλα προσγειωνόταν στο διχτάκι.
Αυτός ήταν το καμάρι της Γιουγκοσλαβίας, της Κροατίας, του κόσμου ολόκληρου, που σαν σήμερα βύθισε το μπάσκετ στο απέραντο σκοτάδι.