Ο Peja Stojakovic σε συνέντευξη που παραχώρησε στη FIBA, μίλησε διεξοδικά για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου από τη Γιουγκοσλαβία στο Eurobasket του 2001. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε τόσο στις επόμενες μπασκετικές γενιές της χώρας, όσο και στις λεπτομερείς αναμνήσεις του από το “μυθικό” αυτό τουρνουά.

Δείτε τι δήλωσε αναλυτικά ο Peja Stojakovic:

«Έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια! Αλλά όταν σκέφτομαι το 2001, σκέφτομαι πόσο κυρίαρχοι και ανώτεροι ήμασταν, διψασμένοι και πεινασμένοι για να πάρουμε πίσω τον τίτλο μετά την καταστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2000.

Κυρίαρχοι και ανώτεροι.

Η ομάδα μας ήταν πολύ δυνατή, με πολύ βαθύ ρόστερ. Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ ακόμη και να ονομάσω τον πάγκο μας ως τέτοιον, γιατί μιλάμε για παιδιά που ήταν οι κύριοι πρωταγωνιστές των ομάδων τους, έπαιξαν σε πολύ υψηλά επίπεδα επαγγελματικού μπάσκετ, έτσι είχαμε μια καλή ισορροπία στην ομάδα μας με τον προπονητή Σβέτισλαβ Πέσιτς ως διευθυντή της ορχήστρας μας.

Αυτό είπα για τους παίκτες του πάγκου που δεν είναι πραγματικά παίκτες πάγκου, αλλά παίκτες υψηλού επιπέδου στην καριέρα τους σε συλλογικό επίπεδο. Ο Στσέπο χρησιμοποίησε την ευκαιρία του τέλεια στο ματς τίτλου, ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα δέχτηκε τον ρόλο του έκτου παίκτη, ο Σάσα Ομπράντοβιτς ήταν ο βετεράνος point guard που μας έδωσε πολλή ηρεμία όταν το χρειαζόμασταν… Υποτίθεται ότι θα έπρεπε η ομάδα να περάσει από μια μετάβαση από τις χρυσές γενιές σε κάτι νέο, αλλά με τόση υποστήριξη από βετεράνους, και τόσα πολλά κίνητρα από όλους ήμασταν μια καλά ισορροπημένη ομάδα.

Το Eurobasket ήταν μια διαφορετική διοργάνωση τότε. Την κερδίσαμε σε μόλις έξι παιχνίδια, γνωρίζετε ότι έχει αλλάξει και τώρα φαίνεται ότι περισσότερες ομάδες έχουν την ευκαιρία να το κερδίσουν, περισσότερες ομάδες έχουν την ευκαιρία να προχωρήσουν μετά από ένα κακό ξεκίνημα, υπάρχουν περισσότερα παιχνίδια. Είχαμε τρία παιχνίδια, στη συνέχεια κατευθείαν στα προημιτελικά, στους ημιτελικούς και στον τελικό.

Θυμάμαι ότι σκέφτηκα ότι οι Ισπανοί άφησαν τόσο καλή εντύπωση σε όλους στην Τουρκία. Μετά το πρώτο παιχνίδι, όλοι το σκεφτήκαμε. Αυτή ήταν η αρχή της γενιάς τους που κυριάρχησε τα επόμενα 15-20 χρόνια … Μετά από όλα, είναι ακόμα εδώ, απολαμβάνουν ό, τι ξεκίνησε τότε. Τους νικήσαμε το 2001, παίξαμε το 2002 ξανά και ξέραμε ότι θα είναι σπουδαίοι. Αυτό δείχνει ότι οι μακροπρόθεσμες επενδύσεις και η σκληρή δουλειά που έκανε η Ισπανία στον αθλητισμό, τις ομάδες, τις ακαδημίες, όλα απέδωσαν. Χρειάζεται μόνο υπομονή.

Υπάρχουν τόσοι πολλοί παράγοντες που σε επηρεάζουν σε τουρνουά όπως αυτά. Είχαμε τα ταλέντα με τους Τεόντοσιτς, Μπογκντάνοβιτς, Μπιέλιτσα, αλλά μερικές φορές φαινόταν ότι χρειαζόμασταν λίγο τύχη και από την πλευρά μας. Σε αυτούς τους τελικούς που έπαιξαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο, τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το Eurobasket, φάνηκε ότι έφτασαν εκεί ενώ έλειπαν βασικοί παίκτες.

Δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχούμε για το ότι χάνουμε τους τελικούς συνεχώς, αλλά όταν κοιτάς την κατάσταση αυτή τη στιγμή από μια ουδέτερη στάση – οι σερβικές ομάδες είναι πάντα ταλαντούχες. Τώρα είναι απλώς θέμα αντίδρασης, να είναι όλοι στην ίδια σελίδα, απολαμβάνοντας αυτό που μπορούν να κάνουν οι Νίκολα Γιόκιτς και Μπογκντάν Μπογκντάνοβιτς τα επόμενα πέντε έως επτά χρόνια μαζί, και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε, για να πάρουμε επιτέλους χρυσό κάπου. Το Eurobasket ​​φαίνεται σαν μια καλή ευκαιρία να το κάνουμε. Αλλά είναι μια διαδικασία. Οι διοργανώσεις είναι πάντα δύσκολες, μόνο μία απουσία μπορεί να αλλάξει τα πάντα».

Δείτε τη σχετική δημοσίευση της FIBA: