Πριν από χρόνια, όταν κάποιοι ασχολήθηκαν σοβαρά στην Κύπρο με το μπάσκετ, συζητούσαμε το ενδεχόμενο συμμετοχής κυπριακής ομάδας στο ελληνικό πρωτάθλημα. Από τότε πέρασαν χρόνια, αλλά αντί να γίνονται βήματα προόδου και… σύγκλισης, το άθλημα στο νησί της Αφροδίτης περπατά σαν τον… κάβουρα. Κάνει, δηλαδή, βήματα (άλματα) προς τα πίσω!

Τελευταίο… κρούσμα, η απόφαση της ΕΝΑΔ να διεξαχθεί το παιχνίδι της με την Ομόνοια κεκλεισμένων των θυρών! Στον γνωστό κόσμο του μπάσκετ, κάτι τέτοιο δεν το έχουμε ξανακούσει. Ίσως, αν ασχολούνται με το άθλημα στη… χαμένη Ατλαντίδα, να είναι μέσα στους όρους του παιχνιδιού, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε.

Ο αγώνας αναβλήθηκε, καθώς φίλαθλοι μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο, διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση της ΕΝΑΔ να… κλείσει τις εξέδρες. Πάλι καλά, δηλαδή, που δεν αποφάσισε να γίνει το ματς σε άλλο γήπεδο, ου μην κι εκτός γηπέδου, σε κάποια ευρύχωρη αίθουσα, σε παραλία, γύρευε πού.

Βεβαίως, η μικρότερη ευθύνη βαραίνει τους διοικούντες την ομάδα. Η κυπριακή ομοσπονδία δείχνει να μην ελέγχει την κατάσταση και το επίπεδο διαρκώς πέφτει. Δεν είναι τυχαίο που όχι μόνο δεν συζητιέται πλέον ενδεχόμενο συμμετοχής κυπριακής ομάδας στο πρωτάθλημα της Α1, αλλά δεν θα αναφερόμασταν καν στο άθλημα στην Κύπρο, αν δεν υπήρχε ο γνωστός μάνατζερ με τους εν Ελλάδι συνεργάτες του

Προφανώς είμαστε οι τελευταίοι που μπορούμε να κρίνουμε την κατάσταση, μια και δεν τη ζούμε καθημερινά, για να έχουμε ξεκάθαρη άποψη, όμως όταν αγώνες αναβάλλονται επειδή αίφνης η διοίκηση μιας ομάδας αποφάσισε να μετατρέψει το ανοιχτό σπορ σε θέαμα για κλειστό κλαμπ, απούσης της ομοσπονδίας, το πράγμα δείχνει ότι δεν πάει καλά