Ο 22χρονος φόργουορντ των Νιου Γιορκ Νικς, Κρίσταπς Πορζίνγκις μέσα από το επίσημο σάιτ του Ευρωμπάσκετ, δήλωσε περήφανος για το γεγονός πως εκπροσωπεί τόσο τη χώρα του, αλλά και τον τόπο καταγωγής του, την Λιέπαγια.
Αναλυτικά:
Αρχικά ο Πορζίνγκις τόνισε ότι: «Είμαι ένας περήφανος Λετονός. Είμαι περήφανος για το μέρος που κατάγομαι. Και είμαι περήφανος που εκπροσωπώ τη χώρα μου σε ένα τόσο μεγάλο τουρνουά», για να συμπληρώσει «Όλα γίνονται για την ομάδα. Όλα γίνονται για τα τρία αστέρια που φοράμε στο στήθος και τίποτα περισσότερο. Κανένα προσωπικό βραβείο, τίποτα σαν αυτό. Θέλουμε να βγούμε και να παίξουμε ως ομάδα και να πάμε όσο πιο μακριά μπορούμε στο τουρνουά».
Μιλώντας για την εθνική ομάδα στάθηκε στο γεγονός ότι έρχονται άπαντες για να εκπροσωπήσουν τη χώρα: «Είναι απίστευτο αυτό με όλους αυτούς τους παίκτες από διαφορετικές πόλεις και διαφορετικά μέρη. Είναι πραγματικά ξεχωριστό που έχουμε παίκτες οι οποίοι έρχονται από κάθε μέρος της χώρας. Δεν είναι μόνο το να παίζεις για τη χώρα σου, αλλά και για να εκπροσωπείς το μέρος που κατάγεσαι. Πολύς κόσμος βρίσει την Λιέπαγια εξαιτίας αυτού και είμαι πραγματικά περήφανος γι αυτό».
Παράλληλα, αναφέρθηκε και στην γενέτειρά του, την Λιέπαγια, για την οποία είπε πως: «λατρεύω να δουλεύω εκεί, επειδή μπορώ να περνάω χρόνο με την οικογένειά μου. Θεωρώ πως έχουμε τις καλύτερες εγκαταστάσεις στο Ολυμπιακό Κέντρο της Λιέπαγια. Έχω όλα όσα χρειάζομαι εκεί και το γήπεδο είναι πάντα σε άριστη κατάσταση. Είναι το καλύτερο μέρος για να γίνεσαι όλο και καλύτερος. Γι αυτό στο τέλος της σεζόν πάντα φεύγω από τη Νέα Υόρκη, με σκοπό να γίνομαι καλύτερος και δυνατότερος».
Ο Πορζίνγκις έχει εμπειρία με την εθνική από διοργάνωση που διεξήχθη στη χώρα του. Αυτή έγινε το 2013 στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα U18, με τον αστέρα των Νικς να εξηγεί: «Ήταν κάτι ξεχωριστό πως το τουρνουά έγινε στην Λετονία. Προφανώς και δεν είχε το τέλος που θέλαμε όλοι. Παλέψαμε για το χάλκινο μετάλλιο κόντρα στην Ισπανία. Ήμασταν μπροστά, αλλά ένα τρελό τρίποντο στο τέλος τους έδωσε τη νίκη. Ήταν πραγματικά σκληρό. Αυτό το συναίσθημα κυριαρχούσε εκείνη τη στιγμή μέσα μας. Έτσι, αν έχουμε την ευκαιρία να πάμε μακριά σε αυτό το τουρνουά, ευελπιστώ να κάνουμε σπουδαία πράγματα».