Η χθεσινή εκκωφαντική νίκη της Αυστραλίας απέναντι στην Γαλλία με 87-66 ίσως να παραξένεψε πολλούς, η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Ίσως δεν έχουν αποδοθεί τα εύσημα που θα έπρεπε για μια από τις πιο ταλαντούχες φουρνιές στην ιστορία των «καγκουρό». Έχει φτάσει το πλήρωμα του χρόνου να κάνει το «ξεπέταγμα» της αυτή η γενιά;
 
Οι  χαμένες ευκαιρίες για ένα μετάλλιο
 
Η Αυστραλία δεν έχει καταφέρει ακόμα να κατακτήσει μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες παρά τις 13 παρουσίες της. Έχει φτάσει πολύ κοντά τρεις φορές, το 1988 στην Σεούλ, το 1996 στην Ατλάντα και το 2000 στο Σύδνεϋ όταν κατέλαβε την τέταρτη θέση. Σε αυτές τις απόπειρες  να ανέβει στο βάθρο είχε ένα σημείο αναφοράς. Τον θρύλο των Ολυμπιακών Αγώνων Άντριου Γκέιζ (αγωνίστηκε στον Απόλλωνα Πατρών το 1995), τον πρώτο σε συμμετοχές (μαζί με τους Τεόφιλο Κρουζ και Όσκαρ Σμιντ) και δεύτερο σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης (πίσω από τον Όσκαρ Σμιντ).
 
Ο Αυστραλός σούτινγκ γκαρντ και πρωταθλητής ΝΒΑ με τους Σπερς το 1999, αρχικά προσπάθησε να χαρίσει ένα μετάλλιο στη χώρα του στου Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στην Σεούλ, έχοντας κατά μέσο 23.9 πόντους ανά παιχνίδι όμως αποκλείστηκε στα ημιτελικά από την τρομερή ομάδα της Γιουγκοσλαβίας και στον μικρό τελικό ηττήθηκε από τις ΗΠΑ του Ντέιβιντ Ρόμπινσον.  
 
 
Η επόμενη ευκαιρία των «καγκουρό» ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα όταν καθοδηγούμενη και πάλι από τον Άντριου Γκέιζ που είχε κατά μέσο όρο 23.8 πόντους και άξιο συμπαραστάτη του τον Σέιν Χιλ ο οποίος τις σεζόν 1998-2000 αγωνίστηκε στην Νήαρ Ηστ και το 2003-2004 στον Μακεδονικό  (με θητεία και στους Τίμπεργουλβς και Σπερς ) που με  17.8 πόντους κατάφερε να φτάσει και πάλι μέχρι την τέταρτη θέση όταν αποκλείστηκε στα ημιτελικά από την Dream Team (που έφτασε στο χρυσό) και στον μικρό τελικό δεν τα κατάφερε κόντρα στην Λιθουανία.
 
 
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2000 στο Σύδνεϋ, μέσα στο «σπίτι» ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για την Αυστραλία να φτάσει στο πρώτο της ολυμπιακό μετάλλιο. Για ακόμη μια φορά δεν κατάφεραν να ανέβουν στο βάθρο καθώς στα ημιτελικά βρήκαν τους Γάλλους απέναντι τους και ηττήθηκαν με 76-52. Στον μικρό τελικό για ακόμη μια φορά ανταγωνίστηκαν με τον κακό τους δαίμονα όπως εξελίχθηκε, την Λιθουανία. Οι ‘Αντριου Γκέιζ και Σέιν Χιλ δεν κατάφεραν να οδηγήσουν τη χώρα τους σε ένα μετάλλιο. Το όνειρο του βάθρου θα έπαιρνε αναβολή και πάλι.
 
Η ταλαντούχα νέα γενιά μπορεί να τα καταφέρει
 
Η τωρινή Αυστραλία πλέον, με χαμηλούς τόνους και σωστή δουλειά αρχίζει να δείχνει το καλό της πρόσωπο. Ποτέ δεν ήταν ομάδα φαβορί, ποτέ δεν αποτέλεσε φόβητρο για κάποια ομάδα. Άλλωστε είναι αδικημένη κάπως, από το γεγονός ότι η χώρα των «καγκουρό» δεν είναι γνωστή για το μπάσκετ που παράγει. Οι περισσότεροι όταν ακούν το συγκεκριμένο άθλημα σκέφτονται  το ΝΒΑ και κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν γίνεται σωστή δουλειά και σε άλλες χώρες. Ίσα, ίσα η Αυστραλία είναι εδώ για να αποδείξει το αντίθετο. Ιδίως τα τελευταία χρόνια και με τους παίκτες που έχει αναδείξει. Πλέον η μεθοδευμένη δουλειά που γίνετε στις υποδομές είναι σε αμερικανικά πλαίσια, ενώ πολλοί γηγενείς παίκτες σε μικρή ηλικία περνούν στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού και αγωνίζονται σε Λύκεια και Κολέγια. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι οι περισσότεροι παίκτες της τελικής δωδεκάδας έχουν μεγαλώσει με «αμερικάνικο τρόπο» όπως οι Άαρον Μπέινς, Άντριου Μπόγκουτ, Μάθιου Ντελαβεντόβα, Κάμερον Μπέρστοου, Ράιν Μπροκχόφ, Κέβιν Λις, Ντάμιαν Μάρτιν,Μπροκ Μότουμ και Πάτι Μιλς. Με απλά λόγια σχεδόν όλη η αποστολή. 
 
Η Αυστραλία την τελευταία δεκαετία παρουσίαζε ένα αξιοπρεπέστατο σύνολο μόνο που δεν κατάφερε να κάνει το βήμα παραπάνω στις διεθνής διοργανώσεις. Πλέον φαντάζει η καταλληλότερη χρονική περίοδος για να κάνει την υπέρβαση.
 
Διαθέτει στο ρόστερ της παίκτες με εμπειρία από το ΝΒΑ αλλά και την Ευρωλίγκα. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε τους σημαντικότερους.
 
Ντέβιντ Άντερσεν: Ένας από τους καλύτερους φόργουορντ/σέντερ της περασμένης δεκαετίας στην Ευρώπη έχοντας κατακτήσει τρεις Ευρωλίγκες. Η εμπειρία του θα είναι καθοριστική στα κρίσιμα σημεία και με την ποιότητα που διαθέτει ακόμα μπορεί να κάνει την διαφορά. Πλέον αγωνίζεται στην Μέλμπουρν Γιουνάιντετ.
 
Άντριου Μπόγκουτ: Το νούμερο 1 του ντραφτ 2005 αγωνίζεται στο ΝΒΑ από το 2005, ενώ την σεζόν 2014-2015 στέφθηκε πρωταθλητής ΝΒΑ με τους Ουόριορς. Ένας αξιόπιστος και μυαλωμένος σέντερ αποτελεί ένα από τα σημεία αναφοράς της Αυστραλίας. Το σκορ δεν είναι το φόρτε του ωστόσο με την εθνική του ομάδα έχει άλλο ρόλο και παίρνει περισσότερες προσπάθειες. 
 
Άαρον Μπέινς: Ο άλλοτε σέντερ του Ικάρου Καλλιθέας πλέον αγωνίζεται στους Ντιτρόιτ Πίστονς και το 2014 αναδείχθηκε πρωταθλητής ΝΒΑ με τους Σπερς. Είναι ο αναπληρωματικός σέντερ του Άντριου Μπόγκουτ και κάνει τη «βρώμικη δουλειά» στην γραμμή των ψηλών, όταν χρειαστεί.
 
Ράιαν Μπρόκχοφ: Το «λαβράκι» που ανακάλυψε ο Γιώργος Μπαρτζώκας την περσινή χρονιά. Από την Μπεσίκτας πήρε μεταγραφή για την Λοκομοτίβ Κούμπαν και στην πρώτη του χρονιά στην Ευρωλίγκα εντυπωσίασε, όντας εκ των κορυφαίων σμολ φόργουορντ της διοργάνωσης. Καλός αμυντικός με αξιόπιστο μακρινό σουτ.
 
Mάθιου Ντελαβεντόβα: Ο περσινός πρωταθλητής του ΝΒΑ με τους Καβαλίερς, από την επόμενη σεζόν θα είναι συμπαίκτης του Γιάννη Αντετοκούνμπο στους Μπακς. Ο Αυστραλός γκαρντ είναι από τους πιο «ενοχλητικούς» παίκτες του ΝΒΑ καθώς η πιεστική άμυνα που παίζει εκνευρίζει απίστευτα κάθε αντίπαλο. Επίσης είναι αρκετά καλός δημιουργικά και αποτελεί έναν από τους στυλοβάτες της περιφέρειας των «καγκουρό».
 
Τζόε Ίνγκλις: Ο 28χρόνος σμολ φόργουορντ αγωνίζεται από το 2014 στο ΝΒΑ και τους Γιούτα Τζαζ, ενώ έχει εμπειρία από κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης όπως Μπαρτσελόνα και Μακάμπι με την οποία κατέκτησε την Ευρωλίγκα το 2014. Μπορεί να προσφέρει σημαντικές βοήθειες με το καλό μακρινό του σουτ.
 
Μπροκ Μότουμ: Πρώτη του χρονιά στην Ευρώπη και την Ζαλγκίρις Κάουνας, αφήνοντας καλές εντυπώσεις. Ο αριστερόχειρας φόργουορντ διαθέτει καλό σουτ από μέση και μακρινή απόσταση.
 
Πάτρικ Μιλς: Ο πόιντ γκαρντ των Σπερς αποτελεί ίσως τον πιο καταλυτικό παίκτη για την περιφέρεια της Αυστραλίας και από την απόδοση του θα εξαρτηθούν πολλά. Έχει αναδειχθεί πρωταθλητής ΝΒΑ το 2014 με τα «σπιρούνια». Σκοράρει με μακρινό σουτ με διεισδύσεις, είναι καλός στην πίεση της μπάλας ενώ δημιουργεί αρκετά ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα που καταλήγουν σε πάσες για ελεύθερα σουτ.
 
Μετά την πειστική της νίκη επί της Γαλλίας, έδειξε πως μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις μια καλή πορεία. Κυρίως μπήκε για τα καλά στο παιχνίδι της  κατάληψης μιας καλής θέσης (αν θεωρήσουμε ότι η πρώτη θέση είναι «κλεισμένη» από τις ΗΠΑ) που θα της δώσει το δικαίωμα να έχει ένα βατό αντίπαλο από τον άλλο όμιλο στα προημιτελικά. Εκεί μπορεί να κάνει την υπέρβαση και να φτάσει στα ημιτελικά.
 
Αδιαμφισβήτητα η Αυστραλία διαθέτει ένα ρόστερ ικανό να προξενήσει ζημιά σε όποιον δεν την αντιμετωπίσει σοβαρά. Πλέον οι ψαλίδες μεταξύ των εθνικών ομάδων έχουν κλείσει σε μεγάλο βαθμό. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν τα «καγκουρό» καταφέρουν να πετύχουν αυτό που τους λείπει ή απλά είναι ένα πυροτέχνημα.
 
 
  Δημήτρης Μαχαίρας