Η προ ωρών (σ.σ.: ξημερώματα Σαββάτου, 9/9, για την Ελλάδα) τελετή εισαγωγής της «Τάξης του 2017» στο Hall Of Fame του Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης δεν ήταν μόνο η επιβεβαίωση της παγκόσμιας αναγνώρισης του Νίκου Γκάλη. Ο «Gangster» έγινε επισήμως μέλος του Παγκόσμιου «Μουσείου» του μπάσκετμπολ, μαζί με τους Τρέισι ΜακΓκρέιντι (δις πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ και παλαίμαχος φόργουορντ των Ράπτορς, Μάτζικ, Ρόκετς, Νικς, Πίστονς), Τζορτζ ΜακΓκίνις (δις πρωταθλητής NΒΑ με τους Ιντιάνα Πέισερς και All Star του ΝΒΑ με τους Σίξερς), Ρεμπέκα Λόμπο (χρυσή Ολυμπιονίκης του 1996 με την Εθνική Η.Π.Α.), Μάφετ ΜακΓκρόου (κόουτς-πρωταθλήτρια NCAA το 2001 και μία εκ των τεσσάρων με +800 νίκες στο κολεγιακό μπάσκετμπολ γυναικών), Μπίλι Σελφ (κόουτς-πρωταθλητής NCAA το 2008 με το πανεπιστήμιο του Κάνσας), Τζέρι Κράουζε (άλλοτε παράγοντας των θρυλικών Μπουλς και των έξι τίτλων ΝΒΑ της δεκαετίας του ’90), Τομ Τζέρνστεντ (πρώην πρόεδρος της USA Basketball), Μάνι Τζάκσον (παλαίμαχος παίκτης και παράγοντας των Harlem Globetrotters), Ρόμπερτ Χιουζ (πολυνίκης προπονητής -με 1.333 νίκες- του γυμνασιακού μπάσκετμπολ των Η.Π.Α.) και Ζακ Κλέιτον (πρωταθλητής 1939 με τους Νιου Γιορκ Ρενς και 1943 με τους Ουάσινγκτον Μπερς). Μονάχα που ο τελευταίος, εκτός του ότι δεν βρέθηκε αυτοπροσώπως στο Σπρίνγκφιλντ, καθώς «έφυγε» από τη ζωή το 1997 σε ηλικία 84 ετών, θύμισε στους Αμερικανούς και άλλη μία πτυχή της -γεμάτης έμπνευσης για τους Αφροαμερικανούς- ζωής του.
Ο Κλέιτον, γεννημένος στην Φιλαδέλφεια, ήταν από τους πρώτους σταρ της λεγόμενης «Black Fives Era», εποχής από το 1904 ως το 1950, η οποία αναφερόταν σε όσες ομάδες μπάσκετμπολ αγωνίζονταν στις Η.Π.Α. μόνο με μαύρους παίκτες. Το ΝΒΑ «χώρεσε» Αφροαμερικανούς παίκτες μετά το 1950, με τους Ερλ Λόιντ, Τσακ Κούπερ και Νατ «Sweetwater» Κλίφτον να υπογράφουν τα πρώτα συμβόλαια στην κορυφαία Λίγκα. Ο Κλέιτον, ωστόσο, υπήρξε αθόρυβα ένας από τους πρωτεργάτες της κατάργησης της φυλετικής διάκρισης στα παρκέ, καθώς εκτός από την σποραδική παρουσία του στους περίφημους Harlem Globetrotters, κατέκτησε τους τίτλους με Ρενς και Μπερς και θεωρείται μέχρι σήμερα ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην Φιλαδέλφεια, μαζί με τους Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, Ρόι Καμπανέλα και «Ταρζάν» Κούπερ. Ένας «εκρηκτικός» γκαρντ ύψους 1.89μ. με μπόλικο ταλέντο στο σκορ και αξιόπιστο σουτ, με διάθεση στην άμυνα και την δημιουργία, με παρωνύμιο «The Black Bomber» και μία προσωπικότητα που χρειάστηκε να περιμένει 20 χρόνια μετά τον θάνατό του για να μάθει το παγκόσμιο μπάσκετ το όνομα και τον χαρακτήρα του. Αμέσως μετά το τέλος της καριέρας του στο μπάσκετμπολ (κι ενώ στα νιάτα του είχε παίξει και μπέιζμπολ), ο Κλέιτον εργάστηκε ως πυροσβέστης στην γενέτειρά του. Όμως παρέμεινε για 36 χρόνια στα σπορ με την ιδιότητα του… διαιτητή πυγμαχίας και μάλιστα ήταν ο ρέφερι του φημισμένου αγώνα του Μοχάμεντ Άλι με τον Τζορτζ Φόρμαν στην Κινσάσα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (πρώην Ζαΐρ) στις 30 Οκτωβρίου 1974, που έμεινε στην ιστορία ως «The Rumble In The Jungle»!
Μονάχα που αυτό δεν ήταν το μοναδικό «παράσημο» του Ζακ Κλέιτον στα ρινγκ. Ο αείμνηστος παίκτης και διαιτητής ήταν ρέφερι και στον τελευταίο αγώνα της θρυλικής καριέρας του Μοχάμεντ Άλι και την ήττα του στον 10ο γύρο από τον Τρέβορ Μπέρντικ, στις 11 Δεκεμβρίου 1981 στις Μπαχάμες… Επιπλέον, ο Κλέιτον είχε γίνει το 1952 ο πρώτος Αφροαμερικανός διαιτητής σε αγώνα παγκόσμιου πρωταθλήματος βαρέων-βαρών, στην αναμέτρηση του Εζάρντ Τσαρλς κόντρα στον Τζέρσεϊ Τζόε Ουόλκοτ και από το 1949 ως το 1984 ήταν «άρχοντας» σε 235 αγώνες μποξ, σε μερικούς εκ των οποίων αγωνίστηκαν θρύλοι όπως οι Σούγκαρ Ρέι Ρόμπινσον, Σόνι Λίστον, Φλόιντ Πάτερσον, Αρτσι Μουρ και Κάρλος Ορτίζ. Ο ίδιος, πάντως, επέμενε ότι η μεγάλη παρακαταθήκη του ήταν τα πρώτα χρόνια του στο μπάσκετμπολ, αφού σε μία συνέντευξη το 1989 τόνισε πως «οι Harlem Globetrotters, οι Ρενς και οι Μπερς έδειξαν τον δρόμο στους μαύρους αθλητές για νίκες και παγκόσμιους τίτλους». Πέρα από την επαγγελματική καριέρα του στην πυροσβεστική, όμως, ο Κλέιτον έκανε πολλά περισσότερα για την κοινότητα της Φιλαδέλφεια… Το 1972, σε μία διάσωση τεσσάρων ανθρώπων σε πυρκαγιά στην Νότια «Philly», νοσηλεύτηκε για εισπνοή καπνού, αλλά συνέχισε να εργάζεται παρά τις αντίθετες συμβουλές των γιατρών. Ο τότε Δήμαρχος, Φρανκ Ρίζο, τον «έχρισε» διευθυντή μίας ειδικής μονάδας πρόληψης εγκλημάτων από (τις περίπου 100, με περισσότερα από 5.000 μέλη) συμμορίες της πόλης! Την ίδια χρονιά, μάλιστα, ο παλαίμαχος γκαρντ διορίστηκε πρόεδρος της Κρατικής Επιτροπής Αθλητισμού στην Πενσιλβάνια, αλλά τα δύο τελευταία επιτεύγματά του ήταν γνωστά μόνο στα μέλη της οικογένειάς του. Ο Ζακ Κλέιτον, άλλωστε, ήταν πάντα λιγομίλητος. Του αρκούσε να έχει μία μπάλα στα χέρια, όρεξη να χωρίζει αγριεμένους πυγμάχους, αντοχή να σώζει ανθρώπινες ζωές και διάθεση πάντα να προσφέρει στους νέους, στους δρόμους της Φιλαδέλφεια. Το Hall Of Fame έκανε λίγο πιο «φανταχτερά» τα πάντα «λαμπερά», αν και αθόρυβα, ανδραγαθήματά του στην ζωή και στα γήπεδα.
