Μην βιαστείτε να παρεξηγήσετε το γεγονός ότι η μισή και κάτι «Τάξη του 2013» του HallOfFame παρουσιάστηκε με ξεχωριστή αναφορά σε κάθε μέλος της. Κανείς δεν υποτιμά τα επιτεύγματα του δεύτερου μισού (για την ακρίβεια των 5 υπόλοιπων) της φετινής ντουζίνας των «αθάνατων» του παγκόσμιου μπάσκετ. Απλώς, ενώ θα έχετε ήδη διαβάσει τα κατορθώματα και την ιστορία των Μπερνάρντ Κινγκ, Ντον Στέιλι, Ρότζερ Μπράουν, Όσκαρ Σμιντ, Τζέρι Ταρκάνιαν, Γκάι Λιούις, Ρας Γκράνικ από τη νέα ενότητα «OldSchoolBball» κάποιοι από τους εναπομείναντες δεν είναι ακριβώς «OldSchool». Αφενός γιατί ο Ρικ Πιτίνο και η Σίλβια Χάτσελ παραμένουν εν ενεργεία προπονητές και αφετέρου διότι ο Γκάρι Πέιτον αποσύρθηκε σχετικά πρόσφατα και προφανώς η εικόνα του παραμένει στα μάτια παλιών και νέων φαν του ΝΒΑ. Το basketblog.gr σας συστήνει συνοπτικά τους υπόλοιπους πέντε που έγιναν μέλη την προπερασμένη Κυριακή (8/9)…
ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΓΚΕΡΙΝ: Γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1932 στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης. Έγινε γνωστός σαν ένας από τους πρώτους all-aroundπαίκτες, πετυχαίνοντας 14.676π. σε 13 χρόνια με Νικς και Χοκς! Παράλληλα, αν και μόλις 1,93μ., είχε για 5 διαδοχικές σεζόν +6ριμπ. μ.ο., για 3 χρόνια ήταν στο Top-6 σε λεπτά συμμετοχές και για επίσης 3 σεζόν ήταν πρώτος σε συμμετοχές. Οι αντοχές του πιθανότατα ήταν και αποτέλεσμα της σκληρής εκπαίδευσής του,αφού μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο Αϊόνα, το 1954, υπηρέτησε για 2 χρόνια στο Σώμα Πεζοναυτών των Η.Π.Α.! Το 1956 έγινε ντραφτ στο Νο8 του 2ου γύρου από τη Νέα Υόρκη, όπου αγωνίστηκε ως το 1963 και έγινε ο πρώτος παίκτης των Νικς που σκόραρε 2.000π. σε μία χρονιά (1961-62). Επιπλέον, για 5 σερί σεζόν ήταν κορυφαίος πασέρ της ομάδας και για 3 καλύτερος σκόρερ της. Το 1963 μετακόμισε στο Σεντ Λούις και από την επόμενη σεζόν έγινε παίκτης-προπονητής των Χοκς! Το 1968 αναδείχθηκε καλύτερος κόουτς της χρονιάς (συνολικό ρεκόρ καριέρας 327-291), παραμένει ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του πανεπιστημίου του και αποχώρησε από το ΝΒΑ με 6 συμμετοχές σε AllStarGameκαι με μ.ο. 17,3π., 5,1ριμπ. και 5 ασίστ!
Δρ. ΕΝΤΟΥΪΝ-ΜΠΑΝΚΡΟΦΤ ΧΕΝΤΕΡΣΟΝ: Γεννήθηκε το 1883 και απεβίωσε το 1977, μένοντας γνωστός ως ο «Παππούς του Μαύρου Μπάσκετμπολ». Ο Χέντερσον έμαθε το άθλημα το 1904, σε σάμερ-καμπ του φημισμένου Χάρβαρντ και επιστρέφοντας στην Ουάσινγκτον, το «σύστησε» σε μαύρους μαθητές. Στην παρθενική φορά που Αφρο-Αμερικανοί φοιτητές έπαιξαν οργανωμένα σε αμερικανικό έδαφος! Στη συνέχεια, λόγω των ρατσιστικών συμπεριφορών, ίδρυσε μία περιφέρεια στην οποία αγωνίζονταν μόνο μαύροι αθλητές και κατέκτησεως προπονητής -και μάλιστα αήττητος(!)- τον τίτλο του 1910 και του 1911 με την ομάδα τη Χριστιανικής Αδελφότητας της 12ης Οδού. ΄΄Ηταν συγγραφέας δεκάδων βιβλίων αλλά και περίπου… 3.000 επιστολών σε εφημερίδες της Ουάσινγκτον, προσπαθώντας να «γκρεμίσει» τις ρατσιστικές προκαταλήψεις. Ο εγγονός του, Έντουιν ξεκίνησε από 2005 την προσπάθεια εισαγωγής του παππού του στο HallOfFame. Από το 1973 ήταν επίτιμος πρόεδρος της Βορειο-Αμερικανικής Κοινωνίας Αθλητικής Ιστορίας, ενώ το 1974 έγινε ομόφωνα μέλος του HallOfFameτων μαύρων αθλητών, μαζί με τους Τζέσε Όουενς, Τζάκι Ρόμπινσον, Τζο Λούις, Μπιλ Ράσελ και Αλθία Γκίμπσον.
ΣΙΛΒΙΑ ΧΑΤΣΕΛ: Γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1952 στη Νορθ Καρολάινα, στο περίφημο πανεπιστήμιο της οποίας έχει περάσει σχεδόν τη μισή ζωή της. Η Σίλβια Χάτσελ θεωρείται θρύλος του γυναικείου κολεγιακού μπάσκετ, καθώς κάθεται στον πάγκο των «TarHeels» από το 1986. Πρόσφατα έγινε μόλις η τρίτη προπονήτρια της 1ης κατηγορίας του NCAAπου ξεπέρασε τις 900 νίκες, είναι δεύτερη σε νίκες πίσω μόνο από την Πατ Σάμιτ και η μοναδική που έχει κατακτήσει τίτλο σε 3 διαφορετικά πανεπιστημιακά επίπεδα (AIAW-1982, NAIA-1986, με το Φράνσις Μέριον και NCAA-1994). Έχει αναδειχθεί κορυφαία κόουτς της χρονιάς το 1994, το 2006 και το 2008 και έχει οδηγήσει το Νορθ Καρολάινα σε 7 σεζόν με +30 νίκες και 27 χρονιές με +20 νίκες! Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στην Σεούλ, ήταν ασίσταντ κόουτς της Εθνικής Η.Π.Α. Γυναικών που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Συνηθίζει, ακόμη και σήμερα, να αποκαλεί «κόρες» τις παίκτριές της.
ΡΙΚ ΠΙΤΙΝΟ: Γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1952 και είναι ο μοναδικός προπονητής της ιστορία του NCAAπου έχει οδηγήσει 3 πανεπιστήμια (Πρόβιντενς, Κεντάκι, Λούιβιλ) σε φάιναλ-φορ του NCAA! Κατέκτησε τον τίτλο το 1996 με το Κεντάκι (με ρεκόρ 34-2!) και φέτος με το Λούιβιλ (ρεκόρ 35-5, την ημέρα στην οποία επίσης έμαθε πως θα γίνει μέλος του HallOfFame αλλά και ότι ο γιος του ανέλαβε χεντ κόουτς στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα-ενώ τήρησε την δέσμευσή του να κάνει τατουάζ στην πλάτη, όπως υποσχέθηκε σε περίπτωση κατάκτησης του τροπαίου!), ενώ έχει φτάσει σε 7 φάιναλ-φορ (1987, 1993, 1996, 1997, 2005, 2011, 2013) και μετρά ρεκόρ 664-239 με Χαβάη (υπηρεσιακός το 1976, ρεκόρ 2-4), Μπόστον Γιουνιβέρσιτι (1978-1983, ρεκόρ 91-51), Πρόβιντενς (1985-1987, ρεκόρ 42-23), Κεντάκι (1989-1997, ρεκόρ 219-50) και Λούιβιλ (2001-σήμερα, ρεκόρ 310-111). Εργάστηκε τρις στο ΝΒΑ, το 1983-1985 ως ασίσταντ στους Νικς, το 1987-1989 ως χεντ κόουτς στη Νέα Υόρκη (ρεκόρ 90-74 και δύο παρουσίες στα πλέι-οφς) και το 1997-2001 ως πρώτος προπονητής στους Σέλτικς (ρεκόρ 102-146) και συνολικό ρεκόρ 192-220. Τέλος, κατέκτησε τον φετινό τίτλο αφού γλίτωσε την απόλυση από το Λούιβιλ το 2009. Εκείνο τον Απρίλιο, παραδέχθηκε μεν πως είχε σεξουαλική σχέση με την Κάρεν Κιουνάγκιν, σύζυγο του υπεύθυνου εξοπλισμού του κολεγίου, Τιμ Σάιφερ, ζητώντας συγγνώμη από την οικογένειά του. Και παρά τον σχετικό όρο στο συμβόλαιό του για απόλυση σε περίπτωση δυσφήμησης του πανεπιστημίου, παρέμεινε στη θέση του. Ενώ η Κιουνάγκιν καταδικάστηκε σε φυλάκιση για ψευδορκία σε ομοσπονδιακούς πράκτορες, καθώς αποδείχθηκε πως εκβίασε τον Πιτίνο για χρήματα, δηλώνοντας ψεύτικη εγκυμοσύνη…
ΓΚΑΡΙ ΠΕΪΤΟΝ: Γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1968 και έγινε γνωστός με το παρωνύμιο «TheGlove», για τις αμυντικές ικανότητές του. Αν και στο πανεπιστήμιο Όρεγκον Στέιτ πήγε ως μεγάλος σκόρερ (έχοντας είδωλο τον Τζορτζ Γκέρβιν των Σπερς), ο Πέιτον άκουσε τον προπονητή του, Ραλφ Μίλερ, που του ζήτησε να γίνει πιο πληθωρικός και εκείνος του χάρισε το παρατσούκλι «Το Γάντι». Επιλέχθηκε στο Νο2 του ντραφτ του 1990 από το Σιάτλ (πίσω μόνο από τον Ντέρικ Κόουλμαν των Νετς) και παραμένει κορυφαίος σκόρερ, πασέρ και «κλέφτης» των Σόνικς! Έπειτα από 13 χρόνια στο Σιάτλ, αγωνίστηκε επίσης σε Μιλγουόκι (2002-2003), Λέικερς (2003-2004), Βοστώνη (2004-2005) και Μαϊάμι (20005-2007), κατακτώντας με τους Χιτ το μοναδικό δαχτυλίδι της καριέρας του, το 2006. Αποχώρησε έχοντας μ.ο. 16,3π.-6,7ασ.-1,8κλεψ. και έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που είχε +20.000π., +8.000ασ., +5.000ριμπ. και +2.000κλεψ.!!! Επιβεβαίωσε το παρατσούκλι του με τις 9 παρουσίες στην κορυφαία αμυντική 5αδα της σεζόν, αλλά κυρίως με το βραβείο του κορυφαίου αμυντικού το 1996. Άλλωστε, είναι ο μοναδικός πόιντ-γκαρντ που το κατέκτησε και ο τελευταίος γκαρντ, καθώς το είχανε λάβει νωρίτερα οι Σίντνεϊ Μόκριφ (1983 και 1984), Άλβιν Ρόμπερτσον (1986) και Μάικλ Τζόρνταν (1988). Με τον τελευταίο, ο Πέιτον είχε μία σπουδαία μονομαχία στους Τελικούς του 1996. Όταν οι Σόνικς βρέθηκαν πίσω με 0-3, ο κόουτς Τζορτζ Καρλ ανέθεσε στο «Γάντι» το μαρκάρισμα του «Air» και τον κράτησε σε 37% ποσοστό και 23, 26 και 22π. στους 3 τελευταίους αγώνες (οι Μπουλς, πάντως, στέφθηκαν πρωταθλητές με 4-2), στην πρώτη φορά που ο Τζόρνταν δεν σκόραρε +30π. σε 3 διαδοχικά ματς Τελικής σειράς! Η κόντρα τους περιείχε και μπόλικο trash-talking, αφού ο Πέιτον είχε μεγάλο στόμα και ολοκλήρωσε την καριέρα του… 3ος σε τεχνικές ποινές, πίσω από τον άλλοτε κόουτς της Γιούτα, Τζέρι Σλόαν και τον παλαίμαχο Ρασίντ Ουάλας! Ο Πέιτον κατέκτησε επίσης δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια (1996-Ατλάντα, 2000-Σίδνεϊ).