Ακόμη και με δύο συνεχόμενες σεζόν εκτός πλέι-οφς, οι Λέικερς είναι ίσως η πιο δημοφιλής ομάδα του ΝΒΑ. Ωστόσο, με τον Κόμπι Μπράιαντ μακριά από τα παρκέ λόγω νέου τραυματισμού, οι «Λιμναίοι» ενδεχομένως να μην είναι πια η πιο αγαπημένη ομάδα στην… πόλη τους. Εδώ και 2-3 χρόνια, το Λ.Α. έχει νέο «αφεντικό» και όσοι επισκέπτες στην Καλιφόρνια αποφασίσουν να μην βολτάρουν απλώς στο Χόλιγουντ και θελήσουν να παρακολουθήσουν μπάσκετμπολ, μάλλον προτιμούν να δουν το «Στέιπλς Σέντερ» στα «κυανέρυθρα» και όχι στα «κίτρινο-μωβ». Κοινώς, «κυνηγούν» να δουν από κοντά τους άλλοτε «μικρούς» Κλίπερς και όχι τους συμπολίτες τους. Οι εποχές φαίνεται να άλλαξαν και παρότι οι Λέικερς θα φέρνουν πάντα celebrities στο παρκέ, με κορυφαίο τον πιστό Τζακ Νίκολσον, το κοινό αρχίζει να συνηθίζει και να συμπαθεί τους «Κλιπς». Οι τελευταίοι πραγματοποιούν μία εξαιρετική σεζόν. Απέκλεισαν τους Σπερς στον 1ο γύρο των πλέι-οφς και είναι στο 3-1 με τους Ρόκετς και ένα βήμα μακριά από τους δυτικούς τελικούς, όμως δεν είναι μακριά οι μέρες που τα πράγματα ήταν αλλιώς και ένας παίκτης ακόμη θυμάται τις αντίστροφες καταστάσεις στο Λ.Α.. Ένας αξιόπιστος γκαρντ που λέει πλέον ότι δεν συνήθισε ποτέ και ακόμη δεν ξεχνά πως το 1983 έγινε ανταλλαγή από τους Λέικερς στους Κλίπερς και δήλωσε πρόσφατα στο περιοδικό «SLAM» πως «έφυγα από την καλύτερη ομάδα της Λίγκας και πήγα στην χειρότερη»

Πριν από 32 χρόνια, βεβαίως, οι «Κλιπς» έπαιζαν ακόμη στο Σαν Ντιέγκο. Αλλά ο Νορμ Νίξον δεν είχε πρόβλημα με την μετακόμιση στην γειτονική πόλη για… χωροταξικούς λόγους. Και προφανώς θα ήθελε εκείνο το καλοκαίρι του ’83 να είναι πολύ μακρινό. Ο 59χρονος σήμερα παλαίμαχος γκαρντ γεννήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 1955 στο Μέικον της Τζόρτζια και παρά την έλλειψη πατρικής φιγούρας, λάτρεψε τα σπορ. Ήταν το 3ο από τα τρία αγόρια της οικογένειας, όμως οι γονείς του πήραν διαζύγιο όταν ο Νορμ ήταν μόλις 2 ετών. Ο μικρός, όμως, αφοσιώθηκε στον αθλητισμό και στο γυμνάσιο Σάουθουεστ έπαιξε μπάσκετμπολ, μπέιζμπολ, αμερικάνικο ποδόσφαιρο (ράγκμπι) και έτρεχε και στίβο! Σαν τελειόφοιτος, το 1973, μάλιστα, ήταν στην All Star ομάδα της Πολιτείας και στο παρκέ και στο ράγκμπι!!! Ο ίδιος θυμάται πως «είχα περισσότερες υποτροφίες στο δεύτερο, παρά στο μπάσκετμπολ και το σκέφτηκα πολύ». Αποκαλύπτοντας πως η απόφασή του να προτιμήσει την πορτοκαλί μπάλα ελήφθη «όταν επισκέφτηκα το πανεπιστήμιο της Τζόρτζια και πηγαίνοντας στα αποδυτήρια της ομάδας ράγκμπι, διαπίστωσα πόσο τεράστιοι ήταν αυτοί οι τύποι! Τότε είπα στον εαυτό μου πως θα παίξω μπάσκετμπολ».

Οι επιλογές και οι υποτροφίες στο παρκέ δεν ήταν πολλές και ο Νίξον αποφάσισε να εγγραφεί στο άσημο Ντακέσνι, στο Πίτσμπεργκ. Το ταλέντο του ξεχώριζε και εύλογα ήταν βασικός από την freshman σεζόν του, εξηγώντας ότι «το να παίζω σε ένα μικρό σχολείο με βοήθησε να εξελίξω το παιχνίδι μου μέσα στο γήπεδο και όχι από τον πάγκο. Χρειάστηκε να προσαρμοστώ άμεσα στις υψηλές απαιτήσεις της 5αδας και το έκανα γρήγορα. Γνώριζα πως κάθε βράδυ έπρεπε να παίξω καλά για τη νίκη». Σαν πρωτοετής μέτρησε μ.ο. 10,4π. και σαν δευτεροετής 14,5. Η «εκτόξευσή» του, όμως, ήρθε τις δύο επόμενες χρονιές, με μ.ο 21π. την 3η και 22,1π. σαν τελειόφοιτος! Το καλοκαίρι πριν την τελευταία σεζόν του στο NCAA, ήταν σύμβουλος στο καμπ του «Ρεντ» Άουερμπαχ και αυτή ήταν η πρώτη αναγνώρισή του. Μέχρι, πάντως, το Ντακέσνι να αποσύρει τη φανέλα του το 2001. Ο νεαρός γκαρντ εντυπωσίασε τους κόουτς του κολεγιακού πρωταθλήματος, Τζέρι Ταρκάνιαν (UNLV) και Ρέι Μέγιερ (ΝτεΠολ), που συνεργάζονταν στο σκάουτινγκ με τους Λέικερς και τους συμβούλευσαν να επιλέξουν στο ντραφτ τον Νίξον. Όπως κι έγινε, με το Νο22 του 1977, χωρίς πάντως να αλλάξει (χρονικές) συνήθειες στο ΝΒΑ.

Σαν ρούκι, ο Νίξον αγωνίστηκε απρόσμενα 34΄ ανά ματς, κατέγραψε μ.ο. 13,7π.-6,8ασ. και ήταν μέλος της καλύτερης 5αδα των πρωτοεμφανιζόμενων! Τις επόμενες 5 σεζόν, έγινε ένα από τα «κλειδιά» σε 2 τίτλους των «Λιμναίων». Συνήθισε στις νίκες και σε 2 δαχτυλίδια πρωταθλητή (1980, 1982), έχοντας εκείνη την περίοδο μ.ο. 16,4π.-7,9ασ. και επιλέχθηκε και στο All Star Game του 1982. Ο συμπαίκτης του, Μάικλ Κούπερ, έλεγε ότι «ο Νορμ ήταν σπουδαίος συμπαίκτης και ο πιο γρήγορος παίκτης που συνάντησα!». Αγωνίστηκε στο πλάι και των Μάτζικ Τζόνσον, Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, Τζαμάλ Ουίλκς και έγινε κολλητός με τους Μάτζικ και Κούπερ, με τον τελευταίο να λέει πως «λέγαμε ότι είμαστε οι 3 σωματοφύλακες! Κάναμε παρέα και εκτός γηπέδου και η ανταλλαγή του Νορμ ήταν δύσκολη και μας πόνεσε». Το καλοκαίρι του 1983 (κι ενώ το ’81-’82 αγωνίστηκε και στα 82 ματς σαν βασικός και ήταν 79 φορές στην βασική 5αδα το’82-’83!), η ομάδα του Λ.Α. είχε ηττηθεί με 4-0 στους Τελικούς από τους Σίξερς και η διοίκηση με τον κόουτς Πατ Ράιλι αναζητούσε μία αλλαγή. Στέλνοντας τον Νίξον στο Σαν Ντιέγκο για τους Μπάιρον Σκοτ και Σουέν Νέιτερ

Οι ειδικοί ανέφεραν πως ο λόγος που επέλεξαν τον Νίξον για παραχώρηση ήταν πως οι Λέικερς δεν άντεχαν δύο χειριστές της μπάλας στο παρκέ, αφού ο Μάτζικ Τζόνσον ήταν ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης και «μαέστρος». Κάποιοι, πάντως, τόνισαν ότι ο ίδιος ζήτησε ανταλλαγή, ώστε να παίζει περισσότερο, αλλά και γιατί δεν δέχτηκε ποτέ να «μοιραστεί τη μπάλα» με τον Μάτζικ… Ο Νίξον, όμως, το διαψεύδει, ενώ αυτό που είναι σίγουρο είναι πως ο μέχρι το καλοκαίρι (αμφιλεγόμενος) ιδιοκτήτης των Κλίπερς, Ντόναλντ Στέρλινγκ, τον ήθελε διακαώς στην ομάδα του. «Ο Στέρλινγκ πάντα μου έλεγε ότι αν αγοράσει μία ομάδα ΝΒΑ, θα με αποκτήσει», θυμάται ο «Νιξ» και ο πρώτος είχε αποκτήσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών των «Κλιπς» από το 1980, έναντι 12,5εκατ.δολ. και προ μηνών το πούλησε για… 2δισ. στον… εκστασιασμένο Στιβ Μπάλμερ! Η πρώτη σεζόν του στο Σαν Ντιέγκο ήταν αποδοτική, με μ.ο. 17π.-11,1ασ., αλλά ρεκόρ 30-52 και το 1984 οι «Κλιπς» μετακόμισαν στο Λ.Α.. Το 1984-85 πέτυχαν ρεκόρ 31-51 και ο Νίξον κατέγραψε 17,2π.-8,8ασ., αλλά ήταν τόσο κακοί που ο Νίξον δεν αγωνίστηκε σε άλλο ματς των πλέι-οφς στην καριέρα του…

Ο «Νιξ» δεν φαινόταν χαρούμενος, όμως ο Τζιμ Τσόουνς, άλλοτε συμπαίκτης του στους Λέικερς και νυν τηλεσχολιαστής των Καβς πιστεύει πως «η ανταλλαγή έκανε τον Νορμ καλύτερο παίκτη». Καταλήγοντας ότι «ο Νίξον ήταν ένας… Άλεν Άιβερσον πριν την εποχή του Άιβερσον κι ένας από τους 3 πιο έξυπνους παίκτες με τους οποίους αγωνίστηκα». Το 1986 τραυματίστηκε στο γόνατο παίζοντας… σοφτμπολ στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης και έχασε ολόκληρες τις δύο επόμενες σεζόν… Επέστρεψε μεν το 1988, αλλά για έναν παίκτη που στηριζόταν στην ταχύτητα και την «εκρηκτικότητά» του, δεν ήταν ποτέ τα πράγματα όπως τα περίμενε. Μέτρησε μ.ο. 6,8π.-6,4ασ. και το καλοκαίρι του ’89, στα 33 του, αποχαιρέτησε το ΝΒΑ με μ.ο. καριέρας 15,7π.-8,3ασ. σε 768 ματς. Τον Απρίλιο και Μάιο του 1989 φόρεσε τη φανέλα της ιταλικής Σκαβολίνι Πέζαρο, αλλά αρνήθηκε πρόταση της Ρόμα για την επόμενη χρονιά, εξηγώντας ότι «η σύζυγός μου είχε βρει εργασία στο σόου του Μπιλ Κόσμπι και προτίμησα να μείνω μαζί της στις Η.Π.Α., παρά να παίξω στην Ιταλία».

Όταν αποσύρθηκε, δεν κλείστηκε δα και στο σπίτι. Απέκλεισε την επιλογή του προπονητή, τονίζοντας πως «στα 90’s δεν υπήρχαν πολλοί Αφρο-Αμερικανοί κόουτς». Παρέμεινε στα σπορ ως ατζέντης, εκπροσωπώντας παίκτες ΝΒΑ όπως οι Τζέιλεν Ρόουζ και Σαμάκι Ουόκερ, αλλά έφτασε ως τη μουσική, με πελάτες τον ράπερ LL Cool J και το συγκρότημα TLC! Εργάστηκε ως τηλεσχολιαστής των Λέικερς και ραδιοσχολιαστής των Κλίπερς, όμως ακόμη και όταν «κρέμασε» το κοστούμι του, δεν απομακρύνθηκε από τον χώρο του θεάματος. Πλέον, και πάλι πλάι στη σύζυγό του, ηθοποιό, σκηνοθέτη και χορογράφο Ντέμπι Άλεν, ο Νίξον μπορεί να απαντήσει στα τηλεφωνήματα στην DADA, μία μη κερδοσκοπική σχολή χορού που ίδρυσε το 2001 με την σύντροφό του. Πριν τον γάμο τους (το 1984), συμμετείχαν μαζί στην ταινία «The Fish That Saved Pittsburg» του 1979, στην οποία είχαν παίξει επίσης οι Τζούλιους Έρβινγκ και Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ! Ο Νίξον και η Άλεν έχουν 3 παιδιά, τον ηθοποιό ΝτεΒον Νίξον, την χορεύτρια Βίβιαν Νικόλ Νίξον και τον καλαθοσφαιριστή του πανεπιστήμιου Σάουθερν, Νόρμαν Νίξον τζούνιορ. Αν καλέσετε ποτέ στην DADA για πληροφορίες για τον χορό, μπορείτε να μιλήσετε μαζί του και για μπάσκετμπολ!

[email protected]