Έχοντας αποσυρθεί από την διαιτησία μόλις την περασμένη Τετάρτη (20/8), δεν είναι ακριβώς Old School. Ωστόσο, ο Ντικ Μπαβέτα, που «κρέμασε» τη σφυρίχτρα του σε ηλικία 75 ετών(!), ήταν πάντοτε μία cult και «παλιομοδίτικη» φιγούρα του ΝΒΑ. Η καριέρα των… 39 ετών στη Λίγκα αφήνει πίσω της ρεκόρ, αλλά και μπόλικη συνωμοσία από έναν άνθρωπο που αποκλήθηκε «Iroman» (=«Σιδερένιος»), αλλά και απόλυτος και αυταρχικός. Και όχι μόνο «δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του», αλλά δεν πτοήθηκε ποτέ από τις φήμες περί «στησίματος» αγώνων ή εύνοιας ομάδων υπό την ανοχή του πρώην κομισάριου, Ντέιβιντ Στερν… Άλλωστε, αποδεικνύεται πως για τον παλαίμαχο πια ρέφερι, από το ένα αυτί μπαίνουν, από το άλλο βγαίνουν. Αυτό που δεν μπόρεσε φέτος να αγνοήσει, όμως, ήταν η… «εντολή» του οικογενειακού συμβουλίου να σταματήσει να σφυρίζει! Ο Μπαβέτα συνήθιζε εδώ και χρόνια να καλεί τη σύζυγό του, Πολέτ και τις κόρες του, Κριστίν και Μισέλ, για να ζητά τη γνώμη τους για αν πρέπει να συνεχίσει στο ΝΒΑ. «Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν πάντα 2-1 υπέρ του να μείνω στη Λίγκα, αφού η Κριστίν μόνο μου έλεγε: “Γιατί ταλαιπωρείς τον εαυτό σου με όλα αυτά τα ταξίδια μέσα στη σεζόν;”». Μονάχα που πριν από λίγες μέρες, ο ίδιος αποκάλυψε πως «το “σκορ” της ψηφοφορίας ήταν 3-0 για να αποσυρθώ. Έπρεπε να τις ακούσω και να ακολουθήσω την επιθυμία τους»…
Ο Μπαβέτα, που ξεκίνησε την καριέρα του στις 2 Δεκεμβρίου 1975, με τον αγώνα Νικς-Σέλτικς στο «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν» της Νέας Υόρκης, χρειάστηκε 9 χρόνια να πείσει το ΝΒΑ ότι αξίζει θέση, καθώς για ισάριθμες σεζόν (από 1966-1974) αποτύγχανε στις εξετάσεις και «κοβόταν», λόγω… ύψους (σ.σ.: 1,83μ.). Το 1975 έλαβε το «χρίσμα», αλλά για 10 χρόνια ήταν από τους τελευταίους στην αξιολόγηση και πάντα υποψήφιος για «υποβιβασμό» σε χαμηλότερες κατηγορίες. Από το 1982, ωστόσο, αποφάσισε να αφοσιωθεί στην εργασία του και έκτοτε, τρέχει 8-10χλμ. την μέρα όταν δεν έχει αγώνα και 5χμλ. τις ημέρες που καλείται να σφυρίξει! Σε μία μόλις σεζόν (το 1983) προβιβάστηκε σε πρώτο διαιτητή και για 32 χρόνια έτρωγε αποκλειστικά ψητό κοτόπουλο, σαλάτες, χυμούς. Επιπλέον, αποφεύγει ακόμη το αλκοόλ και το τσιγάρο και από το 1982 έχει φάει… 64 παγωτά, καθώς επέτρεπε στον εαυτό του να απολαμβάνει ένα κάθε 6 μήνες, σε κάποια βόλτα στο Σέντραλ Παρκ με την σύντροφό του!
Αποχώρησε μετρώντας 30 σεζόν στο ΝΒΑ, με… 2.635 συνεχόμενα ματς, καθώς δεν έχασε καμία ανάθεση της Λίγκας και ξεπέρασε το ρεκόρ των 2.632 σερί αγώνων του Hall Of Famer του μπέιζμπολ (και των Όριολς της Βαλτιμόρης) Καλ Ρίπκεν!!! Επίσης, σφύριξε 270 αγώνες πλέι-οφς, 27 παιχνίδια Τελικών και 3 All Star Games, αποκαλύπτοντας πριν από λίγο καιρό κι ένα άλλο μυστικό της αντοχής του. Διότι εκτός της προσωπικής πειθαρχίας, της καλής διατροφής και της γυμναστικής, τόνισε πως «φοράω σε κάθε ματς 5 ζευγάρια κάλτσες, ώστε να προσέχω τα πόδια μου, που πρέπει να είναι το ίδιο αποτελεσματικό όσο οι αισθήσεις μου στο παρκέ»! Οι αντιρρησίες του, πάντως, επιμένουν πως υπήρξε «σιδερένιος» και με τους συναδέλφους του.. Δεν είναι λίγοι οι διαιτητές που υποστηρίζουν πως είναι απόλυτος και εκτός από αυστηρός εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, είναι αυταρχικός και στους άλλους ρέφερι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα… σκισμένα ρούχα του ίδιου και του συχωρεμένου ρέφερι Ερλ Στρομ, έπειτα από τσακωμό τους μετά το ματς Σίξερς-Νετς, το 1977! Ο Στρομ πήρε μία απόφαση υπέρ των πρώτων, αλλά ο Μπαβέτα άλλαξε το σφύριγμα και τον νικητή… Οι δυο τους πιάστηκαν στα χέρια και ο Στρομ εθεάθη να λέει «μην μου “κλέψεις” ξανά απόφαση»!
Τα φημολογούμενα «σκάνδαλα» του Μπαβέτα δεν περιορίστηκαν στο… φιλί στο στόμα στον παλαίμαχο σταρ Τσαρλς Μπάρκλεϊ, έπειτα από μεταξύ τους αγώνα ταχύτητας για φιλανθρωπικούς σκοπούς, πριν μερικά χρόνια, στο περιθώριο του All Star Game. Οι φήμες ότι συχνά αποφασίζει ανάλογα με το… στοίχημα που έχει ποντάρει δεν «κόπασαν» ποτέ και το 1993, ο Μάικλ Τζόρνταν είπε στον επίσης διαιτητή Νταν Κρόφορντ ότι «όλοι ξέρουμε πως ο Ντικ θα κλέψει στα ματς που θέλει. Απλώς ευχόμαστε να μην είμαστε στην πλευρά εκείνου που θα την πατήσει!»…Ένα από τα ματς για τα οποία κατηγορείται ακόμη ο Μπαβέτα είναι ο 7ος δυτικός τελικός Λέικερς-Μπλέιζερς το 2000, καθώς η ομάδα του Λ.Α. εκτέλεσε.. 37 βολές και ανέτρεψε διαφορά 17π. στο 4ο δωδεκάλεπτο, για την πρόκριση και τον τίτλο επί της Ιντιάνα στους Τελικούς εκείνου του Ιουνίου. Για το συγκεκριμένο παιχνίδι, ο Μπαβέτα ανακρίθηκε από το FBI το 2008, έναν χρόνο μετά το σκάνδαλο με τον ρέφερι Τιμ Ντόναχι, που ομολόγησε πως «έστηνε» αγώνες σε επίπεδο πόντων και καταδικάστηκε σε 15μηνη φυλάκιση. Ο Ντόναχι, μάλιστα, αποκάλεσε τον Μπαβέτα «άνθρωπο της “επιχείρησης”», υπονοώντας πως δρα με την ανοχή του κομισάριου, Ντέιβιντ Στερν και λέγοντας πως υπάρχει κάτι ύποπτο στον 6ο δυτικό τελικό του 2002 μεταξύ Κινγκς-Λέικερς. Ματς στο οποίο οι «Λιμναίοι» νίκησαν και οδήγησαν την σειρά σε 7ο ματς, φτάνοντας σε πρόκριση και στον 3ο σερί τίτλο (κόντρα στους Νετς). Το 2008, ο διαιτητής Χιου Χόλινς, που επίσης ανακρίθηκε για το θέμα του Ντόναχι, παραδέχθηκε σε συνέντευξή του πως «οι ομοσπονδιακοί πράκτορες μας ρώτησαν περισσότερη ώρα για τον Μπαβέτα, παρά για τον Ντόναχι»! Ίσως γιατί ο Μπαβέτα αμείβεται περίπου με 220.00δολ. ετησίως, όμως οι «κακές γλώσσες» απορούν αν πλούτισε από άλλες δραστηριότητες και απολαβές… Ο Μπάρκλεϊ είπε κάποτε πως «ο Μπαβέτα πρέπει να ήταν μαζί με τομ Μωυσή, όταν “χώρισε” την Ερυθρά Θάλασσα!». Εκείνο που σίγουρα έκανε ο 75χρονος διαιτητής ήταν να «χωρίσει» το κοινό σε θαυμαστές και «εχθρούς».
ΤΟ ΜΑΤΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ
Στις 9 Νοεμβρίου 1984, όταν ακόμη το ΝΒΑ είχε 2 ρέφερι στα ματς, ο Μπαβέτα χρειάστηκε να κάνει υπερωρίες στον αγώνα Σέλτικς-Σίξερς, καθώς ο Τζακ Μάντεν έσπασε το πόδι του και αποχώρησε… Οι σταρ των δύο αντιπάλων, Λάρι Μπερντ και Τζούλιους Έρβινγκ άρχισαν τις κοκορομαχίες, αλλά ο Μπαβέτα δεν φοβήθηκε τη «λάμψη» τους και τους απέβαλε!!! Ο ίδιος λέει ακόμη πως «είναι το ματς που ανάγκασα το ΝΒΑ να με πάρει στα σοβαρά».
ΟΙ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ
Παρά τις αμέτρητες εμπειρίες και παραστάσεις που αποκόμισε από την καριέρα του, ο Μπαβέτα δεν κρύβει πως «θα ήθελα να έχω σφυρίξει αγώνες των Μπιλ Ράσελ, Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, Τζέρι Ουέστ και Όσκαρ Ρόμπερτσον».
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ… ΣΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ
Έχοντας συνήθεια να τρέχει 8-10χλμ. τη μέρα που δεν σφυρίζει και άλλη 5 τις ημέρες των αγώνων, ο 75χρονος ρέφερι παραδέχεται πως «λάτρευα το Λ.Α., το Μαϊάμι και το Φοίνιξ, γιατί ήθελα να τρέχω σε ζεστό κλίμα και στις δύο πρώτες, να κάνω και καμία βουτιά»! Πάντως, αγαπά και το Σαν Αντόνιο «γιατί εκεί είναι το αγαπημένο μου ξενοδοχείο, το Marriott River Walk, όπου καθόμουν ώρες στο μπαλκόνι στον 26ο όροφο και απολάμβανα τη θέα».
ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ «ΥΠΗΚΟΟΙ» ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΟΛ
Με τόσα ματς στην πλάτη του, δεν φοβόταν κανένα κοινό. Αντίθετα, επισημαίνει πως σέβεται «περισσότερο τον κόσμο σε Λ.Α., Βοστόνη και Νέα Υόρκη, γιατί εκεί υπάρχουν οι πιο μπασκετικοί οπαδοί και αν και είναι απαιτητικοί, δεν σου κάνουν τη ζωή δύσκολη γιατί καταλαβαίνουν το άθλημα». Παράλληλα, δεν κρύβει πως «αγαπώ τον Τζακ Νίκολσον, από τα ματς των Λέικερς! Ήταν εκείνος που τον έβλεπα να διατηρείται τόσο καλά και μου έδινε κίνητρο να συνεχίζω σε μεγάλη ηλικία». Τέλος, δεν θα ξεχάσει και το Ντάλας, εξηγώντας πως «με πέτυχε στο αεροδρόμιο ένα ζευγάρι νεόνυμφων και μου ζήτησε να βγάλουμε μαζί μία φωτογραφία. Όταν μου είπαν ότι θα την βάλουν στο γαμήλιο άλμπουμ τους, συγκινήθηκα».
ΟΙ ΠΙΟ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟΙ ΚΟΟΥΤΣ
«Οι old school προπονητές, όπως ο Ντικ Μότα και ο Μπιλ Φιτς. Αυτοί μου έρχονται πάντα στο μυαλό και όταν εκείνοι είχαν την μεγάλη εμπειρία κι εγώ ήμουν στην αρχή της καριέρας μου και τελείως άπειρος, πάντα με προκαλούσαν».