Η ζωή του ήταν περιπετειώδης και δύσκολη από την αρχή. Γεννήθηκε στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια και ως μοναχοπαίδι, μεγάλωσε μόνο με την μητέρα του, η οποία αφού έδιωξε τον σύζυγό της όταν ο κανακάρης της ήταν μόλις 2 ετών, έχοντας κουραστεί από τον αλκοολισμό του συντρόφου της, παράτησε το γυμνάσιο για να πιάσει δουλειά. Το όνειρό της Μέρι Μαλόουν δεν ήταν να δει τον γιόκα της… πρόεδρο των Η.Π.Α.. Αλλά τον καμάρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους σταρ του ΝΒΑ, που διέπρεψε με το παρωνύμιο «Πρόεδρος των Ριμπάουντς» (σ.σ.: «Chairman of the Boards»)! Ο Μόουζες Μαλόουν ήταν από εκείνους που έζησαν σκεπτόμενοι το μότο των Αμερικανών, «Larger Than Life». Κοινώς, «μεγαλύτερος από τη ζωή». Αυτό το «ήταν» είναι ιδιαιτέρως μελαγχολικό, αφού ο παλαίμαχος σέντερ έφυγε την Κυριακή (13/9) από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών. Αφήνοντας την τελευταία του πνοή σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στην γενέτειρά του, στον ύπνο του, κι ενώ τον αναζήτησαν γιατί είχε αργήσει σε ένα φιλανθρωπικό αγώνα γκολφ…

Ο Μαλόουν θεωρείται θρύλος του ΝΒΑ καθώς είχε αναδειχθεί το 1997 μέλος των καλύτερων 50 παικτών για τα 50 χρόνια του ΝΒΑ και ήταν MVP της σεζόν 1982-83 και των Τελικών, όταν και οδήγησε τους Σίξερς στην κατάκτηση του τίτλου! Είχε μ.ο. 20,6π.-12,2ριμπ. σε 20 χρονιές (με τη φανέλα των Μπάφαλο, Χιούστον, Φιλαδέλφεια, Ουάσινγκτον, Ατλάντα, Μιλγουόκι, Σαν Αντόνιο) , ενώ αναδείχθηκε 12 φορές All-Star και κατέκτησε και το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη και το 1979 και το 1982! Είναι 8ος σκόρερ όλων των εποχών, με 27.409π. και 5ος ριμπάουντερ (16.212 «σκουπίδια») και είναι ο πρώτος παίκτης στην ιστορία που μεταπήδησε σε επαγγελματική λίγκα απευθείας από το γυμνάσιο, χωρίς να αγωνιστεί στο πανεπιστημιακό πρωτάθλημα…Το 1974, ο Μαλόουν φόρεσε τη φανέλα των Σεντ Λούις Σπίριτς του ΑΒΑ, πριν μετακομίσει στο Μπάφαλο δύο χρόνια αργότερα, μετά τη συγχώνευση του ΑΒΑ με το ΝΒΑ. Το Νο24 της φανέλας του έχει αποσυρθεί από τους Ρόκετς και το 2001 έγινε μέλος του Hall Of Fame, στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης.

Ολοκλήρωσε την καριέρα του το 1995 ως ο κορυφαίος επιθετικός ριμπάουντερ συνδυαστικά σε ΑΒΑ και ΝΒΑ, με 7.382, που ήταν 35% περισσότερα από τον δεύτερο, Άρτις Γκίλμορ. Είναι ρέκορντμαν επιθετικών ριμπάουντερ στην ιστορία του ΝΒΑ με 6.731 «σκουπίδια» στην «μπροστά» πλευρά του παρκέ και ο αστικός μύθος αναφέρει πως όταν είχε ειδικό όρο στα συμβόλαιά του για μπόνους για τα επιθετικά ριμπάουντ, αποφάσιζε να… αστοχεί οικειοθελώς ώστε να κερδίζει σε 2ο χρόνο τη μπάλα και να προσθέτει χρήματα στον λογαριασμό του! Μονάχα που κανείς δεν θα μπορούσε ποτέ να τον κατηγορήσει ότι «έκλεψε» σε αγώνα ή προπόνηση. Άλλωστε, ο Μόουζες Μαλόουν εξελίχθηκε και σε… «προφήτη»! Πριν μετακομίσει στην Φιλαδέλφεια, οι Σίξερς του Τζούλιους Έρβινγκ είχαν φτάσει σε 3 Τελικούς, όμως δεν κατάφεραν να φτάσουν στο δαχτυλίδι. Μέχρι το 1983… Λίγους μήνες νωρίτερα, όταν ο Μαλόουν εξάσκησε το δικαίωμα του συμβολαίου του και έμεινε ελεύθερος από το Χιούστον, οι Σίξερς έσπευσαν να τον αποκτήσουν μέσω ενός τρόπον τινά «sign-n-trade», παραχωρώντας στους Ρόκετς τον Κάλντγουελ Τζόουνς και ένα ντραφτ-πικ 1ου γύρου.

Ο Μαλόουν, σταρ της Λίγκας, αλλά επίσης δίχως «στέμμα» πρωταθλητή, διέβλεψε στην προοπτική της Φιλαντέλφια μία ομάδα που θα μπορούσε να τον οδηγήσει στην μπασκετική «Γη της Επαγγελίας». Αν και το 1981-82 είχε μ.ο. 31,1π.-14,7ριμπ. στο Χιούστον, στους Σίξερς έχασε μέρος της «πίτας» της επίθεσης λόγω Έρβινγκ, καταγράφοντας στην πρώτη σεζόν του στην «Philly» μ.ο. 24,5π.. Αλλά με τα 15,3ριμπ. του, για τον 4ο από τους 6 τίτλους του καλύτερου ριμπάουντερ σε 7 χρόνια(!), επιβεβαίωσε την δύναμη που έδωσε στη νέα ομάδα του μέσα στην ρακέτα και οι «76ers» πέτυχαν ρεκόρ 65-17 στην κανονική περίοδο και πήραν τον τίτλο στην Ατλάντικ! Η αισιοδοξία του «Μωυσή» ήταν τόσο μεγάλη, που μετά το τέλος της ρέγκιουλαρ-σίζον όχι μόνο προέβλεψε τον θρίαμβο της ομάδας του στα πλέι-οφς, αλλά παρά ένα ματς «έπεσε μέσα» και στην «προφητεία» του για την ευκολία της κατάκτησης του τίτλου. Ο… «Μωησής» Μαλόουν έκανε την περίφημη δήλωση «Fo-Fo-Fo», εννοώντας «Four-Four-Four» (=«Τέσσερα-Τέσσερα-Τέσσερα») και εξηγώντας πως οι Σίξερς θα κερδίσουν με «sweep» και τους 3 γύρους της ποστ-σίζον και θα καθίσουν στον «θρόνο» χωρίς να ηττηθούν!!!

Η Φιλαντέλφια πράγματι κατέκτησε το πρωτάθλημα, στις 31 Μαΐου 1983, αλλά όχι στα 12 ματς που προέβλεψε ο νέος σταρ της -αλλά και MVP και εκείνης της κανονικής περιόδου(!)- καθώς χρειάστηκε ένα ακόμη. Οι Σίξερς, που μαζί με το Μιλγουόκι πέρασαν δίχως αγώνες τον 1ο γύρο, αντιμετώπισαν στον 2ο τη Νέα Υόρκη και παρά τα «κλειστά» ματς, προκρίθηκαν με 4-0, νικώντας 112-102 και 98-91 στο «Spectrum» και δύσκολα, με 107-105 και 105-102 μέσα στο «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν»! Στους ανατολικούς τελικούς «χάλασε» ελαφρώς η επιθυμία-πρόβλεψη του Μαλόουν, αφού οι Σίξερς υπέταξαν μεν τους Μπακς, αλλά με 4-1, ξεκινώντας με 3-0 (με 111-109 στην παράταση και 87-81 εντός έδρας και με 104-96 εκτός), αλλά χάνοντας με 94-100 το 4ο παιχνίδι… Αυτό δεν επηρέασε τους Σίξερς, που γύρισαν στην έδρα τους για το 115-103 στο 5ο ματς και την πρόκριση στους Τελικούς, στους οποίους ο Μόουζες δεν λάθεψε. Η Φιλαντέλφια «σκούπισε» με 4-0 τους Λέικερς (με 113-107 και 103-93 στο «Spectrum» και 111-94 και 115-108 στο «Forum» του Λ.Α.), αφού οι «Λιμναίοι» δεν κατάφεραν να προβάλουν αντίσταση, λόγω της απουσίας της Νο1 επιλογής τους στο ντραφτ του 1982, Τζέιμς Ουόρθι, αλλά και των απωλειών των Μπομπ ΜακΑντου και Νορμ Νίξον κατά την διάρκεια των πλέι-οφς…

Με ηγέτη τον Μαλόουν, οι Σίξερς κατέκτησαν τον πρώτο τίτλο τους μετά την εποχή του Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, αν και η «προφητεία» του «Μωυσή» τους δεν έμεινε στην ιστορία ως «Fo-Fo-Fo», αλλά ως… «Fo-Fi-Fo». Η τελευταία έκφραση, μάλιστα, χαράχτηκε πάνω στο δαχτυλίδι που έλαβε ο Μαλόουν τον Οκτώβριο του 1983!!! Οι Σίξερς πέτυχαν τότε το ρεκόρ ΝΒΑ σε πλέι-οφς, με 12-1 και ποσοστό 92,3%, ωσότου το καταρρίψουν -εναντίον τους(!)- οι Λέικερς του 2001, που κατέκτησαν τον τίτλο με 3 «sweep» και επικράτηση με 4-1 στους Τελικούς με τους… Σίξερς, για το 15-1 και ποσοστό 93,8%! Σύμφωνα με τον κόουτς των Σίξερς του 1983, Μπίλι Κάνινγχαμ, «ο Μόουζες ήρθε και μας έκανε να πιστέψουμε. Η διαφορά της ομάδας μας σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν ήταν εκείνος. Μας έδωσε ό,τι έδινε και στους Λέικερς ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ και ίσως και περισσότερα!». Στην Φιλαντέλφια πανηγύρισε τον τίτλο του 1983 και παρέμεινε ως το 1986 (μ.ο. 23,9π.-13,4ριμπ. σε 302 παιχνίδια), ενώ συνέχισε να είναι κυρίαρχος ως το 1990. Από 1986-88 φόρεσε την φανέλα της Ουάσινγκτον (μ.ο. 22,2π.-11,2ριμπ. σε 152 ματς) και από 1988-91 της Ατλάντα (μ.ο. 16,5π.-10ριμπ. σε 244 αγώνες), πριν υπογράψει στο Μιλγουόκι, καταγράφοντας αρνητικά ρεκόρ σε πόντους (10,6), ριμπάουντ (8,1) και συμμετοχή (23,3΄) την τελευταία σεζόν στους Χοκς….

Την πρώτη χρονιά στους Μπακς, όμως είχε 15,6π.-9,1ριμπ. σε 30,6΄, αλλά την επόμενη αγωνίστηκε σε μόλις 11 παιχνίδια (μ.ο. 4,5π.-4,2ριμπ. σε 9,5΄) λόγω επέμβασης στην μέση. Το 1993-94 επέστρεψε στους Σίξερς, περισσότερο σαν δάσκαλος του πιτσιρικά σέντερ, Σον Μπράντλεϊ και σε ηλικία 39 ετών είχε 5,3π.-4,1ριμπ. σε 55 αγώνες και 11,2΄ σαν ρεζέρβα. Μάλιστα, συνάντησε εκεί ως ασίσταντ κόουτς τον άλλοτε σέντερ της Μπαρτσελόνα, Τζεφ Ρούλαντ, για τον οποίο οι Σίξερς είχαν ανταλλάξει τον Μαλόουν στην Ουάσινγκτον!!! Ολοκλήρωσε την καριέρα του στους Σπερς (μ.ο. 2,9π.-2,7ριμπ. σε 17 ματς και μόνο 8,8΄) και έκλεισε την θριαμβευτική πορεία του στο ΝΒΑ με μ.ο. 20,3π.-12,3ριμπ. σε 1.455 ματς και 34,1΄ σε 19 σεζόν, Ο Μόουζες Μαλόουν δεν… «χώρισε» την Ερυθρά Θάλασσα, όπως ο Μωυσής, αλλά… «πέταξε» πάνω από αντιπάλους, καθώς έχει το ρεκόρ ΝΒΑ με 1.212 διαδοχικά ματς δίχως αποβολή με φάουλ!