Θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν από τους «σούπερ-ήρωες» του μπάσκετμπολ. Η «μπέρτα» του, εκτός από το ταλέντο του, ίσως να ήταν και το πτυχίο του. Μονάχα που το δίπλωμα στη Νομική αποδείχθηκε για τον Τζακ Μολίνας ένας… εθισμός στην σκοτεινή πλευρά του νόμου. Ο παλαίμαχος παίκτης των Φορτ Ουέιν Πίστονς χαράμισε τις ικανότητές του και αντί να «εξερευνήσει» τις πιθανότητες να γίνει σταρ του ΝΒΑ, προτίμησε να ασχοληθεί με τις πιθανότητες του στοιχήματος. Για την ακρίβεια, με την… σιγουριά του πονταρίσματος, γιατί σπατάλησε ζωή και καριέρα στο «στήσιμο» επαγγελματικών και κολεγιακών αγώνων.
Οι αναμνήσεις από το πιθανό σκάνδαλο στημένων αγώνων από παίκτες των Νικς, τη σεζόν 1981-82, μέσω πληροφοριών από ένα πρόσφατο βιβλίο, επανέφεραν στο μυαλό πολλών φαν του ΝΒΑ και του NCAAτα αντίστοιχα παραπτώματα του παρελθόντος. Ένα από αυτά και μάλιστα ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στο αμερικάνικο μπάσκετμπολ, ήταν αυτό του Μολίνας, που στοίχισε σε μεγάλο βαθμό μία μεγαλύτερη καριέρα στους Κόνι Χόκινς και Ρότζερ Μπράουν. Κι αν οι δύο άλλοτε σταρ των γηπέδων της Νέας Υόρκης δικαιώθηκαν στην πορεία, τόσο με δικαστική και αγωνιστική αθώωση όσο και με την είσοδό τους στο HallOfFame, ο Μολίνας μάλλον δεν δικαιώθηκε ποτέ. Αντίθετα, ακόμη και μετά τον θάνατό του, «έδωσε» λαβές για δεκάδες κατηγορίες που αμαύρωσαν περισσότερο την «σκοτεινή» φήμη του…
Στο ξεκίνημα της -ιδιαιτέρως σύντομης- θητείας του στο ΝΒΑ, ο γεννημένος στις 31 Οκτωβρίου 1931 Τζακ Μολίνας άκουσε, παρότι με μπόι 1,98μ. ήταν ψηλότερος, να τον συγκρίνουν με τον θρυλικό πόιντ-γκαρντ των Σέλτικς, Μπομπ Κούζι! Αλλά ο ίδιος φρόντισε οι μοναδικές συγκρίσεις που έμειναν σε Τύπο και κοινό να είναι με… κατάδικους στις φυλακές «Άτικα». Ο Μολίνας αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Κολούμπια το 1953 και ως ανταμοιβή για τα επιτεύγματά του στο κολέγιο (όσο έπαιζε κατείχε όλα τα ρεκόρ του πανεπιστημίου!), επιλέχθηκε στο Νο4 του ντραφτ από το Φορτ Ουέιν. Ωστόσο, αυτού του είδους οι ανταμοιβές δεν του έφταναν… Έπειτα από μόλις 29 αγώνες στους Πίστονς (με απολογισμό 350π.-209ριμπ.-47ασ.) τιμωρήθηκε με ισόβιο αποκλεισμό από τη Λίγκα, καθώς αποδείχθηκε πως πόνταρε χρήματα στους αγώνες του στο Κολούμπια! Ο Μολίνας έχασε την ευκαιρία να αγωνιστεί στο AllStarGameτου 1954 (είχε επιλεγεί, αν και ρούκι) και όταν κλήθηκε να απολογηθεί ενώπιον του τότε κομισάριου, Μορίς Ποντόλοφ, αρνήθηκε κάθε κατηγορία.
Το ΝΒΑ επέμεινε στην ποινή και «καταδίκασε» ξανά τον Μολίνας το 1957, όταν ο τελευταίος είχε ήδη λάβει το πτυχίο του στη Νομική, παίζοντας παράλληλα στην μικρότερης κατηγορίας λίγκα της «EasternLeague» και ζήτησε να αποκατασταθεί η φήμη και η καριέρα του. Αν και είχε αθωωθεί από τις κατηγορίες για ποντάρισμα εναντίον της ομάδας του στο Κολούμπια -το να στοιχηματίζει υπέρ της δεν θεωρήθηκε παράπτωμα, αλλά… κίνητρο(!)- ο Ποντόλοφ δεν πείστηκε. Και μετά την ψηφοφορία 4-4 των ιδιοκτητών, ψήφισε κατά της επιστροφής του. Ο Μολίνας δήλωσε απογοητευμένος και το νέο «μονοπάτι» που θέλησε να δοκιμάσει να διαβεί, με πτυχίο και καθαρή συνείδηση, βρήκε πάλι λάθος «στροφή». Μην πιστεύοντας πια σε θεσμούς και κανόνες, ο Μολίνας, που δήλωνε ούτως ή άλλως πεπεισμένος πως στο ΝΒΑ «στήνονται» ματς, στράφηκε πάλι στο παράνομο ποντάρισμα.
Αρχικά αποκλήθηκε «Mister–X» και στη συνέχεια αποδείχθηκε ο κεντρικός ρόλος του στο σκάνδαλο στημένων αγώνων στο NCAA, το 1961, που οδήγησε στην σύλληψη 37 παικτών από 22 πανεπιστήμια, για «φιξάρισμα» πόντων σε παιχνίδια από το 1957 ως το 1961! Παίκτες-μαθητές κολεγίων υπεράνω πάσης υποψίας, όπως από τα Κολούμπια, Σεντ Τζον’ς, Νέας Υόρκης, Νορθ Καρολάινα Στέιτ και Κονέκτικατ βρέθηκαν μπροστά στον εισαγγελέα. Και ο Μολίνας βρέθηκε στη φυλακή, με ποινή κάθειρξης 10-15 ετών, εκ των οποίων εξέτισε τα 5 ως το 1968, αφού συνολικά, με το σκάνδαλο και του 1950-51, ενεπλάκη σε παράνομες πράξεις 476 αθλητών, 27 κολεγίων και 43 αγώνων! Μάλιστα, η ιστορία του ενέπνευσε μεταξύ άλλων την ταινία του 1974, «TheLongestYard», με τον Μπαρτ Ρέινολντς. Οι Κόνι Χόκινς και Ρότζερ Μπράουν, αν και δεν υπήρξε απόδειξη πως συμμετείχαν στα στησίματα (παρά μόνο η φιλική σχέση τους με τον Μολίνας και το δάνειο των 250δολ. στον Χόκινς), έχασαν τις υποτροφίες τους σε Άιονα και Ντέιτον αντίστοιχα και τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό από το ΝΒΑ. Έπειτα από μερικά χρόνια και θητεία στο ΑΒΑ, δικαιώθηκαν, αλλά μόνο ο πρώτος αγωνίστηκε στο ΝΒΑ. Την ίδια στιγμή, ο Μολίνας, ενώ και ο συνεργάτης του, Τζακ Χάκεν, βρέθηκε στην φυλακή, «λέρωνε» την ήδη αμαυρωμένη φήμη του ακόμη περισσότερο στον «βούρκο» του υποκόσμου…
Δεν έφτανε η σχέση του με τον μαφιόζο Τόμι Έμπολι, που κινούσε τα νήματα σε στημένα ματς στην πυγμαχία -και βρέθηκε δολοφονημένος το 1972 στο Μπρούκλιν– και τον Βίνσεντ Γκιγκάντε και ο Μολίνας αποκτούσε συνεχώς νέες (κακές) παρέες. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 το όνομά του μπλέχθηκε και σε κατηγορίες για διακίνηση παράνομου πορνογραφικού υλικού, αλλά και λαθραίας εισαγωγής γούνας από την Ταϊβάν! Η κατάληξή του, πάντως, δεν ήταν διαφορετική από αυτές στις αστυνομικές ταινίες της εποχής. Ο Μολίνας βρέθηκε δολοφονημένος στην έπαυλή του στο Χόλιγουντ Χιλς στις 3 Αυγούστου 1975, στο πλάι της επί χρόνια αγαπημένης του, Σίρλεϊ Μάρκους, που απλώς τραυματίστηκε. Δύο ημέρες αργότερα, η εφημερίδα «LosAngelesTimes» ανέφερε ότι ο φόνος του ίσως έχει σχέση με την δολοφονία του συνεργάτη του, Μπερνάρντ Γκούσοφ, έναν χρόνο νωρίτερα, αφού ο τελευταίος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου και ο Μολίνας έλαβε 500.000δολ. από την ασφάλεια του φίλου του…
Ο Μολίνας φέρεται να μην είχε δώσει ποτέ την συγκατάθεσή του για την ταινία «TheLongestYard», καθώς το περιβάλλον του έλεγε λίγο πριν τον θάνατό του πως σκεφτόταν την έκδοση μίας αυτοβιογραφίας. Δεν πρόλαβε… Και πολλά στοιχεία της αμαρτωλής ιστορίας του δημοσιεύτηκαν στο βιβλίο «TheWizardofOdds: HowJackMolinasalmostdestroyedthegameofbasketball» (=«Ο Μάγος των Πιθανοτήτων: Πώς ο Τζακ Μολίνας παραλίγο να καταστρέψει το άθλημα του μπάσκετμπολ»), του Τσάρλι Ρόζεν. Στις σελίδες του αναφέρθηκαν στοιχεία και για την προσαγωγή του σε δίκη, καθώς εκείνος θεωρούσε πως πολλά από αυτά «δημιουργήθηκαν»…
Ο Μολίνας επέμενε ότι οι ερευνητές της αστυνομίας τον πήγαν στο δικαστήριο γιατί τους… παραπλάνησε σε πληροφορίες πονταρίσματος!!! Σε συνέντευξή του στην «Herald» κατήγγειλε πως οι ερευνητές παρακολουθούσαν το τηλέφωνό του για 2 χρόνια πριν την σύλληψή του, τον Μάιο του 1962. Εξηγώντας τότε ότι οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί του ζητούσαν συμβουλές για να στοιχηματίσουν, λέγοντάς του πως δεν θα τον συλλάβουν! Καταλήγοντας, επίσης, πως εκνευρίστηκαν όταν ο Μολίνας, που τους αποκαλούσε «βδέλλες», αποφάσισε να τους κοροϊδέψει. Ισχυρίστηκε πως έχει «κλειδωμένους» 3 παίκτες από μία ομάδα, 2 από τον αντίπαλο και τους 2 διαιτητές ενός ματς, όμως φέρεται να είπε στους αστυνομικούς να ποντάρουν στον λάθος νικητή!