Παρά το γεγονός οτι τα τελευταία χρόνια οι Αμερικανοί παίκτες έχουν “εισβάλει” στην ευρωπαϊκή μπασκετική πραγματικότητα, εντούτοις υπάρχει μια ομάδα η οποία αγωνίζεται σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και δεν έχει ούτε έναν παίκτη από την Αμερική στο ρόστερ της. Αυτή είναι η Lietkabelis του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη, η οποία αποτελεί την μοναδική ομάδα σε BCL, Euroleague και Eurocup που βασίζεται σε μη Αμερικανούς παίκτες. Οι μη γηγενείς μπασκετμπολίστες έχουν καταγωγή από Σερβία (Gagic, Radisevic), Λετονία (Berzins) και φυσικά Ελλάδα (Παναγιώτης Καλαϊτζάκης). Παρά την επιλογή της λιθουανικής ομάδας να πορευτεί μόνο με Ευρωπαίους, το σύνολο του Canak πήρε την πρόκριση στην επόμενη φάση του EuroCup, στην οποία θα αντιμετωπίσει την Virtus στην Ιταλία σε ένα do or die ματς.
Ένας από τους αδιαμφισβήτητους ηγέτες της πορείας των Λιθουανών είναι ο δικός μας Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει μια εξαιρετική σεζόν. Μάλιστα αν παρατηρήσει κανείς τα στατιστικά τότε θα δει ότι ο Κρητικός γκαρντ/φόργουορντ είναι ο δεύτερος Έλληνας σκόρερ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις πίσω μόνο από τον Dorsey των 13,4 πόντων. Συγκεκριμένα μετράει 13,3 πόντους μέσο όρο με εξαιρετικά ποσοστά (59% δίποντο και 36,2% τρίποντο). Αξίζει βέβαια να σταθούμε λίγο παραπάνω στο ποσοστό του έξω από τα 6,75μ το οποίο είναι πολύ καλό για παίκτη που κακά τα ψέματα δεν τρέφεται από το μακρινό του σουτ. Εν κατακλείδει οι φοβερές του εμφανίσεις του έδωσαν ήδη το εισητήριο για την Εθνική Ανδρών (αγωνίστηκε στα παράθυρα του Φεβρουαρίου κόντρα στους Τούρκους) και μένει πλέον να δούμε εάν θα μπορέσει να αγωνιστεί και στο υψηλότερο επίπεδο από την επόμενη σεζόν με τον ίδιο να μην κλείνει καμία πόρτα.
Αναλυτικά η συνέντευξή του:
Για το μαρκάρισμα πάνω στον Λάρκιν με την Εθνική ανέφερε: «Ήμουν έτοιμος σωματικά και πνευματικά. Πάντα θέλω να μαρκάρω τους καλύτερους, αυτό θέλω να κάνω για την υπόλοιπη ζωή μου. Να είμαι ο καλύτερος αμυντικός στην κάθε ομάδα που είμαι».
Όσο για το τι είπε μετά την παρουσία του στις μικρές Εθνικές το 2019; «Θα φύγω εκτός Ελλάδας. Δεν το ξανακάνω αυτό. Υπήρχαν ομάδες που ενδιαφέρθηκαν αλλά στην Ελλάδα δεν βοηθούν τα νέα παιδιά να πετύχουν. Δεν ήθελα να το κάνω αυτό για τρίτη διαδοχική σεζόν. Να παίζω 10-15 λεπτά ανά ματς και να έχω Αμερικανούς μπροστά μου.
Αν δεν ήταν η Νέβεζις δεν ξέρω που θα είχα καταλήξει Ήταν κάτι εντελώς καινούργιο για εμένα και οι γνώμες των άλλων δεν με επηρέαζαν. Είδα την βελτίωση στην επίθεσή μου. Πάντα προσπαθούσα πολύ και πάλευα. Είναι στο DNA της οικογένειάς μου».
Για την κατάσταση και το μπάσκετ στην Ελλάδα: «Πριν 10 χρόνια οι νέοι έπαιζαν πιο πολύ. Πλέον έχουν 3-4 Αμερικανούς μπροστά τους. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Είναι λυπηρό να είσαι 23 ετών και να βλέπεις ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα. Έχω την εμπειρία από την Ελλάδα. Μου αρέσει να παίζω για την Εθνική και μπορώ να το κάνω όλη μου τη ζωή αλλά πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα».
Για το ενδεχόμενο να αγωνιστεί στη EuroLeague: «Δεν θεωρώ τον εαυτό μου μικρό πια. Είμαι 23. Ίσως για τα ελληνικά δεδομένα να είμαι. Το όνειρό μου είναι να αγωνιστώ στην Εθνική τα επόμενα χρόνια και να παίξω είτε για τον Παναθηναϊκό, είτε για τον Ολυμπιακό είτε για κάποια άλλη μεγάλη ελληνική ομάδα. Ποτέ δεν κλείνω πόρτες».