Φίλοι και Φίλες,
Είναι καιρός τώρα που ένας καλός φίλος, παλιός, με σύστησε στον Γιώργο (Κογκαλίδη). Μας ένωσε και τους τρεις η αγάπη για το άθλημα, καθώς και η συμμετοχή των παιδιών μας σε αθλητικές ομάδες της περιοχής μας. Κατά τα λοιπά, δηλαδή την επαγγελματική ειδικότητα, καμία σχέση…
Βέβαια, τους είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον η δραστηριότητά μου, ως Δικηγόρου και Οικονομολόγου, και ειδικότερα η έως πρότινος θέση μου ως Διευθύνοντος Συμβούλου της ΑΕΔΑΚ Ασφαλιστικών Οργανισμών, δηλαδή κοντολογίς της εταιρείας που διαχειρίζεται τα Αμοιβαία Κεφάλαια των Ασφαλιστικών Ταμείων της Χώρας.
Όσοι από εσάς παρακολουθείτε και τα Οικονομικά Νέα, ενδεχομένως έχετε διαβάσει για την “επιτυχή”, όπως λένε οι σχετικοί οικονομικοί αναλυτές, διαχείριση που έγινε υπό την ηγεσία μου, ειδικότερα δε την “επιθετική” αγορά ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου από τη Δευτερογενή Αγορά, μετά το “κούρεμα” των Ομολόγων και κυρίως το καλοκαίρι του 2012, που απέφερε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κέρδη για το fund της ΑΕΔΑΚ του ΙΚΑ.
Με ρώτησε, λοιπόν, ο φίλος Γιώργος, εάν θα είχα να προτείνω κάτι σχετικό με τον χώρο του αθλητισμού, και ειδικότερα το μπάσκετ, που μετά την εμφάνιση του “Θεού” Νίκου Γκάλη στη χώρα μας, έγινε το δημοφιλέστερο άθλημα και το πλέον καταξιωμένο για τις ελληνικές ομάδες στο εξωτερικό.
Αυτό που με παραξένεψε ιδιαίτερα, όταν άρχισα -εγώ ο “άσχετος”- να μαθαίνω πληροφορίες, είναι ότι, όπως ακριβώς και στα δημοσιονομικά της χώρας μας, (όπου εκείνοι που κατά καιρούς είχαν τις τύχες της στα χέρια τους, ως “Managers“, βρέθηκαν με τεράστιες και ανυπολόγιστες περιουσίες στα χέρια τους, αλλά και στους λογής φορολογικούς παραδείσους του πλανήτη, ενώ η χώρα βυθίστηκε στην “de facto” χρεωκοπία, με 1,5 εκατομμύρια ανέργους, πένητες συνταξιούχους, 4000 αυτοκτονίες, χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ κοντά στο 175% και τα όποια περιουσιακά της στοιχεία στο “σφυρί”…), έτσι συμβαίνει και στο μεγαλύτερο ποσοστό των ομάδων μπάσκετ, που φυτοζωούν με τεράστια χρέη, ενώ οι (ενίοτε) μεγαλο- παράγοντες διάγουν τουλάχιστον μεγαλοπρεπή και ανέφελο βίο.
Μετά από τις πρώτες εξηγήσεις, κατάλαβα γιατί στην Ελλάδα, παρά το ότι είναι στην πραγματικότητα υπό “Οικονομική Επιτήρηση“, (κομψά τα λέω, έ;), η φοροδιαφυγή εξακολουθεί και υπερβαίνει το 20% του ΑΕΠ, με πρόσφατα στοιχεία.
Η εικόνα έχει ως εξής: Το άθλημα συντηρείται -ακόμα- από τις επιδοτήσεις του ΟΠΑΠ (φαίνεται ότι φτάνουν στο τέλος τους), και από τις ευνοϊκές διατάξεις που προβλέπονται για τους χορηγούς αθλητικών δραστηριοτήτων.
Οι ομάδες που δεν μπορούν να προκαλέσουν το… ενδιαφέρον των δύο κυρίως πηγών εισοδήματος, ακροβατούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με βαριά ελλειμματικούς ισολογισμούς και δυσβάσταχτα χρέη, απλήρωτους παίκτες και παίκτριες, ατζέντηδες που κυνηγούν τις ομάδες για να πληρωθούν, κακοσυντηρημένες εγκαταστάσεις και, κυρίως, αδιάφορους πολίτες στις περιοχές των οποίων αναπτύσσουν δραστηριότητα οι ομάδες και αθλούνται (;) τα παιδιά τους.
Τις ομάδες αυτές τις αναλαμβάνουν ενίοτε φιλότιμοι και πραγματικοί “ερασιτέχνες” (με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου, δηλ. αυτοί που αγαπούν την τέχνη, το άθλημα) κι ενίοτε “σκοτεινοί τύποι”, ή καθ’ όλα ευυπόληπτοι πολίτες, οι οποίοι απλώς “φορο-αποφεύγουν” νομίμως για τις επιχειρήσεις τους και ταυτόχρονα “διαφημίζονται” στις τοπικές τους κοινωνίες με, ας πούμε “side benefits“…
Πώς μπορεί να αλλάξει η εικόνα;
Αρκεί το ερασιτεχνικό και σποραδικό ενδιαφέρον ελάχιστων, ή πρέπει να αλλάξουν οι συνθήκες άρδην; Μπορεί να υπάρξει ένα “σενάριο σωτηρίας“, η εφαρμογή ενός “μνημονίου“, η αναδιάταξη του αθλήματος σε πιο υγιείς βάσεις από την Πολιτεία; Ή μήπως ματαιοπονούμε;
Μπορεί ένα Μοντέλο Οικονομικής Διαχείρισης, όμοιο με αυτά που ισχύουν με απόλυτη επιτυχία στο εξωτερικό, με απόλυτη τήρηση της διαφάνειας, της χρηστής διαχείρισης, αλλά και εφαρμογή των “καπιταλιστικών” εργαλείων της σύγχρονης οικονομικής θεωρίας, να ανατρέψουν την απόλυτα “σεσηπυία” (“σάπια”, νεοελληνικά σύντροφοι!) κατάσταση και να δημιουργήσει έναν νέο τρόπο λειτουργίας, που θα φέρει χρήματα, κέρδη, παίκτες, πρωταθλήματα, χορηγίες, κόσμο και -γιατί όχι;- μετατροπή των ομάδων σε εταιρείες, που θα εισάγονται στο χρηματιστήριο και θα γίνονται μακροπρόθεσμα ανεξάρτητες;
Αυτά για σήμερα, ως τροφή για σκέψη.
Θα επανέλθω…
Γιάννης Κυριακόπουλος
Φίλαθλος του Ηλυσιακού
(κατά κόσμον… Δικηγόρος – Οικονομολόγος)