Αν είσαι ποδοσφαιρικός δημοσιογράφος και υπηρετείς το άθλημα που σου δίνει ψωμάκι, τότε μετά το ντέρμπι των “αιωνίων” γραφείς για το πάθος,την αγωνιστικότητα, τον τσαμπουκά και το θέαμα που πρόσφεραν δυο μεγάλες ομάδες απλόχερα χτες το βράδυ…
Εάν είσαι το τηλεοπτικό κανάλι που μεταδίδεις τον αγώνα, πανηγυρίζεις γιατί τέτοια ματς κάνουν τους συνδρομητές σου να σκέπτονται “χαλάλι τα λεφτά που δίνουμε“…
Εάν είσαι οπαδός των δυο μεγάλων, τότε έχεις γεμίσει από συναισθήματα για πρώτη φορά μετά από χρόνια! Όχι τα συναισθήματα αηδίας, καφρίλας, αυτά τα νοσηρά συναισθήματα δεν μετρούν…
Εάν δεν ανήκεις σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες, και δεν χάρηκες αυτήν την αναμέτρηση, τότε μπράβο… είσαι ένας από αυτούς που καταστρέφουν το ποδόσφαιρο. Είσαι ένας από αυτούς που η χαρά σου είναι η ξεφτιλα του άλλου! Είσαι ένας από αυτούς που έχει πάντα δίκιο, ή ακόμα και όταν έχει άδικο, δικαίως το έχει…
Είσαι από αυτούς που θέλουν τους 16 πόντους να γίνουν 42, είσαι από αυτούς που οι -16 είναι πλασματικοί…
Είσαι από αυτούς που θέλουν να του σφυρίζουν όπως θες και όταν δεν… σφυρίζουν, ζητάς δικαιοσύνη…
Στο ΟΑΚΑ χθες δεν έπαιζε ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ εναντίον του ΠΡΟΕΔΡΟΥ. Στο γήπεδο έπαιζαν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ…
Υ.Γ.: Από τους 40.000 που ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ πόσοι χειροκρότησαν το θέαμα που είδαν;
Υ.Γ.1: Γνωρίζω ότι μοναδικό αντικείμενο του site είναι το μπάσκετ, αλλά επέλεξα να ξεκινήσω να γράφω με ποδόσφαιρο. Γιατί; Μα επειδή απλά, είμαι αιρετικός…