Δύσκολοι καιροί για όλους και ειδικά για τους δημοσιογράφους. Και γι’ αυτούς που είναι πραγματικοί, και γι’ αυτούς που είναι κατά δήλωση. Οι πραγματικοί είδανε ότι δεν έχει μέλλον η δουλειά, και το ταμείο της κρατικής τηλεόρασης είναι άδειο, οπότε έψαξαν να βρουν άλλη λύση.
Πήγαν στο πλευρό του προέδρου. Όχι του προέδρου των προέδρων. Του προέδρου που πάντα κυκλοφορεί… διπλός. Δεν είναι κακό να είναι στο πλευρό του, είναι κακό να… χουλιγκανίζουν σε δημόσια θέα.
Είναι κακό γιατί αξίζουν περισσότερα, αλλά είναι κακό και για τους τάχα μου δημοσιογράφους που χάνουν τη μόνη δουλειά, την οποία ήξεραν να κάνουν καλά. Ευτυχώς που έχουν (για την ακρίβεια δεν έχουν) λίγα μαλλιά στην κεφαλή για να… πληρώσουν.