Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο απασχολεί αυτό το καλοκαίρι όχι μόνο για το αν θα ενισχύσει την εθνική ομάδα στο EuroBasket, αλλά και για την κινηματογραφική ταινία “Rise” που έκανε πρόσφατα πρεμιέρα στις ΗΠΑ.

Σε αυτή απεικονίζεται η πορεία των Antetokounbros από τους δρόμους των Σεπολίων μέχρι τη βραδιά του Draft του ΝΒΑ, όταν και επιλέχθηκε στο Νο. 15 από τους Milwaukee Bucks ακριβώς πριν από εννέα χρόνια, στις 27 Ιουνίου 2013. Για την ταινία της Disney μίλησαν σε εκπομπή του MEGA όλα τα αδέρφια Αντετοκούνμπο, ο Γιάννης, ο Θανάσης, ο Κώστας και ο Άλεξ.

– Γιάννης: «Η Disney είχε την ιδέα για την ταινία. Το 2018 με πήραν ένα τηλέφωνο και μου ζήτησαν να κάνουμε μία συνάντηση για να μιλήσουμε για το αν μπορούμε να κάνουμε μαζί μία ταινία και φυσικά δέχτηκα. Μου είπαν πως θα είναι μία ταινία για τη ζωή μας και τις θυσίες που έκαναν οι γονείς μας για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα. Αυτό μου άρεσε πιο πολύ.

Όλοι περίμεναν πως θα ήταν μία μπασκετική ταινία που θα μας έβλεπαν να καρφώνουμε, να βάζουμε τρίποντα και να κερδίζουμε πρωταθλήματα. Είναι όμως μία ταινία για τις θυσίες των γονιών μας, πως βρέθηκαν στην Ελλάδα, τι πέρασαν για να έρθουμε εδώ να πάρουμε ελληνική παιδεία, αργότερα να γίνουμε draft και να παίξουμε στο ΝΒΑ. Μας άρεσε η ιδέα σαν οικογένεια και αποφασίσαμε να το κάνουμε. Εγώ μετά το μπάσκετ θα εξαφανιστώ, δεν θα πω που θα πάω γιατί θα με βρείτε. Δεν θα έπαιζα ποτέ, αλλά βλέπω πολλές ταινίες.

Το μήνυμα που θέλαμε να περάσουμε μέσα από την ταινία ήταν να μην τα παρατάς ποτέ. Να έχεις πίστη, να δουλεύεις σκληρά. Για εμάς ήταν το μπάσκετ, για άλλους μπορεί να είναι το ποδόσφαιρο ή οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα. Μπορεί να έρθει κόσμος και να σου πει πως δεν μπορείς να τα καταφέρεις. Εσύ τους ακούς και συνεχίζεις. Σου δείχνουν την αδυναμία σου. Την μαθαίνεις και γίνεσαι καλύτερος».

– Θανάσης: «Αυτό που βλέπετε είναι το 5-10% όσων έχουμε ζήσει. Παιδιά που ζουν το ίδιο θα ζήσουν στο πετσί τους την ταινία».

– Κώστας: «Δεν μπορώ να πω πως βίωσα ρατσισμό από κάποιον στην ηλικία μου. Οι φίλοι μου δε μου φέρθηκαν ποτέ άσχημα. Ο ρατσισμός που δέχεσαι έξω είναι από κάποιον που δεν έχει μεγαλώσει με σωστές αξίες και δεν πιστεύει πως οι άνθρωποι είναι ίσοι».

– Άλεξ: «Δεν το είδα ποτέ σαν ρατσισμό, αλλά είδα τον άνθρωπο αυτόν σαν κάποιον που δεν εκτιμάει την κουλτούρα και την διαφορετικότητα. Δεν εκτιμάει και δεν καταλαβαίνει πως κάποιος μπορεί να είναι από άλλα μέρη του κόσμου. Έτσι το είδα».