Το ότι θεωρείται εύκολη υπόθεση η πρόκριση επί της Τσεχίας κι εξετάζεται ήδη η Γερμανία είναι κάτι που δεν έχει λογική από τη στιγμή που η ίδια η Εθνική ομάδα βγάζει ένα εντελώς αντίθετο προφίλ. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης
Από την πρώτη στιγμή είχα πει ότι δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τις διασταυρώσεις, τα μονοπάτια προς τον τελικό, ποιο είναι το ευκολότερο και ποιο το δυσκολότερο. Για δύο λόγους. Ο ένας έχει να κάνει ότι κάθε αγώνας εξετάζεται ξεχωριστά, γιατί είναι ξεχωριστός. Υπάρχουν στόχοι επάνω στους οποίους «χτίζεις» αγώνα με αγώνα. Τώρα έχουμε τα νοκ άουτ και όποια ομάδα θέλει να φτάσει στην κορυφή πρέπει να προσπεράσει τέσσερα εμπόδια. Ο άλλος λόγος αφορά τα «μονοπάτια».
Για να φτάσεις στην κορυφή θα πρέπει να νικήσεις τις καλές και τις καλύτερες ομάδες. Δε θα φτάσεις στο θρόνο με 8 νίκες επί της Ουγγαρίας ή της Βουλγαρίας. Και συνεχίζουμε. Επειδή βλέπω ότι πολύς κόσμος (όχι μόνο φίλαθλοι, αναγνώστες αλλά και δημοσιογράφοι) ασχολούνται με τον επόμενο αντίπαλο, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι σε λίγες ώρες η Εθνική ομάδα έχει έναν πολύ δύσκολο αγώνα μπροστά της.
Απέναντι σε μια ομάδα που όχι μόνο την έχει πικράνει σε δύο διοργανώσεις (αυτό είναι το λιγότερο, δεν παίζουν μπάσκετ αυτά) αλλά αξίζει το σεβασμό όλων μας. Είναι πολύ καλή ομάδα η Τσεχία, με παιδιά που παίζουν χρόνια μαζί κι έχουν αυτοματισμούς. Μια καλή γενιά που έχει καταφέρει να βγάλει την Εθνική ομάδα από την αφάνεια και να έχει σταθερά καλή πορεία στις μεγάλες διοργανώσεις. Ήταν 6η στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019 και 9η στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Και δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Ο προπονητής, οι διεθνείς, τα μέλη της Εθνικής ομάδας, όσοι βρίσκονται κοντά κι έχουν ασπαστεί τη φιλοσοφία ενώ ακολουθούν τη νοοτροπία (και καλά κάνουν) δεν έχουν δείξει σε κανέναν ότι υπάρχει αντίπαλος που «προτιμούν» ή τον θεωρούν εύκολο. Δεν έχουν βγάλει ζητήματα αλαζονείας ότι δηλαδή «καλύτερα που παίζουμε με αυτούς για να πάμε στον επόμενο».
Το αντίθετο. «Τελικός είναι ο αγώνας με την Τσεχία» όπως ορθότατα είπε ο Δημήτρης Ιτούδης. Σεβασμός στον αντίπαλο και πίστη στην ομάδα μας. Αυτά είναι τα ζητούμενα όχι να προχωράμε στον επόμενο πριν καν παίξουμε αγώνα. Όλοι πιστεύουμε ότι η Εθνική μας ομάδα μπορεί να φτάσει μακριά αλλά όλα θα γίνουν βήμα προς βήμα. Όχι αυτόματα, ούτε ανυπόμονα.