Από το καλοκαίρι κιόλας, σε συζητήσεις που έκανα με φίλους και συναδέλφους σχετικά με τον ΠΑΟΚ, εξέφραζα την εξής απορία: «Μα πως θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα όταν το μπάτζετ που έχουν φτιάξει πλησιάζει το εκατομμύριο;».

Αλήθεια, τι περίμεναν; Να βάλει χρήματα ο Ιβάν Σαββίδης; Να έρθει επενδυτής; Να πέσουν ευρώπουλα από τον ουρανό; Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά στα οποία πόνταραν, όποια κι αν ήταν αυτά, σίγουρα δεν αποτελούσαν κάτι χειροπιαστό. Ο νόμος της αγοράς λέει ότι δεν κάνεις υποθετικές επενδύσεις με τα «αν» και τα «ίσως» ή τα «θα».
Αυτές τις ερωτήσεις θα πρέπει να τις κάνουν όσοι εμπλέκονται με τον ΠΑΟΚ και πλέον έχουν να αντιμετωπίσουν κάτι σοβαρό αφού όπως έχετε ήδη διαβάσει οι παίκτες άρχισαν αποχή. Και για να συμβεί αυτό θα έχουν φτάσει στα όριά τους.
Το θέμα δεν είναι τι κάνουν οι παίκτες διότι αν θέλετε την άποψή μας έχουν τη μικρότερη ευθύνη για το ότι μια ομάδα που πριν από 20 χρόνια κατέκτησε τον τελευταίο της τίτλο και πριν από 19 έπαιξε στον τελευταίο της τελικό σε οποιαδήποτε διοργάνωση, έχει μικρύνει κι έχει φτάσει στο σημείο να χαίρεται με πράγματα που κανείς δεν θυμάται: Την 3η θέση στο πρωτάθλημα (δεν ήταν και η πρώτη φορά…) ή το ότι πέρασε ένα γύρο στο BCL!!! Δεν τα λέω υποτιμητικά, σέβομαι απόλυτα την προσπάθεια των παικτών, αλλά… Το θυμάται κανείς;
Πριν από μερικές εβδομάδες, ο προπονητής του ΠΑΟΚ είχε ξεσπάσει και ουσιαστικά έλεγε όσα αναφέρω στον πρόλογο: Ότι η ομάδα περιμένει τον Άγιο Βασίλη με τα δώρα μήπως και σωθεί! Κι επειδή ο Άγιος Βασίλης εμφανίζεται μόνο στα παιδιά και μάλιστα την Πρωτοχρονιά, είναι δεδομένο ότι στο δέντρο της ΚΑΕ δεν βρήκαν πακέτο με ευρώ ως δώρο.

Μια στιγμή όμως: Ο προπονητής δεν έκανε τις επιλογές; Ο προπονητής δεν επέλεξε τους συγκεκριμένους παίκτες; Δεν έχει ευθύνη λοιπόν στο ότι ανέβηκε το μπάτζετ σε επίπεδα που ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να καλύψει;
Ακόμα κι αν πήρε εγγυήσεις και όχι υποθέσεις και όνειρα (άρα με τη σειρά του την μετέφερε στους παίκτες) τότε θα πρέπει να θεωρεί εαυτόν εξαπατημένο. Στο ξέσπασμά του όμως δεν μου έμοιασε τόσο εξαπατημένος όσο… απεγνωσμένος.
Οσοι διοικούν τον ΠΑΟΚ και μαζί ο προπονητής, τι ακριβώς σκέφτονταν όταν έβαζαν τον οικονομικό πήχη σ’ αυτό το επίπεδο; Μια ιστορική ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ δεν πρέπει να έχει μεγάλο μπάτζετ σώνει και καλά, αλλά μπάτζετ που θα μπορεί να ανταποκριθεί.
Κακά τα ψέματα. Το οικονομικό θέμα του ΠΑΟΚ ήταν γνωστό εδώ και καιρό. Το «μπαμ» το περιμέναμε. Κάθε μέρα καθυστέρησης υπογραφής των τηλεοπτικών (με μπροστάρη τον Αρη) ήταν θηλιά στον λαιμό και προκαλούσε οικονομική ασφυξία. Χορηγός δεν βρισκόταν και κάποια στιγμή βρέθηκε ένας υποστηρικτής (που κατά σύμπτωση είναι και στον ΕΣΑΚΕ κάτι που προκάλεσε μουρμούρα κάποιων μελών για τον κ.Γαλατσόπουλο) που βέβαια δεν θα πληρώσει τα χρέη.
Ολη αυτή η κατάσταση εκθέτει εκείνους που την στηρίζουν και την υπηρετούν, για τον απλούστατο λόγο ότι διαιωνίζει την μιζέρια και θέλει έναν ΠΑΟΚ να φυτοζωεί. Αλήθεια, έχουν σκεφτεί ποτέ πως ένας τόσο μεγάλος σύλλογος με ένα γήπεδο- στολίδι δεν έχει καταφέρει να πλησιάσει τον κόσμο του και να έχει χιλιάδες εισιτήρια σε κάθε αγώνα; ΠΑΟΚ είναι, δύναμη έχει… Όχι κάποια συνοικιακή ομάδα.