Αρχικά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Κουμάντο στις αποφάσεις, στην διάθεση αλλά και στο πορτοφόλι (αν και κρίνοντας από την ανακοίνωση το οικονομικό δεν έπαιξε ρόλο) του οποιουδήποτε δεν έχω το δικαίωμα να κάνω και φυσικά δεν το θέλω και ούτε θα το κάνω στην περίπτωση του Σταύρου Αλευρογιάννη. Μπορώ να πω ότι σέβομαι την απόφασή του να αποχωρήσει κι αναγνωρίζω ότι υπάρχουν όρια στην υπομονή του.
Θα μου επιτρέψει όμως, όπως κι εσείς, να καταθέσω την άποψή μου και να εκτιμήσω εντελώς ΛΑΘΟΣ την απόφασή του να αποχωρήσει στην παρούσα χρονική στιγμή.
Δεν θα κρύψω ότι εκτιμώ ιδιαίτερα τον Σταύρο Αλευρογιάννη κι επειδή (λόγω προσωπικής σχέσης) γνωρίζω ότι πρόκειται περί εξαιρετικού ανθρώπου, οικογενειάρχη και επιστήμονα, στενοχωριόμουν από τα λάθη του στην περίοδο που οδήγησε τον Πανιώνιο στην Basket League.
Θεωρώ ότι αδίκησε τον εαυτό του όπως επίσης κι αδικήθηκε από όχι απλώς αυστηρή αλλά πολλές φορές κακοπροαίρετη κριτική την οποία, λόγω παραγοντικής απειρίας, δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει κι αντί να χαμηλώνει τους τόνους εκείνος τους ανέβαζε. Όμως στην παρούσα χρονική στιγμή, με την ομάδα να «τρέχει» να κλείσει παίκτες για το ρόστερ, 15 ημέρες πριν την προετοιμασία, δεν είναι δυνατόν να επικαλείται κακές σχέσεις με οπαδούς (ή πρώην φίλους όπως λέει) και να αποχωρεί.
Δεν είναι δυνατόν η ομάδα να παλεύει να κλείσει το ρόστερ της και ο ιδιοκτήτης να φεύγει. Πως θα κλείσουν παίκτες;
Δεν είναι δυνατόν να έχεις «κλείσει» και παρουσιάσει τον ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ και να σηκώνεσαι να φεύγεις σ’ αυτή την περίοδο.
Δεν είναι δυνατόν να ανακοινώνεις παίκτη (τον Κέισι Χιλ) και μερικές ώρες μετά να λες «αποχωρώ επειδή με βρίζει ο κόσμος».
Μπορώ να δεχτώ ότι δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες αντοχές και φυσικά δεν μπορώ να πείσω τον γιατρό ότι πρέπει να αποδέχεται μια κατάσταση δυσάρεστη. Μπορώ να δεχτώ επίσης ότι το… παρατράβηξαν οι οπαδοί και ίσως να μην έπρεπε να το πάνε τόσο μακριά. Μπορώ να δεχτώ και τα λάθη του γιατρού.
Εκείνο όμως που οφείλω να πω είναι το εξής: Στην Ελλάδα, ειδικά, δεν υπάρχει πρόεδρος (πολύ περισσότερο τα τελευταία χρόνια) που δεν έχουν βρίσει οι οπαδοί. Υπάρχουν όμως πρόεδροι που κατάφεραν μέσα από την επιμονή, την συμπεριφορά, την αυτοκριτική, την αναγνώριση των λαθών τους και την στόχευσή τους να αλλάξουν το κλίμα.
Σε μια τέτοια διαδικασία τα πάντα παίζουν ρόλο και ο γιατρός με την απόφασή του αυτή ουσιαστικά είναι σαν να δίνει… δίκαιο σε όσους τον κατηγορούσαν. Διότι ακόμα κι αν πρόκειται για σύμπτωση δεν μπορεί να κλείνει παίκτες και προπονητές, να φτιάχνει ρόστερ, να κάνει συμφωνίες και περίπου μια εβδομάδα μετά την αποχώρηση του Βαγγέλη Σακελλαρίου να αποχωρεί κι εκείνος…
Θέλω να υπενθυμίσω ότι ένας από τους λόγους που τον κατηγορούσαν οι οργανωμένοι ήταν ότι έβαζε συγγενικό του πρόσωπο (Σακελλαρίου) πάνω από την ομάδα. Προσωπικά μπορώ να αποδεχτώ ότι έκανε κάποια λάθη ως… πατέρας με αδυναμία στο παιδί αλλά μετά απ’ αυτή την εξέλιξη δεν γνωρίζω ποιόν μπορώ να πείσω ότι ήταν μόνο αυτό.
Θεωρώ ότι ο γιατρός πλέον δίνει… λαβή για σχόλια σε όσους τον αμφισβήτησαν και τον κατηγόρησαν που έχουν ενδείξεις ώστε να αισθάνονται δικαιωμένοι.
Η ουσία είναι ότι πλέον ο Πανιώνιος μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά και μπορεί ο γιατρός να μην έχει αφήσει χρέη αλλά να φαίνεται ότι η ομάδα μπορεί με καθεστώς εσωτερικής διαχείρισης να βγάλει την χρονιά, όμως κανείς δεν μπορεί να χαρακτηρίζει την κατάσταση ευχάριστη. Τι θα γίνει στο μέλλον;
Ηδη ακούγεται ότι κάποιοι ατζέντηδες θα βάλουν πλάτη και θα διευκολύνουν, κάπου μπλέχτηκε στην κουβέντα και ο Βαγγέλης Τσάπας (που δεν πρόκειται φυσικά να αναλάβει) αλλά για μια ομάδα όπως ο Πανιώνιος δεν αρκεί να βγει μια χρονιά αλλά να χτίσει για το μέλλον.
Ο γιατρός χάνει μια μεγάλη ευκαιρία, κατά τη γνώμη μου, να είναι κορυφαίο μέλος ενός φιλόδοξου project που είχε προοπτική, σε μια ομάδα που μόνο τυχαία δεν είναι και διαθέτει και σπουδαίες ακαδημίες. Κι όλα αυτά θα τα είχε αν απλώς έλυνε ένα ζήτημα με τους οπαδούς…