Πάει κι αυτό το πρωτάθλημα λοιπόν και μέσα σε έντονα φορτισμένο κλίμα συναισθηματικά ο Παναθηναϊκός στέφθηκε τροπαιούχος. Ολοι αφιέρωσαν το πρωτάθλημα στον Πατριάρχη της «πράσινης οικογένειας» τον Παύλο Γιαννακόπουλο που έφυγε από την ζωή πριν από περίπου μία εβδομάδα και προκάλεσε σοκ αλλά κι εντονη συγκίνηση σε όλους. Μην ξεχνάμε ότι πέρασε κι άλλα σοκ με το «αντίο» σε Κώστα Γιαννακόπουλο και Τάσσο Στεφάνου η οικογένεια του Παναθηναϊκού, μέσα σε λίγους μήνες, αλλά η απώλεια του Παύλου Γιαννακόπουλου ήταν κάτι διαφορετικό… Σαν να έχασαν ολοι οι Παναθηναϊκοί τον πατέρα τους.

Σε ό,τι αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο στο πρώτο μέρος με το σκορ στο 35-31 υπέρ του αλλά με τον Παναθηναϊκό να έχει 0/7 τρίποντα. Οι Πειραιώτες είχαν πάει τον αγώνα στο «5-5» και είχαν κατεβάσει τον ρυθμό αλλά και πάλι είχαν μικρή διαφορά συγκριτικά με την αστοχία του Παναθηναϊκού. Φαινόταν ξεκάθαρα ότι ακόμα κι έτσι αν οι «πράσινοι» έβρισκαν δύο- τρία σουτ θα άλλαζαν όλα.

Με 3/5 τρίποντα στην 3η περίοδο, 9 πόντους στον αιφνιδιασμό και 29 συνολικά (ενώ είχαν 31 σε ολο το πρώτο μέρος) ο αγώνας άλλαξε μορφή. Οι «ερυθρόλευκοι» περισσότερο έμειναν στα αποδυτήρια μετά την διακοπή αλλά κι αυτό δικαιολογία είναι… Οσο ο Παναθηναϊκός έβρισκε λύσεις ακόμα και με τον Καλάθη για 10 λεπτά στον πάγκο (Παππάς και Τζέιμς πέτυχαν από 10 πόντους και έγιναν κλειδια της αναμέτρησης) ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να… στρίψει, ήταν προβλέψιμος επιθετικά, χωρίς ενέργεια και χωρίς προσανατολισμό.

Πριν φτάσουμε πάντως στην… επόμενη μέρα καθώς πολλά συμβόλαια λήγουν και θα έχουμε καιρό να το συζητήσουμε, θα μου επιτρέψετε να ασχοληθώ με όλο αυτό το απαράδεκτο πανηγύρι που είχε στηθεί όλες αυτές τις μέρες των τελικών. Ανακοινώσεις, απαντήσεις και ανταπαντήσεις, διαρροές και non paper, κύκλοι και τετράγωνα, επιστολές στον πρωθυπουργό και στοχοποιήσεις δημοσιογράφων, παραγόντων και διαιτητών, συνέθεσαν ένα σκηνικό που δεν τιμά καθόλου τόσο την δυναμική των ομάδων όσο και τους ιδιοκτήτες που βάζουν τα χρήματά τους.

Πρόκειται για δύο μεγάλες οικογένειες και είναι τυχερό το μπάσκετ που βάζουν τα λεφτά τους χωρίς μάλιστα να προσδοκούν σε κέρδος. Ας πάψουν όμως να απαξιώνουν τις ομάδες τους με όλη αυτή τη συμπεριφορά. Ας πάψουν να μειώνουν τις προσπάθειές τους με όλο αυτό το πανηγύρι που δεν τους τιμά ούτε και κάνει καλό στο μπάσκετ.

Είναι ανεπίτρεπτο όλες αυτές τις μέρες να ασχολούμαστε περισσότερο με ανακοινώσεις και διάφορα άλλα δηλητηριώδη μέσα παρά με τους παίκτες που είναι οι πρωταγωνιστές ή οι ομάδες.

Εχουν την δύναμη να φτιάξουν το μπάσκετ γιατί όσο συνεχίζουν τον δρόμο του να υπερτερεί το μίσος για τον αντίπαλο από την αγάπη στην ομάδα, τότε στο τέλος θα γυρίσει εναντίον τους.

Και είναι κρίμα γιατί έχουν βάλει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ.