Η πρόσφατη τοποθέτηση του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Λάρισα, Θόδωρου Ριζούλη μας έβαλε σε διάφορες σκέψεις κι έφερε στην επιφάνεια σωρεία προβληματισμών. Αυτό το γράφω, γιατί πρέπει να το γράψω. Έτσι αρχίζουμε όλα τα κείμενα όταν εμφανίζεται στην επιφάνεια, κάθε χρόνο, ένα τέτοιο ζήτημα.
Τώρα είναι η Λάρισα. Παλαιότερα ήταν ο Πανελλήνιος. Σχετικά πρόσφατα η Κύμη και ο Χολαργός, αλλά ΟΚ, ο Γαλατσόπουλος ανακάλυψε τη λέξη «σύμπραξη» για να τα κάνει πανηγυρικά. Μπορούμε να φτάσουμε και στον ΚΑΟΔ και φυσικά στο Ρέθυμνο.
Δεν έχει νόημα να κάνουμε ιστορική αναδρομή ούτε να απαριθμήσουμε τις ομάδες. Εδώ ακόμα κάνουμε ένα πολύ σημαντικό λάθος και μιλάμε για τον «κύκλο των χαμένων επενδυτών». Αλήθεια, για ποιους επενδυτές μιλάμε;
Επένδυση ορίζεται οτιδήποτε θεωρούμε ότι μπορεί, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, να αποφέρει κέρδος. Το βλέπετε κάπου αυτό στο μπάσκετ που το λέμε κι επαγγελματικό;
Οι ομάδες, από τις χρυσές εποχές κιόλας που έτρεχε ποτάμι το χρήμα (και μιλάμε για τη δεκαετία του ’90) ουδέποτε έβαλαν τη λέξη «επένδυση» στο μυαλό τους. Είτε μάζευαν το (πολύ) χρήμα από τηλεοπτικά και χορηγίες καθώς τότε όλοι έτρεχαν γύρω από το μπάσκετ, είτε έβρισκαν έναν με πολλά λεφτά για να ρίχνει, να ρίχνει, να ρίχνει!
Ουδέποτε φτιάχτηκαν υποδομές για το μέλλον. Ποτέ δεν πάτησε σε στέρεα βάση όλο το οικοδόμημα. Ουδέποτε θεώρησαν ότι θα έπρεπε να ασχοληθούν και λίγο με το μέλλον.
Αν μιλούσαμε για marketing στις ομάδες κατά τη δεκαετία του ’90 θα μας κατηγορούσαν ότι τις βρίζουμε! Δεν το θεωρούσαν απαραίτητο.
Αν θέλετε τη γνώμη μου λοιπόν (και φυσικά με κάθε αντίθετη άποψη να είναι καλοδεχούμενη) τότε, στην εποχή της ευδαιμονίας, έγινε το μεγάλο κακό για το ελληνικό μπάσκετ που έχασε την ευκαιρία του.
Εν συνεχεία έμειναν δύο ομάδες να τσακώνονται μεταξύ τους. Απλά πράγματα.
Και στη συνέχεια κανείς δε σκέφτηκε ότι θα χρειαζόταν ένα πλάνο συνολικό που θα άλλαζε την κατάσταση. Αποφάσεις με τη λογική «να βγει η φετινή χρονιά και βλέπουμε» χωρίς κανένα όραμα, κανένα πλάνο, ούτε μια ένδειξη ότι θα μπορούσε να αλλάξει η νοοτροπία.
Ομάδες με 10 και 15 εισιτήρια, πως ακριβώς θα επιβιώσουν;
Ομάδες χωρίς υποδομές σε τι ακριβώς στοχεύουν;
Και βέβαια είναι πολύ εύκολο να κατηγορούμε τον ΕΣΑΚΕ αλλά να μη ξεχνάμε ότι ο ΕΣΑΚΕ είναι οι ίδιες οι ΚΑΕ. Δεν είναι κάτι μόνο του. Οι ΚΑΕ καθορίζουν το παιχνίδι και δείχνουν αν έχουν διάθεση ή όραμα.
Τι έχουμε ακούσει; Υπάρχει κάποια ιδέα που θα στρέψει τις ομάδες περισσότερο στο αναπτυξιακό κομμάτι με bonus για σχετικά αποτελέσματα;
Οι έξι ξένοι υπάρχουν διότι πολύ απλά εξυπηρετούν οικονομικά. Αν θέλετε τη γνώμη μου, προκειμένου να μην πληρώνεις και υπεραξίες λόγω ταυτότητας πολύ πιο δίκαιο είναι αυτό που κάνουν οι Ισπανοί (δύο ξένοι, ένας με διαβατήριο και όσους Ευρωπαίους θες) κάτι που δεν εξαφανίζει φυσικά τους γηγενείς.
Αν εξετάσουμε τη δουλειά στα τμήματα marketing, αλήθεια, θα βρούμε κανένα να το βραβεύσουμε για τη χρονιά;
Όραμα μηδέν, πλάνο μηδέν κι ευχολόγια να βρεθεί ένας με λεφτά, να τα «χώσει» για ένα διάστημα και μετά βλέπουμε.
Οπότε όσο υπάρχει αυτό, εμείς απλώς θα μένουμε παρατηρητές στις τοποθετήσεις του Ριζούλη ή κάθε Ριζούλη.