Τελικά οι διαρροές περί «λουκέτου» στην Basket League τουλάχιστον σε πρώτη φάση έμειναν κλεισμένες στο συρτάρι. Κατόπιν της ανακοίνωσης του ΕΣΑΚΕ φάνηκε μια πιο διαλλακτική στάση, με μπόλικο «ηρωισμό» που όμως έχει κοινό παρονομαστή: Οι περισσότερες ομάδες έχουν μεγάλο οικονομικό θέμα.
Κι αυτό, λυπάμαι να το πω, δεν το προκάλεσε μόνο το ότι δεν πήραν τα χρήματα από τη φορολογία των τυχερών παιγνίων. Αν δεν κάνω λάθος ήταν και λίγο ασαφές όλο αυτό, ο δε Γαλατσόπουλος θριαμβολογούσε για «7,5 εκατομμύρια ετησίως» προεκλογικά, στο Metropolis στην Θεσσαλονίκη όμως εδώ και δύο χρόνια δεν υπάρχει φράγκο.
Πρέπει να πάρει η Basket League χρήματα; Είναι ριγμένη; Αν ρωτάτε εμένα, τότε θα σας πω ότι «ναι, πρέπει γιατί είναι ριγμένη» αλλά με μια υποσημείωση: Οι ίδιοι οι παράγοντες της Basket League εδώ και χρόνια κάνουν τα πάντα προκειμένου να πείσουν ότι ΔΕΝ πρέπει.
Η σταθερή μου άποψη είναι ότι πρώτα βλέπουμε τα του οίκου μας και μετά ασχολούμαστε με το αν μας «ξεγέλασε» ο Αυγενάκης. Διότι αν μας «ξεγέλασε» πάλι εμείς φταίμε διότι βρίσκει και τα κάνει.
Δεν είναι αυτή εικόνα πρωταθλήματος, που θέλει να λέγεται κι «επαγγελματικό». Και την άσχημη εικόνα προς τα έξω τη βγάζουν οι ίδιες οι ΚΑΕ, που δεν προσέχουν το προϊόν τους, δεν έχουν καμιά στρατηγική, κανένα όραμα, κανένα πλάνο.
Αν δεν υπάρχει «λεφτάς» να χώνει χρήμα κάτι που διαθέτουν ελάχιστοι, οι υπόλοιποι έχουν το ρόλο του «ζητιάνου» στην ΕΡΤ, στο Κράτος για να πάρουν χρήματα και να κάνουν τους προέδρους.
Οι δύο «μεγάλοι» με το εξασφαλισμένο εγγυημένο συμβόλαιο (και πολλά έσοδα) το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργούν τοξικό οικοσύστημα πριν τις μεταξύ τους αναμετρήσεις στους τελικούς και οι υπόλοιποι τους κοιτάνε αμέτοχοι αν και είναι δεδομένο ότι θα «μοιράσουν» ό,τι απομένει.
Θα μοιράσουν τη φτώχεια τους δηλαδή. Κι άμα λάχει ρίχνουν και ένα πλάνο 12 ομάδων για να πάρουν 20 χιλιάρικα παραπάνω, να πέσει μόνο ένας και να «βγει» κι αυτή η χρονιά.
Μα είναι μπάσκετ αυτό;
Κι όλα αυτά γίνονται χρόνια. ΑΦΜ πηγαινοέρχονται, ατζέντηδες ελέγχουν ομάδες αλλά κάνουμε πως δε βλέπουμε, η ΕΕΑ δε χορηγεί άδεια αλλά μπορούν και παίζουν με αφαίρεση βαθμών μέχρι να τους πάρουν πίσω στο ΑΣΕΑΔ, γίνονται μεταγραφές παρά τα ban, παίκτες «φεσώνονται» και περιμένουν να γίνουν πράξη τα λόγια.
Τα εισιτήρια είναι ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ στη συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων κι αυτό σημαίνει ΧΑΜΗΛΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, καμία στρατηγική (πόσες έφτιαναν τμήμα εισιτηρίων;) κανένα πλάνο, τίποτε απολύτως. Οι «τσαμπατζήδες» είναι περισσότεροι απ’ αυτούς που πληρώνουν εισιτήριο.
Τα έσοδα των 800 χιλιάδων είναι το στοιχείο που μου άρεσε περισσότερο. «Κλαίνε» οι χορηγοί ψησταριές και πολλά ακόμα γραφικά που σε οδηγούν να βάλεις περούκα! Καθόλου τυχαίο αυτό.
Ο ΕΣΑΚΕ ακόμα δεν έχει τηλεόραση ούτε κεντρικό χορηγό, οι ομάδες δε μπορούν να συνεννοηθούν και να συνεργαστούν, ό,τι πει ο ένας από τους δύο «μεγάλους» ο άλλος θα πάει απέναντι, αν ακούσεις όμως την «επικοινωνιακή πολιτική» τους τότε καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα είναι η διαιτησία, αποκλειστικά.
Λες και σε αυτό το «αχούρι» θα μπορούσε να είναι καλύτερη η διαιτησία.
Τι θέλουμε να πούμε; Ότι η Basket League θα είχε περισσότερη δυναμική και αξιοπιστία αν παρουσίαζε ένα σοβαρό προϊόν. Εδώ και πολλά χρόνια συμβαίνει το αντίθετο.
Λυπάμαι που το λέω αλλά ακόμα κι αν έκαναν πράξη την απειλή τους να μην αρχίσει το πρωτάθλημα (κάτι που δεν πιστεύω) τότε θα φανέρωναν ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου. Με αυτό που παρουσιάζουν έτσι κι αλλιώς δεν τους βλέπουν και πολλοί. Θα έδιωχναν τους λίγους ενώ η πλειοψηφία θα έκανε αυτό που κάνει και τώρα: Θα βλέπει Euroleague!
Ας κάτσουν κάτω να φτιάξουν ένα πλάνο. ΝΑ ΤΗΡΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ που δεν το κάνουν, να βάλουν ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ που δεν το βάζουν, να πάρουν «γενναίες» αποφάσεις που θα μου επιτρέψετε να μην είμαι αισιόδοξος ότι αντέχουν. Διότι οι μισοί δεν θα ήταν πρόεδροι να βγάζουν σέλφι στα ΔΣ (όπου δεν αποφασίζουν τίποτα σοβαρό αλλά και όποια απόφαση λαμβάνεται τελικά δεν εφαρμόζεται) και να πουλάνε μόστρα.
Ποια μόστρα ρε άνθρωποι; Δε σας ξέρει ΚΑΝΕΙΣ πλέον. Κι έχετε μπει ΕΠΑΝΩ από το μπάσκετ.