Οι τρεις ήττες από την ίδια ομάδα φέτος, οι πολλές απουσίες, τα προβλήματα αλλά και μια ομάδα με ενθουσιασμό που διαθέτει ένα σύνολο καλοδουλεμένο, ικανό να αναδεικνύει ΟΛΕΣ τις αδυναμίες του αντιπάλου, συνέθεταν ένα μείγμα εκρηκτικό κι ενδιαφέρον για τον Ολυμπιακό πριν από το τζάμπολ.
Οι Πειραιώτες βρίσκονταν ήδη στο 0-1 και με δεύτερη ήττα στην έδρα τους θα έπρεπε να επιδιώξουν στην συνέχεια κάτι μοναδικό που δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στην διοργάνωση: Να γυρίσουν σειρά από 0-2! Όλα αυτά χαρακτηρίζουν την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στην οποία βρέθηκε ο Ολυμπιακός και ταυτόχρονα προδίκαζε ότι θα πρέπει όλοι, μα όλοι, να δώσουν το maximum! Ακόμα και τραυματίες επιστρατεύτηκαν…
Ο αγώνας πήγε στην δύναμη, στο ξύλο (μπασκετικό και μη), στις επαφές, στην ενέργεια, στον τσαμπουκά. Όποιος κατάφερνε να επιβιώσει μέσα απ’ αυτή την διαδικασία θα έπαιρνε και τον αγώνα. Η ισοφάριση (54-54) της Ζαλγκίρις στην εκπνοή του τρίτου δεκαλέπτου επανέφερε τις κακές αναμνήσεις στους φίλους της ομάδας. Στο τελευταίο δεκάλεπτο όμως οι παίκτες φρόντισαν να τις…σβήσουν και να τους υποχρεώσουν σε ένα πολύ δυνατό χειροκρότημα. Όχι για το…γοητευτικό μπάσκετ που έπαιξαν (κακά τα ψέματα, στην επίθεση ο Ολυμπιακός εξακολουθούσε να είναι προβληματικός και προβλέψιμος ελλείψει μάλιστα του Μιλουτίνοφ και με δεδομένη την ανετοιμότητα του Πρίντεζη και του Παπανικολάου) όσο για την ενέργεια, το πείσμα και το πάθος που έβγαινε.
Απέναντι ήταν μια ομάδα με τα ίδια στοιχεία: Με πάθος και με λιγότερη πίεση! Όσο περνούσε ο χρόνος όμως στην τελευταία περίοδο οι παίκτες του Σφαιρόπουλου κέρδιζαν κατοχές, έχτιζαν αυτοπεποίθηση και ψυχολογία, έβαλαν και τρία μεγάλα τρίποντα (Μάντζαρης, Παπανικολάου και Πρίντεζης) περισσότερο με ένστικτο και λιγότερο με τακτική και όλα άλλαξαν… Η Ζαλγκίρις πέτυχε τον πρώτο της πόντο 5’04’’ μετά την έναρξη της τέταρτης περιόδου και το πρώτο της καλάθι (είχαν προηγηθεί τρεις βολές από Ντέιβις και Μίσιτς) με τον Ντέιβις ενώ απέμεναν 2’33’’ για το τέλος. Κυρίως όμως με τον τρόπο αυτό ο Ολυμπιακός έδειξε στους Λιθουανούς το πως θα…πάει η σειρά απ’ εδώ και πέρα. Ο «παλιός» στον «νέο» ας πούμε. Και το πιο σημαντικό είναι ότι ειδικά στο τελευταίο πεντάλεπτο, επιθετικά, φάνηκε η αλλαγή ψυχολογίας.
Τώρα; Ανοικτή είναι η σειρά… Η Ζαλγκίρις έχει δύο αγώνες στην έδρα της που αν τους νικήσει θα πάει στο φάιναλ φορ. Όμως δεν υπάρχει ιστορικό τέτοιας κατάστασης στους Λιθουανούς, είναι άμαθοι και δεν γνωρίζουμε αν η πείνα και ο ενθουσιασμός τους θα λειτουργήσουν άριστα τώρα που μπαίνει το «πρέπει». Στον Ολυμπιακό ξέρουν, έχουν την εμπειρία. Όμως δεν είναι εύκολα τα πράγματα και λόγω των απουσιών αλλά κι επειδή το τελευταίο δίμηνο ο Ολυμπιακός δεν παίζει καλά…
Για να δούμε!