Η νίκη επί της Ζενίτ ήταν απ’ αυτές που λέμε «σίγουρες» στην Euroleague. Όσο- τέλος πάντων- μπορούμε να το πούμε αυτό στην διοργάνωση! Με όσα έχουν δει τα μάτια μας και με όσα αποτελέσματα κάνουν… άνω κάτω τη βαθμολογία, σίγουρα δεν βάζεις το χέρι σου στην φωτιά για τίποτα.

Ο Παναθηναϊκός θα έχανε, πάντως, από την Ζενίτ μόνο αν έπαιζε σε όλο τον αγώνα όπως στο… δεύτερο δεκάλεπτο. Τότε που πέταξε στα σκουπίδια το εκπληκτικό πρώτο του δεκάλεπτο στο οποίο προηγήθηκε 30-11, επικράτησε απόλυτα στα ριμπάουντ (14-2), έβγαλε 9 πόντους στον αιφνιδιασμό όσους ακριβώς πήρε κι από τα λάθη του αντιπάλου. Έπαιξε καλή άμυνα, ήταν «επιθετικός», πιεστικός κι έβγαλε τρομερή ενέργεια. Είχε μεν 7 λάθη στη βιασύνη του να ανοίξει το γήπεδο (και μάλιστα ήταν αβίαστα) αλλά τα 4 κλεψίματα έλεγαν πολλά…

Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν καταστροφικό… Ο Παναθηναϊκός δέχθηκε 29 πόντους (!), έκανε πάλι πολλά λάθη (έκλεισε το ημίχρονο με 13) είχε κακή δημιουργία (μία ασίστ στο 2ο δεκάλεπτο και 7 στο ημίχρονο)… Ο τρόπος με τον οποίο δέχονταν καλάθι οι «πράσινοι» ήταν… ανατριχιαστικός. Η ανισόρροπες επιθέσεις προκάλεσαν αποδιοργάνωση στην άμυνα. Και κάπως έτσι, μετά το πρώτο σκριν, δεν υπήρχε αμυντική διάταξη. Οι Ρώσοι «χτυπούσαν» από το low post. Όλα είχαν πάει στραβά.
Ο Παναθηναϊκός με το minimum της σοβαρότητας στα δύο τελευταία δεκάλεπτα, έφτασε άνετα στη νικη και τους 96 πόντους. Εκανε μόλις 7 λάθη στο δεύτερο μέρος, συνέχισε να ελέγχει τα ριμπάουντ του, έφτιαξε την δημιουργία του (10 ασίστ)…
Ο Τόμας ήταν εκπληκτικός στην επίθεση… Ο Τζόνσον ήταν μακράν ο πιο σοβαρός και συνεπής στην άμυνα. Το δίδυμο Ράις- Παππά αποδείχθηκε πιο λειτουργικό από οποιοδήποτε άλλο στην περιφέρεια. Ο Παπαγιάννης κυριάρχησε στο low post. Δεν είναι τυχαίο ότι με αυτούς τους πέντε (και… ολίγη από Καλάθη) ο Πιτίνο τελείωσε τον αγώνα.

Ο Φριντέτ έμεινε στα 6’49’’, ο Ράουτινς στο ότι ήταν starter, ο Μπεντίλ (επίσης starter) στο… φιλότιμό του. Ο Μήτογλου ήταν θετικός, ο Ουάιλι εκτός τόπου και χρόνου, ειδικά στην άμυνα όπου δεν έδειξε ότι καταλαβαίνει τι πρέπει να κάνει.
Απ’ εκεί και πέρα είναι εμφανές ότι ο Παναθηναϊκός, στη διάρκεια της διακοπής θα πρέπει να αλλάξει πολλά, ειδικά στον τρόπο που προσεγγίζει τους αγώνες. Ακολουθεί ένα καυτό 20ήμερο, με Μπαρτσελόνα εντός, Ρεάλ και Ολυμπιακό εκτός, ΤΣΣΚΑ εντός και Φενέρμπαχτε εκτός. Όλα αυτά στο διάστημα από 21 Φεβρουαρίου ως 13 Μαρτίου.

Στην τριάδα αγώνων που προηγήθηκε, ο Παναθηναϊκός δεν διεκδίκησε αυτά που θα μπορούσε να πάρει. Στην Βαλένθια ξύπνησε στο τελευταίο δεκάλεπτο, στο Βελιγράδι πάλι ήταν υποτονικός… Θα μπορούσε να έχει 3/3 (συν την Ζενίτ) και να πάει με 16-8 κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Πάει με 14-10. Δύο νίκες κάτω από την τετράδα, δύο πάνω από την 7η θέση και τρεις από την 8η (όπου βρίσκεται η Αρμάνι που τον έχει νικήσει δύο φορές μαζί με την Φενέρ που τον περιμένει στην Πόλη).