Εχουμε ποτέ αναρωτηθεί πόσο έχει κοστίσει το τρόπαιο στις ομάδες που κατακτούν την Ευρωλίγκα; Η αλήθεια είναι ότι αν το αναζητήσουμε θα φτάσουμε σε νούμερα που θα προκαλέσουν ζάλη.
Η ουσία είναι ότι στην Ευρώπη δεν υπάρχει παράγοντας που βάζει χρήματα σε ομάδα μπάσκετ για να τα πάρει… πίσω. Ακόμα και χθες που ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος είπαν ότι «πετυχαίνουμε με το μικρότερο μπάτζετ απ’ όλες τις ομάδες που πάνε στο φάιναλ φορ» σίγουρα στο βάθος του μυαλού τους είχαν ότι… και πάλι από την τσέπη τους βάζουν.
Ακόμα και τώρα που το μπάτζετ του Παναθηναϊκού δεν είναι στο επίπεδο της εποχής… Ομπράντοβιτς, πάλι από την τσέπη ιδιώτη μπαίνουν τα χρήματα. Οι τρύπες καλύπτονται κάπως με τις χορηγίες αλλά το νόημα είναι να «κλείνει η ψαλίδα» όσο το δυνατόν περισσότερο και όχι να μην χρειάζεται να μπαίνει ούτε σεντ από την τσέπη της οικογένειας Γιαννακόπουλου.
Διάβαζα στην ιστοσελίδα palco23- που ασχολείται με οικονομικά ζητήματα- ότι η Ρεάλ Μαδρίτης κατέγραψε ζημίες της τάξης των 30 εκατομμυρίων ευρώ (περίπου) για την σεζόν 2017-2018 που ήταν σούπερ επιτυχημένη καθώς κατέκτησε την Ευρωλίγκα και το πρωτάθλημα της Ισπανίας.
Τα έσοδά της ήταν στα 15.5 εκατομμύρια (περίπου 20% παραπάνω από τα περσινά) αλλά τα έξοδά της έφταναν στα 45 εκατομμύρια αν υπολογίσουμε τους μισθούς παικτών- προπονητών- στελεχών και διοικητικού προσωπικού αλλά και τα πριμ (κοντά στα 7 εκατομμύρια) για την επίτευξη στόχων.
Μάλιστα αναφέρεται ξεκάθαρα ότι τα έξοδα αυξήθηκαν κατά 30% συγκριτικά με τα περσινά και για πρώτη φορά το ταμείο της Ρεάλ χτυπάει… κόκκινο σε τόσο μεγάλο βαθμό. Να φανταστείτε ότι ενώ ο μέσος όρος της ζημίας υπολογίζεται στα 22-24 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, τις χρονιές που πήρε το ευρωπαϊκό, εκτοξεύτηκαν: Ηταν στα 28 εκατομμύρια την περίοδο 2014-2015 και στα 30 εκατομμύρια την περίοδο 2017-2018.
Μάλλον ασύμφορη είναι η επιτυχία… Ασύμφορο είναι το μπάσκετ, γενικά, εφόσον συνεχίζεται αυτή η κατάσταση με την Ευρωλίγκα απλώς να διαχειρίζεται την δυναμική των ομάδων και να μην προσφέρει τίποτε παραπάνω! Αν παρουσιαστούν αυτοί οι αριθμοί στο ΝΒΑ, το πιθανότερο είναι ότι ο Ανταμ Σίλβερ και οι ιδιοκτήτες θα βάλουν τα γέλια.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες και σε περίοδο γενικής κρίσης αδυνατώ να υπολογίσω για πόσο ακόμα θα συνεχίζεται αυτό. Κάποιοι θα «υποχωρούν» οικονομικά και θα έρχονται κάποιοι άλλοι μέχρι να υποχωρήσουν κι αυτοί και να έρθουν άλλοι.
Αυτό δεν λέγεται επαγγελματικός αθλητισμός πάντως.