Μπορώ να καταλάβω ότι η πανδημία του κορονοϊού μας έχει περιορίσει στα σπίτια μας και ταυτόχρονα έχουν σταματήσει όλες οι δραστηριότητες. Ειδησούλες υπάρχουν. Θέματα που μπορείς να φτιάξεις ή να αναλύσεις ή ακόμα και να θυμηθείς, επίσης. Ειλικρινά όμως, απορώ από τη μανία αρκετών να γράφουν… μεταγραφικά σενάρια, στόχους, πλάνα, αεροπλάνα κ.τ.λ.
Κατά πρώτο λόγο οι ομάδες δεν έχουν «κλείσει» τη φετινή χρονιά. Ούτε ξέρουν τι θα πληρώσουν αλλά και τι θα πληρωθούν. Παράλληλα, όπως όλα δείχνουν (για να μιλήσουμε για το υψηλότερο επίπεδο που είναι η Euroleague) μέχρι τον Δεκέμβριο θα πάμε με κλειστές πόρτες. Ξέρετε τι είναι αυτό; Θα σας βοηθήσουμε.
Ας δούμε τα φετινή: Μέχρι το τέλος του Δεκεμβρίου ο Παναθηναϊκός είχε 9 εντός έδρας αγώνες. Αν βάλετε ένα μέσο όρο 10 χιλιάδες εισιτήρια (ας πούμε), φτάνουμε 90 χιλιάδες. Με τον μέσο όρο του εισιτηρίου επί τις 90 χιλιάδες μπορείτε περίπου να δείτε τι χάνουν.
Σε μια ομάδα, ας πούμε που ο μέσος όρος του εισιτηρίου είναι (π.χ) 25 ευρώ μπορείτε να δείτε τι γίνεται (βεβαίως αφαιρούνται κάποια έξοδα λειτουργικά, γηπέδου και και και αλλά φαίνεται το μέγεθος του προβλήματος). Πάντως βγαίνει επταψήφιο νούμερο, μέχρι τέλος του χρόνου.
Προσθέστε και το γεγονός της πτώσης των διαρκείας από τη στιγμή κατά την οποία μέχρι τον Δεκέμβριο θα πάμε με κλειστές πόρτες και καταλαβαίνετε, συνδυαστικά με το παραπάνω, για τι ζημιά μιλάμε. ΜΟΝΟ από τα εισιτήρια.
Στην Basket League έχει ήδη πέσει… μαχαίρι στα χρήματα του κεντρικού χορηγού και στα τηλεοπτικά. Η επόμενη χρονιά θα είναι δύσκολη και σίγουρα θα πάμε σε πολύ- πολύ συντηρητική πολιτική. Κάτι… ανέκδοτα που ακούστηκαν και γράφτηκαν περί μίνιμουμ μπάτζετ 500 χιλιάδων (αλήθεια πόσες ομάδες είχαν φέτος τόσο ώστε να έχουν και του χρόνου;) ή καταλληλότητα γηπέδου (οι μισές ομάδες θα πέσουν) δεν τα συζητάμε καν.
Οι ομάδες γενικά δεν ξέρουν τι θα κάνουν… αύριο οπότε είναι μάλλον άκυρο να συζητάμε τι θα… πάρουν του χρόνου. Πάμε στην Α2 Κατηγορία… Αφού πρώτα ξεκαθαρίσω ότι ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει άνοδος κατά τη γνώμη μου.
Ας πούμε π.χ για την ομάδα του Χαρίλαου Τρικούπη. Πόσο άδικο είναι να ΜΗΝ ανέβουν; Και ταυτόχρονα τι ακριβώς θα τους πουν; Ότι τα χιλιάρικα (που δεν ήταν και λίγα) που έβαλαν φέτος, πέταξαν; Έγιναν καπνός; Μπήκαν κάπου… έτσι;
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Α2 ή στην Β’ (αντίστοιχα στο Μαρούσι, στον ΠΑΣ Γιάννινα κτλ) βάζουν χρήματα κάποιοι άνθρωποι επειδή… γουστάρουν. Επειδή το αγαπούν. Επειδή είναι το χόμπι τους. Πλέον με την αλλαγή στη ζωή όλων και την οικονομική δυσκολία που έρχεται, το μπάσκετ δεν θα είναι προτεραιότητά τους. Όπως κάθε «χόμπι». Θα είναι η δουλειά τους, η οικογένειά τους και οι εργαζόμενοί τους. Θα είναι σε θέση να επαναλάβουν την «τρέλα» τους ειδικά αν τους… αφαιρεθεί η φετινή;
Αυτή τη στιγμή λοιπόν προέχουν άλλα πράγματα από τα πλάνα και τα αεροπλάνα. Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας.