Στο δικό μου μυαλό ο Γιώργος Παπαγιάννης είχε μπροστά του ένα μονόδρομο, αυτόν της παραμονής στο ΝΒΑ.
Ένα παιδί στην ηλικία του Γιώργου, με το ταλέντο του Γιώργου και με τα απίστευτα προσόντα του δεν θα έπρεπε να κοιτάζει καν προς Ευρώπη μετά την α(πο)τυχία που είχε στο Σακραμέντο. Αντιθέτως θα έπρεπε να βάλει το κεφάλι κάτω, να δουλέψει και να πείσει τους πάντες, και τον εαυτό του ακόμα, ότι ανήκει στο ΝΒΑ και μόνο εκεί. Εχω μια παράξενη λογική επί του θέματος. Πιστεύω ότι αν ο Γιώργος συνδυάσει το δικό του ταλέντο με την επιμονή και το πείσμα του Γλυνιαδάκη (!) θα πετύχει στο ΝΒΑ εκατό τοις εκατό. Πριν…βαρέσετε οι μικρότεροι ή όσοι δεν καταλάβατε, απλώς να σας υπενθυμίσω ότι ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης, με πολύ πολύ πολύ λιγότερο ταλέντο αλλά με όπλο (πέρα από το μπόι του) την θέληση, τη δουλειά και το πείσμα του έφτασε να παίξει κάμποσους αγώνες στο NBA με τους Σιάτλ Σούπερσονικς (νυν Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ) και να αναδειχθεί πρωταθλητής στην Αναπτυξιακή Λίγκα. Για τον Χανιώτη σέντερ αυτό ήταν…τρύπημα στο ταβάνι. Και το πέτυχε με τη θέληση και τη δουλειά του.
Η καθιέρωση του Παπαγιάννη στο ΝΒΑ δεν θα σημαίνει ότι τρύπησε το ταβάνι του αλλά ότι πέτυχε όσα μπορούσε. Διότι παιδιά με το ταλέντο και τα προσόντα του Γιώργου, αν δουλέψουν όπως πρέπει και δεν το βάλουν κάτω, μένουν για πάντα ανάμεσα στους καλύτερους, στο ΝΒΑ. Ο Παπαγιάννης προς το παρόν κέρδισε το πρώτο στοίχημα. Γιατί πρώτα πήρε ένα 10ήμερο συμβόλαιο στους Μπλέιζερς (την πιο «καυτή» ομάδα αυτή τη στιγμή στο ΝΒΑ με 12 σερί νίκες και 3η θέση στην Δυτική Περιφέρεια) ακολούθως ενημερώθηκε ότι επεκτείνεται ως το τέλος της σεζόν και τελικά αποφασίστηκε ότι θα μείνει στην ομάδα μέχρι το τέλος της περιόδου 2018-2019!
Κι όπως ανέφεραν οι Μπλέιζερς εκτίμησαν τη δουλειά του και το ταλέντο του. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν υπήρξε ποτέ εύκολος ο δρόμος του Παπαγιάννη κι ας βρέθηκε στο νούμερο 13 του ντραφτ από τους Κινγκς. Μην ξεχνάτε ότι είναι ένα παιδί που ακόμα δεν έχει παίξει καλά- καλά στην Ευρωλίγκα (6 αγώνες ολους κι ολους την περίοδο 2015-2016 και βέβαια όχι σε βασικό ρόλο) βρέθηκε ξαφνικά σε υψηλή επιλογή του ντραφτ. Θα έπρεπε πρώτα να πείσει τον εαυτό του για τα νέα δεδομένα, για τις υψηλές απαιτήσεις για τη δυσκολία στην προσαρμογή. Φαίνεται ότι στο Σακραμέντο δεν τα κατάφερε αυτά… Στη διάρκεια της παραμονής του στο Πόρτλαντ θα έχει τη δυνατότητα να πείσει τον εαυτό του, με τη δουλειά και την επιμονή του, ότι ανήκει στο ΝΒΑ.
Ο Γιουσούφ Νούρκιτς είναι ο βασικότατος σέντερ της ομάδας, κάνει καλή σεζόν… Ο Μέγιερς Λέοναρντ (επιλογή στο Νο11 το 2012) δεν έχει δικαιώσει τις προσδοκίες και φέτος κάνει μια ακόμα άχρωμη σεζόν με 3.3 πόντους και 2.1 ριμπάουντ. Ο Ζακ Κόλινς (επιλογή στο Νο10 στο τελευταίο ντραφτ) είναι στην ηλικία του Παπαγιάννη και μετράει 4.4 πόντους και 3.5 ριμπάουντ. Είναι εμφανές ότι σε πρώτη φάση θα πρέπει να «προσπεράσει» τους δύο που θεωρούνται back up του Νούρκιτς. Κυρίως όμως θα πρέπει να προσπεράσει τον…Παπαγιάννη του Σακραμέντο. Ηδη κέρδισε το πρώτο στοίχημα και πάει για το επόμενο!