Ήταν μια πολύ χρήσιμη εμπειρία και ξεκάθαρα εποικοδομητική η κουβέντα που είχα την τιμή και την χαρά να κάνω με τους ανθρώπους του Μίλωνα κατά την επίσκεψή μου στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις του συλλόγου. Πολύ δε περισσότερο ανιχνεύοντας το πάθος και το κίνητρο όσων εμπλέκονται με τον ιστορικό σύλλογο. Που έχουν ένα συγκεκριμένο πλάνο με βάση το οποίο θα κινηθούν. Χωρίς ενέργειες που θα θέσουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα του συλλόγου.
Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο Μίλωνας πέρασε δύσκολα. Βρέθηκε ακόμα και στο τοπικό κάτι που «πονάει» και να είστε βέβαιοι γι αυτό, όσους αφιέρωσαν τη ζωή τους στην ομάδα. «Ήταν ένα αναγκαίο κακό» μας είπε ο πρόεδρος, Μιχάλης Σακελλαρίδης. Προκειμένου να «στρώσουν» τα οικονομικά. Όμως ήταν… πόνος!
Μιλάμε για ένα σύλλογο που έχει ιδιόκτητα γήπεδα. Που μπορεί και καλύπτει τις ανάγκες του χωρίς να εξαρτάται από κανέναν. Που κατάφερε σε δύσκολες εποχές να αναμορφώσει τα γήπεδά του, να κάνει βελτιωτικά έργα. Να φτιάξει πιο σύγχρονα αποδυτήρια. Πιστεύετε ότι είναι εύκολο;
Μιλάμε για ένα σύλλογο που δεν έχει μόνο ομάδα μπάσκετ, αλλά εμείς θα αναφερθούμε σε αυτό που μας αφορά. Με Ακαδημία που έχει 410 παιδιά κι επάνω στην οποία επενδύει ο σύλλογος. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Νίκος Καραγιάννης πέρα από την πρώτη ομάδα θα έχει και την επίβλεψη των μικρών. Μιλάμε για έναν προπονητή που έχει ανεβάσει ομάδες (Περιστέρι και Καστοριά στην Basket League) σε διάφορες κατηγορίες ο οποίος αυτή τη στιγμή υπηρετεί ένα συγκεκριμένο πλάνο. Με μεγάλη προοπτική.
Ο Καραγιάννης δεν είναι περαστικός από τον Μίλωνα, αλλά συνδράμει στο όραμα. Είναι ξεκάθαρο ότι ο σύλλογος είναι και θέλει να παραμείνει αυτάρκης. Να μη στηρίζεται στον…λεφτά που θα βάζει λεφτά, όσο βάζει και μετά θα αποχωρήσει και ο σύλλογος θα μαραζώσει. Το να μπαίνουν ΜΟΝΙΜΩΣ λεφτά από μια τσέπη δεν έχει μέλλον ούτε προοπτική.
Το πλάνο είναι μακράς πνοής κι αφορά στην παραγωγή. Με μια ομάδα που θα ποντάρει σε βάθος χρόνου στα δικά της παιδιά που θα βγαίνουν μέσα από συγκεκριμένο πρόγραμμα, από συγκεκριμένο πλάνο. Η δουλειά στις Ακαδημίες θα έχει στόχο. Τα παιδιά (και οι γονείς) από την πρώτη στιγμή θα γνωρίζουν τι γίνεται, τι κάνουν, ποιος είναι ο σκοπός.
Επαναλαμβάνω, μιλάμε για ΙΔΙΟΚΤΗΤΑ γήπεδα. Που δεν τα βρίσκεις και τόσο εύκολα στην Ελλάδα. Και που σου δίνουν την ευχέρεια να δουλέψεις και να τα διαχειριστείς όπως θέλεις. Για να είμαι ειλικρινής η σοβαρότητα και η στόχευση των ανθρώπων του Μίλωνα με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ελπίδα. Αρκεί να έχεις πλάνο και κίνητρο.
Κυρίως όμως μου κίνησαν το ενδιαφέρον να προσέξω από πιο κοντά πλέον την προσπάθειά τους. Όσα συζητήσαμε ήταν μάλλον… εκτός ελληνικής πραγματικότητας. Αν ο Μίλωνας (όπως και κάθε ομάδα που δουλεύει έτσι) καταφέρει να προχωρήσει, τότε θα έχουμε κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα. Και θα έχουμε ένα ιδανικό παράδειγμα μπροστά μας.