Στα τελευταία 4’20’’ ο Ντέιβιντ Μπλατ αποφάσισε να παίξει χωρίς τον Βασίλη Σπανούλη, κάτι μάλλον πρωτόγνωρο για τον Ολυμπιακό που έχει μάθει χρόνια να λαμβάνει όλες τις αποφάσεις του (κι ορθώς συμβαίνει κάτι τέτοιο) ο αρχηγός και ηγέτης του. Πολλοί το ονόμασαν «ρίσκο» εμένα θα μου επιτρέψετε να το ονομάσω «απόφαση». Μπαίνω σίγουρα στην διαδικασία της σκέψης ότι με το σκορ να είναι κλειστό και με τον αγώνα να μυρίζει από χιλιόμετρα ότι θα κριθεί στο τελευταίο σουτ, ο Μπλατ αποφάσισε να μην ακολουθήσει την πεπατημένη. Στο δικό μου «φτωχό» μυαλό, ο ηγέτης της ομάδας, ανεξάρτητα από το ότι δεν ήταν καλός (μόνο στο πρώτο εξάλεπτο του τελευταίου δεκαλέπτου είχε 2 λάθη, 1 φάουλ και 0/2 τρίποντα) πρέπει να είναι μέσα στις τελευταίες φάσεις. Ο προπονητής σίγουρα ξέρει περισσότερα απ’ όλους μας και πήρε την απόφαση. Θα δικαιωνόταν αν πρώτα ο Ουίλιαμς-Γκος κι αν μετά ο Νίκολα Μιλουτίνοφ ευστοχούσαν και όλοι θα μιλούσαν για…μαγκιά-Μπλατ.

Ετσι είναι ο δρόμος του προπονητή, άλλωστε. Μοναχικός και πάντα κρίνεται από το αποτέλεσμα και λιγότερο από τις αποφάσεις του. Για να είμαι ειλικρινής ακόμα δεν έχω καταλάβει αν ήταν σωστό ή όχι αυτό που έκανε ο Μπλατ όμως σέβομαι την πείρα του, την ικανότητά του, τις γνώσεις του και φυσικά το ότι αυτός που ζει την ομάδα περισσότερο από τον καθένα, ξέρει και τι πρέπει να κάνει. Μπορώ να το χαρακτηρίσω, λοιπόν, συζητήσιμο το όλο θέμα αλλά κατά την προσφιλή μου συνήθεια, θα εμπιστευτώ την κρίση του προπονητή.

Ο Ολυμπιακός πήγε σ΄ένα μπάσκετ που περισσότερο έμοιαζε με το…περσινό και λιγότερο με το νέο που φιλοδοξεί να παρουσιάσει. Προβλημάτισε όμως στο ότι ουσιαστικά έκλεισε το ρόστερ του… Ο Τίμα, ο Μάντζαρης, ο ΛεΝτέι ακόμα και ο Τουπάν (αν δεν «έπαιρνε» τα τελευταία 4΄20’’ από τον Σπανούλη θα ηταν κι εκείνος στα 7 λεπτά) δεν είχαν την παραμικρή επίδραση στο παιχνίδι. Ο Τίμα αν δεν βάλει τα σουτ δεν κάνει τίποτε άλλο. Ο ΛεΝτέι αν δεν πάει επιθετικά, δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο και στην τελική (ακόμα κι αν δεχτούμε ότι δεν του ταίριαζε ο αγώνας) είναι πρόβλημα όταν κερδίζει παραπάνω χρόνο από εκείνον ο πέμπτος ψηλός…

Για τον Τουπάν έχω κάποιες ενστάσεις για το ότι έμεινε πολύ στον πάγκο ενώ για τον Μάντζαρη όσες φορές τον έχω παρακολουθήσει δεν έχω καταφέρει να διακρίνω τον ρόλο του… Μπορεί να κάνω λάθος αλλά δεν βλέπω ότι ταιριάζει στο στυλ του Μπλατ. Θα δούμε όμως…

Ο άπειρος από την Ευρωλίγκα, Ουίλιαμς-Γκος έπρεπε στο τέλος να πάρει αποφάσεις με Σπανούλη στον πάγκο. Ο Κώστας Παπανικολάου, συνολικά ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού, έβγαλε ενέργεια, πάλεψε στην άμυνα, έβγαλε 18 πόντους στην επίθεση με ένα παιχνίδι όμως που δεν είναι δικό του… Όχι ότι θα ζητήσουμε και τα ρέστα από έναν παίκτη που έδωσε το 100%… Ο Πρίντεζης ήταν εξαιρετικός μέχρι που κουράστηκε να σκοντάφτει στα δυνατά κορμιά (έλειπε και ο Βέσελι) της Φενέρ που δεν έπαιξε κάποιο σπουδαίο μπάσκετ αλλά στο τέλος πόνταρε στην προσωπικότητα του Σλούκα και έφυγε νικήτρια.

Ο Ολυμπιακός «φωνάζει» για ενίσχυση. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα είναι επιβεβλημένη η απόκτηση περιφερειακού παίκτη ενώ κατά την άποψή μου πρέπει να υπάρξει απόφαση για τον ΛεΝτέι. Με τα όσα έχω δει ως τώρα (έχοντας πάντα την επιφύλαξη ότι έχει ανέβει επίπεδο και…ψάχνεται) δεν πολυταιριάζει στον Ολυμπιακό που ίσως ήθελε κάτι διαφορετικό, πιο «αμυντικογενές» ας πούμε και πιο δυνατό κορμί.