Σε όλους τους τομείς υπάρχουν κανόνες που δεν μπορείς να καταστρατηγήσεις ή να αγνοήσεις. Αυτό ισχύει και στο μπάσκετ. Η λογική είναι ότι ο παίκτης θα μπει στο παιχνίδι της ομάδας. Δεν θα μπει η ομάδα στη…λογική του παίκτη, ειδικά Μάρτιο μήνα και όταν δεν είναι ο Μάικλ Τζόρνταν ή ο Κόμπι Μπράιαντ.

Μέχρι και 4’21’’ πριν το τέλος της 3ης περιόδου, όταν η Μάλαγα ήταν μπροστά με 55-47, ο Παναθηναϊκός θύμιζε το κλασικό φάντασμα μακριά από το ΟΑΚΑ αλλά κυρίως η εικόνα τεσσάρων παικτών να κοιτούν έναν να σουτάρει ηταν απογοητευτική. Είχα εμπιστοσύνη στον Πασκουάλ σε ό,τι αφορά την προσαρμογή του Τζέιμς. Το γεγονός όμως ότι σε 4 αγώνες στην Ευρωλίγκα παίρνει κατά μέσο όρο 14 προσπάθειες (!) είναι παράξενο και αφύσικο. Παίκτης που εντάχθηκε στην ομάδα τέλη Φεβρουαρίου είχε αναταράξει επικίνδυνα τις ισορροπίες.

Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν καλό παίκτη σαν τον Τζέιμς. Όχι όμως ΑΥΤΟΝ τον Τζέιμς. Η απόφαση του Πασκουάλ να τον αποσύρει στον πάγκο 4’21’’ πριν το τέλος της 3ης περιόδου σήμανε την επιστροφή στην κανονικότητα για τον Παναθηναϊκό! Οι «πράσινοι» έγιναν ομάδα. Βρήκαν την διάθεσή τους στην άμυνα να «τελειώσουν» το ένας εναντίον ενός των αντιπάλων (δεν έκαναν τίποτε περισσότερο απ’ αυτό). Ο Καλάθης πήρε τη μπάλα και τις αποφάσεις με αποτέλεσμα να ανοίξει και να μοιράσει το παιχνίδι όπως έπρεπε. Ο Ρίβερς έβγαινε από τα σκριν κι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ έπαιρνε τη μπάλα βρίσκοντας χώρο να εκτελέσει. Ο Σίνγκλετον μετά από καιρό έγινε ο…καλός Σίνγκλετον που θυμόμασταν ενώ ο Γκιστ απέκτησε λόγο ύπαρξης στο παρκέ καθώς μέχρι τότε περιφερόταν. Ο Λεκαβίτσιους, κλειδί του αγώνα, άσκησε πίεση στον αντίπαλο, έκανε άνω κάτω την απέναντι άμυνα, έβαλε και 10 πόντους στην τελευταία περίοδο. Ηταν ο παίκτης που έκανε τα πράγματα για τα οποία τον επέλεξε ο Παναθηναϊκός.

Πρώτα με σερί 16-0 σε 4’04’’ ο Παναθηναϊκός μετέτρεψε το 60-52 υπέρ της Μάλαγα σε 60-68 υπέρ του! Το νερό είχε μπει στ’ αυλάκι και το κοντέρ έγραψε συνολικά επιμέρους σκορ 21-5 για τον Παναθηναϊκό από τη στιγμή που ο Πασκουάλ πήρε την απόφαση να χρησιμοποιήσει μια πεντάδα (ο Γκάμπριελ και ο Αντετοκούνμπο απλώς έπαιξαν σε κάποιες στιγμές). Ακόμα κι όταν η Μάλαγα πλησίασε και ισοφάρισε σε 72-72 ενώ απέμεναν 5’25’’ για το τέλος της αναμέτρησης, 3/3 τρίποντα από Λεκαβίτσιους και Ρίβερς (2) έβαλαν το τέλος. Ο Παναθηναϊκός επιστρέφοντας στην κανονικότητα του παιχνιδιού του με 22 ασίστ συνολικά, με τον Καλάθη να αγγίζει το triple double (12 πόντοι- 11 ασίστ και 8 ριμπάουντ), με τον Ρίβερς να κάνει ρεκόρ καριέρας σε πόντους (24) και μετά το αρχικό 0/3 τρίποντα πέτυχε…6/7 έξω από τα 6.75μ. και με τους υπόλοιπους τρεις (Λεκαβίτσιους, Γκιστ και Σίνγκλετον) της πεντάδας που αποδείχθηκε κλειδί να κάνουν καλή δουλειά.

Πάντως πέρα από τα βαθμολογικά οφέλη, η νίκη στην Μάλαγα είχε περισσότερα διδάγματα για τον Παναθηναϊκό. Αυτά ακριβώς που αναφέραμε στην αρχή. Ότι θα πρέπει ο Τζέιμς να παίξει μπάσκετ Παναθηναϊκού και όχι ο Παναθηναϊκός…μπάσκετ Τζέιμς. Με τον τρόπο αυτό θα είναι ωφελημένοι και οι δύο!

Το παγκόσμιο ρεκόρ (0 φάουλ η Μάλαγα για 10’28’’ και σε όλη την τελευταία περίοδο) μένει ασχολίαστο! Τι να πεις… Τα λέει όλα από μόνο του το γεγονός!